درود بر عاشقان

نمیدونم از کجا شروع کنم .
 ...از اون جایی که بزرگترین نا امیدیمون این
بود که نتونستون رکورد 49 بازی بدونه شکستو افزایش بدیم یا از اون جایی که
7 فصل رو بدون جام گذروندیم؟
...از اون جایی که وقتی به پشت سرمون نگاه
میکردیم خاطره انفیلد 89 رو میدیدیم یا از اون جایی که وقتی به خودمون نگا
میکنیم فقط یه بنگاه فروش بازیکن رو میبینیم؟
...از اون جایی که رتبه دوم واسمون یه شکست بود یا از اون جایی که رتبه دوم وسمون در حده یه رویاس؟
...از اون جایی که تاتنهامو چلسی تو خوابم نمیدیدن مارو ببرن یا از اون جا که 8 تا خوردیمو اخ نگفتیم؟
خیلی راحت بزرگیمونو از دست دادیم.. خیلی راحت
ترسم از روزیه که به سرنوشته لیورپول دچار شیم . میترسم خاطره اخرین قهرمانیمون مربوط به نسل گذشتمون باشه
درسته که الان در حده سوپرمارکته من سیتی هستیم که هر فقط دلش خواست بیاد بازیکن بخره ولی همیشه اینجوری نمیمونه
ما هم برمیگردیم
نمیدونم وقتش کی هست ولی واسم مهم نیست . میتونم بیشتر از اینا صبر کنم
ولی وقتی برگشتیم فقط اونایی میتونن سرشونو بالا بگیرن که تو این سالها مثل شما ایمانشونو حفظ کردن
keep the faith