سیستم پردازی!

آرایش 3 – 3 – 4 :
این نوع آرایش تیمی قابلیت تغییر پذیری بالایی داشته   که می توان بر اساس نیاز تیمی و در دسترس بودن بازیکنان از آن استفاده کرد. پراکندگی بازیکنان در زمین و نحوه آرایش آن ها رامی توان  به طور متناوب تغییر داد. از جمله این تغییرات می توان به  جایگزینی مدافعین توسط یک سوئیپر نام برد.
در واقع این نوع آرایش شکل توسعه یافته  سیستم 4 – 2 – 4 است که در جام جهانی سال 1962 تیم برزیل آن را پیاده کرد. همچنین  می توان با اضافه کردن یک هافبک قابلیت دفاعی تیم را بالا برد و  وظایف متنوعی را برای خط میانی تعریف نمود. برای افزایش  کارکرد دفاعی تیم معمولا هافبک ها بسیار نزدیک به هم بازی می کنند و به صورت یک واحد هماهنگ در عرض زمین حرکت  میکنند.  هر سه مهاجم به صورت باز و پراکنده  بازی میکنند و گاها  حتی برای کمک به مدافعین پوششی هم تیمی خود اقدام به یارگیری مدافعین کناری یا پوششی سازمان دفاعی تیم مقابل میکنند (شبیه به وظایف هافبک ها در سیستم 2 – 4- 4). از آنجایی که در این سیستم بازیکنان تشویق  به بازی باز و پاس کاری وسیع از آغاز بازی می شوند این آرایش را می توان  با آرایش 2 – 4- 4 بهتر تمرین کرد . در واقع  کادر فنی تیم با افزودن یک مهاجم به آرایش 2 – 4- 4آن را به این ترکیب تبدیل کرده و  می تواند قدرت تهاجمی  تیمی که در مراحل گوناگون بازی در صدد جبران امتیاز است را بیشتر کند.
تیمی که از این سیستم استفاده می کند  باید دارای یک هافبک دفاعی تخصصی باشد.
_____________________________________________________________

آرایش 2 – 4– 4 :
در واقع در فوتبال امروزی شناخته شده ترین و رایج ترین آرایش تیمی است . برای پشتیبانی خطوط دفاعی و تهاجمی  هافبک ها نیاز  به دویدن زیاد و تلاش مضاعفی دارند . به شکل سنتی یکی از هافبک ها در کارهای تهاجمی شرکت کرده و دیگری مراقبت های دفاعی را  انجام می دهد. هافبک تهاجمی باید تا آنجا که ممکن است به سازمان تهاجمی نزدیک شود و جمع کننده و ارسال کننده تمام توپ هایی باشد که به آن منطقه بازی  ختم می شوند.  هافبک های کناری وظیفه حرکت از کناره ها و نفوذ به  سمت دروازه حریف را داشته و فعالانه در کارهای دفاعی  شرکت می کنند. این نوع آرایش درفوتبال انگلستان بسیار رایج است .
_____________________________________________________________

4-4-1-1 آرایش
یک نوع  تناوب از سیستم 2 – 4 – 4  است که یکی از تمام کننده ها کمی با فاصله تر از تمام کننده اول(فوروارد مرکزی) در " حفره های  " ایجاد شده پشت محوطه جریمه بازی می کند. معمولا مهاجم دوم دارای خلاقیت و زیرکی بیشتری است و از به هم ریختگی سازمان دفاعی حریف به گل می رسد.  بهتر است که از یک تمام کننده  شوت زدن در پست فوروارد مرکزی استفاده شود تا موقعیت ریباند و توپ ربایی برای مهاجم دوم پدید آید. آهنگ حرکت این دو مهاجم نسبت به موقعیت دریافت توپ می تواند متفاوت باشد. بهتر است در تمرینات مسیر حرکت این دو بازیکن بدوت وپ تمرین شود.
_____________________________________________________________

 3-5-2 آرایش(ایتالیا 2012)
این فرم بازی بیشتر شبیه به آرایش 2 – 3 – 5 می باشد با این تفاوت که بال های کناری گرایش بیشتری به خط حمله و مهاجمین دارند. به همین دلیل هافبک مرکزی  اغلب وظایف دفاعی خواهد داشت . البته وجود چنین  هافبکی این آرایش را  از آرایش کلاسیک
 2 – 3 – 5 " دبل – دبلیو "  شکل  متمایز می کند.
_____________________________________________________________

 :4-5-1آرایش
یک آرایش دفاعی است هر چند که بال  های کناری – نفوذی نقش های تهاجمی بیشتری را ایفا می کنند . از همین رو می توان این فرم بازی را با سیستم 3 – 3 – 4 ارتباط داد . در واقع از این آرایش می توان برا ی از بین بردن نتیجه " صفر – صفر" استفاده کرد. هافبک های مرکزی وظیفه ایجاد مشکل برای بازی سازی و جلوگیری از  طراحی حمله  تیم مقابل را دارند. به دلیل اینکه  هافبک ها نزدیک به هم بازی می کنند ممکن است  مهاجمین تیم مقابل در وضعیت تهاجمی قرار گیرند. با توجه به حضور تک مهاجم هافبک های مرکزی تیم  وظیفه جلو راندن تیم به حمله را دارند. هافبک دفاعی نیز میتواند آهنگ جریان بازی را به دست بگیرد.
_____________________________________________________________

