چند موضوع

اولین موضوعی که دیشب توجه من رو به خودش جلب کرد نقطه ی قوت سیتی تو وسط زمین و پشت محوطه ی ما بود.سیلوا،نصری،توره،بالوتلی، هر چار تا یه جورایی وسط زمین و پشت هیجده مار رو تصاحب کرده بودن و هر کار دلشون می خواست می کردن. بعد به تیم خودمون نگا می کردم می دیدم آرتتا و سونگ خیلی تهاجمی بازی نمی کنن و حرکات ها تهاجمیشون خیلی کم و استثناییه.جروینهو دیشب به نظر من خیلی خوب بازی کرد و نشون داد خیلی توانایی داره. اما واقعا پشت محوطه ی سیتی جای چند بازیکن خلاق خالی بود. با تمام احترامی که برای ولکات قائل هستم به نظر من خیلی وقت ها بیشتر نیازه ما یه هافبک تهاجمی داشته باشیم تا یه مهاجم کناری مثل ولکات. به نظر من حضور ولکات تو نیمه دوم دیشب بی خود بود و باید میانه ی میدان با با اومدن بازیکن ها باتجربه ای مثل بنایون و روسیچکی تقویت می شد.به نظر من ونگر نباید تو همه ی بازی سیستم 4-3-3 رو بذاره . بعضی وقت ها نیاز هست تیم میانه میدانش تقویت بشه و 4-4-2 بازی کنه. یا حتی 4-5-1.دیشب جروینهو می تونست تغییر پست داشته باشه هافبک تهاحجمی بشه و روسیچیکی یا بنایون هم جای ولکات بیان تا ما بتوینم پشت محوطه ی سیتی پاسکاری ها ی بیشتری داشته باشیم.شاید هم ونگر به روسیچکی و بنایون اونقدر اعتماد نداره که این جور مواقع بیادشون تو زمین در این صورت این سوال پیش میاد که پس برای چی نگه شون می داری.ردشون کن برن یه تیم دیگه دو تا هافبک تهاجمی جوون و با انرژی بخر.در هر حال من امید دارم که با بازگشت ویلشر و نبودن رمزی تو تیم بازی تیم بهتر بشه و اعتقاد دارم که وجود جروینهو و ولکات هردو تو تیم ضروری نیست و تیم باید یه مقدار رو میانه میدان پاسکاری ها شو بیشتر کنه. واین مهم با وجو ولکات امکان پذیری نیست . چون ولکات توانایی حرکت های تو عرض و پاسکاری و باز کردن بازی رو نداره.