:4-2-3-1آرایش

یک آرایش تقریبا دفاعی است که دارای قابلیت های انعطاف پذیری بالایی دارد به این دلیل که هافبک های کناری و هر دو  مدافع پوششی نیز می توانند در حمله شرکت کنند.
 در وضعیت دفاعی این فرم بازی بیشتر شبیه به آرایش 1 – 5 – 4 می باشد. در مواقعی که تیم قصد نگهداری وضعیت توپ یا کنترل میانه میدان را دارد از این فرم بازی می توان استفاده کرد.  مهاجم مرکزی معمولا یک مهاجم قد بلند- سرعتی  و قدرتمند است که قابلیت نگهداری توپ را دارد تا در فرصت زمانی مناسب هافبک ها و مدافعین پوششی برای شرکت در حمله به او ملحق شوند. در این شرایط سازمان دفاعی تیم مقابل مجبور به عقب نشینی می شود که باعث بهبود فضاسازی برای هافبک تهاجمی می شود. در این سیستم همچنان می تواناز یک هافبک طراح و بازی ساز هم استفاده نمود. در حال حاضر برزیل از این سیستم به عنوان شکل تغییر یافته " 4 – 2 – 4 " سال های 1970 – 1950 استفاده میکند. می توان شرایط تهاجمی سیستم 4 – 2 – 4 را به در این سیستم پیاده کرد. به این شکل که همیشه  6 بازیکن در حالت حمله باشند  و در فرم دفاعی نیز 6 بازیکن تاکتیک دفاع تیمی را انجام دهند.
4 بازیکنی که در راس تهاجمی قرار می گیرند باید در زمین پراکنده  شوند تا هافبک بازی ساز "مهاجم تمام کننده " مورد نظر را پشتیبانی کند.
_____________________________________________________________

 :4-6-0آرایش(بازی اول اسپانیا مقابل ایتالیا)
یکی از آرایش های بسیار نا منظم است که  که در واقع شکل تکامل یافته 1 – 3-2 -  4 میباشد که در آن یک فوروارد مرکزی جای خود را مدام با بازیکنی که در حفره های پشت محوطه جریمه بازی می کند عوض می کند. در واقع یکی از آرایش هایی است که برای آینده فوتبال پیشنهاد می شود. از مزیت های تاکتیکی این سیستم این است که  در این سیستم  بازیکن تمام کننده آنقدر با سرعت وارد و خارج از منطقه  حمله می شود که  حضور مهاجم در خط میانی محسوس و مطلوب می  شود. به همین منظور میتوان از 6 هافبک به صورت متناوب به عنوان مهاجمینی(مهاجم سیال) استفاده کرد که دایما در حال تعویض موقعیت از حمله به هافبک یا بالعکس هستند. همین خاصیت سیالی خط حمله باعث می شود که مدافعین تیم حریف نمی توانند اقدام به یار گیری فردی یا منطقه ای نمایند و مجبورند که از فرم دفاعی خود به سمت میانه میدان  بیرون آیند.
در واقه 4 مهاجمی که در راس این سیستم بازی میکنند باید دارای زیرکی  خاصی بوده و با تشخیص آهنگ بی نظمی دفاع حریف به موقع پیش روی کنند. این هافبک – مهاجم ها باید  کم اشتباه بوده و دارای مهارت های کاربردی باشند.
 این فرم را  می توان " فرم بی مهاجم" هم  نامید. بارز ترین نمونه آن آرایش تیم رم در فصل 2006-2005  سری آ ایتالیا است که به صورت حرفه ای توسط " لوسیانو اسپلاتی"  به اجرا در آمد. بعد ها " آلکس فرگوسن" در تیم منچستر یونایتد در فصل 2008 – 2007 لیگ برتر انگلستان  آن را پیاده کرد که منجر به قهرمانی این تیم شد.
_____________________________________________________________

:4-2-2-2 آرایش(آلمان)
اغلب از آن به عنوان آرایش " چهار گوش سحر آمیز " یاد می شود. این آرایش بدون هیچ سرو صدایی برای اولین بار توسط " واندرلی لوگزامبورگو"  در فصل 2005 -2004 و 2006-2005  در تیم رئال مادرید استفاده شد.لوگزامبور گو بیشتر  در این سیستم  روی استحکامات  تیمی تمرکز کرد.اما در حال حاضر" امانوئل پلگرینی "  مربی رئال مادرید نظرات مثبتی راجع به آن ارایه کرده و از این آرایش نیز  استفاده می کند . پیشتر او در تیم" ویلا رئال" نیز آن را به کار گرفته بود.  این فرم بازی بسیار به آرایش  4 – 2 – 4 و همچنین 2 – 4- 4 لوزی شکل نزدیک می باشد که درآن مدافعین مرکزی و مدافعین پوششی چپ و راست حالت دفاعی دارند.خط میانی همراه با دو   هافبک مرکزی عمل می کند و دو تمام کننده پشتیبان و دو مهاجم سیال در خط حمله حضور دارند. شبیه به آرایش بی مهاجم یا 0 -6- 4 این فرم بازی نیاز به مهاجمین خلاق و چابکی دارد که از مهارت های بالایی برخوردارند. این سیستم به صورت متناوب توسط تیم ملی  برزیل در فینال جام جهانی 1998 مورداستفاده قرار گرفت.
_____________________________________________________________