نقد بازی منچستر سیتی – آرسنال

 ترکیب دو تیم:  

در ترکیب آرسنال وسیتی نکاتی دیده میشد که باید بهش اشاره بشه

1/عدم حضور الننی:

وقتی با تیمی روبرو میشیم که بازیکنان سرعتی –تکنیکی و قدرتی رو همزمان توی زمین داره میتونستم از دوندگی و قدرت بدنی بالای الننی استفاده کنیم هر چند الننی توی بازی هایی که تیم حریف توی دفاع لونه میکنه بازیکن مناسبی به نظر نمیاد ولی برای بازی هایی مثل این بهترین گزینه است و با توجه به نبود آرون رمسی بهترین گزینه میتونست برای وسط زمین زوج قوی ژاکا-الننی باشه که میتونن به کلی ضعف های همو پوشش بدن یعنی دوندگی از الننی (هر چند که دوندگی ژاکا همونطوری که بعدا اشاره خواهم کرد فوق العاده بیشتر از بازی های قبلی بود) و پاس های دقیق از ژاکا میتونست مثمر ثمر باشه و وقتی کوکلن با 62 درصد پاس صحیح افتضاح جدیدی رو برای پستش آفرید در واقع این حرفو تایید کرد که فشار پرس بازیکنان سیتی برای او که علی رغم پیشرفت عالیش اصلا توانایی بودن توی باکس های بسته زمین رو نداره و کاملا تخریبیه زیادی از حد بوده...

2/حضور ایووبی:

الکس ایووبی جوونیه که شاید انتقاد ازش درست به نظر نیاد چون توی فاز توپ گیری و حمله و در واقع حرکت موقع تصاحب توپ عالی بود و یه بازیکن فردی خوب رو نشون داد که برای بازی سیتی ستودنیه ولی توی چرخش های تیمی ، پرس و جای گیری ها کاملا خام و ناپخته عمل کرد که باعث میشه من بیشتر از بازی نکردن چمبرلین یا حتی والکات (پرز در راست) در این پست تعجب کنم ایووبی بارها توی پاسهای کوتاه بازیکنان و یک و دو های کناره زمین شاهد بود و توی پرس ها با نهیب های سانچز با تاخیر خنده داری به حرکت میافتاد که همین پرس نصفه و نیمه یکی از دلایل اندک ضد حمله های ما و نخوردن گلهای بیشتر بود که یکی از این موارد رو توی عکس مشاهده میکنید

3/عدم حضور پرز:

در صورتی که در خدمت تیم بودن ، پاس کاری ها ، دید بالا ، سرعت کافی و... همه خصوصیاتی بود که میتونستیم در این بازی ازش بهره ببریم با تئو و خراب کاری های زیادش و قاطی کردنهاش توی حرکت بازیکن های خودی و 62 درصد پاس صحیحش روبرو شدیم که یکی از دلایل کمی ضد حمله های ما توی دفاع افتضاح سیتی و عدم مالکیت توپ بود چون به محض گرفتن توپ با یه پاس اشتباه تیم رو از حرکت باز میداشت و اوزیل رو با جایگیری های دفاع راست مانندش به زحمت مینداخت

4/ حضور کلاروف

حضور او در قلب دفاع سیتی که نشانه از این داشت که تیم سیتی با یه کمبود مهره شدید روبروئه و توی نبرد های تکنیکی معمولا موفق عمل کرد ولی پشتش همیشه خالی بود و مثل یک دفاع چپ عمل در سیستم 3 دفاعه عمل میکرد و کاملا ناقص بود عملکردش ولی به لطف ضعف خنده دار اوزیل (باید بهش بربری بدن بخوره!) و چپیدن تئو توی زمین خودی به راحتی بازی رو اداره کرد و توی دوئل های 1 با 1 با اوزیل 2 بار و با تئو 3 بار روبرو شد که فقط یه شکست از تئو داشت ولی با گرانیت ژاکا 5 نبرد تن به تن داشت که سهمش 3 پیروزی بود ولی نکته جالب نه آمار پیروزی ها بلکه تعداد زیاد برخورد های بین دوبازیکن کاملا نامرتبط بود که نشانه جایگری های غلط کللاروف و ژاکا بود که توی عکس بهش اشاره میکنم

5/بازی دادن به توره و فرناندو:

این تغییر هرچند اجباری مینمود ولی برای پپ ثمره بزرگی داشت برخورد های تن به تن وسط زمین رو با ترکیب قدیمی سیتی که از سیلوا و گوندوعان و فرناندینیو و دیبروین سود میبرد تصور کنید فک میکنم کاملا واضحه که ژاکا و کوکلن کاملا برتری میداشتند ولی برتری فیزیکی و تصاحب توپ و پخش توپ فوق العاده یحیی توره کادوی چلسی به سیتی بود و کاملا معلوم بود که پپ متوجه شده که جنگ وسط زمین مهم تر از جنگ روبروی چهارچوبهای دو تیمه...

وسط زمین: در وسط زمین همین طوری که گفته شد سیتی نبض بازی رو در اخیار گرفت و وقتی توره اولین توپ رو از ژاکا برد همه چیز مثل روز برای من روشن شد شاید مثل یه جوک به نظر برسه ولی یحیی 34 ساله بیشتر از هردو هافبک ما لمس توپ داشت 110 در مقابل 43+52 تاچ از کوکلن و ژاکا که نشون میده که بردن وسط زمین بازی رو برای سیتی در اورده حضور محمد الننی اینجا میتونست با بازی در عرض و موج ایجاد کردن بین لایه های ترکیب منچستر سیتی باعث پیروزی نبرد وسط زمین برای ما بشه توی تعداد پاس ها هم یحیی توره با98 پاس در مقابل 26 پاس! از کوکلن و 45 پاس از ژاکا هر دو هافبک ما رو به تنهایی پشت سر گذاشته حالا از حضور فوق العاده فرناندو که بگذریم. هیچ دو بازیکنی از ارسنال پیدا نمیکنید که جمع پاسهاشون از تعداد پاسهای یحیی توره بیشتر باشه این مالکیت وحشتناک توپ در میانه زمین توسط توره و فرناندو باعث شد که چیزی از تیم ما و ستاره های بزرگ پاس در لیگ برتر گرانیت ژاکا و مسوت اوزیل دیده نشه

پرس شدید: تیم سیتی از تاکتیک پرس شدید در این فصل بهره میبره که این تاکتیک تونسته بازی های بزرگی رو براشون دربیاره و در هیچ نقطه ای از زمین یک آرسنالی صاحب توپ پیدا نمیکردید مگر همراه با یک بازیکن آبی پوش از تیم حریف. ما هم هر موقع این تاکیتک رو در بازی پیش گرفتیم موفق بودیم چه دراین بازی که از دقیقه 6 تا 32 پرس های شدید با قدرت از الکسیس و اوزیل و ایووبی و کوکلن و ژاکا تونسته بود بازی تیم حریف رو به کناره ها بکشونه و وقتشون رو با پاسهای بیهوده بین بازیکنان دفاعی بگیره... ولی از زمانی که تیم ارسنال به عقب کشیده شد و فریاد های ونگر و اوزیل و الکسیس بر بازیکنان ثمر خودشو از دست داد دیدیم که با یک دو های کوتاه بین بازیکنان ما تونل ایجادشد و با حضور وینگ های چرخشی و نوک کاذب که در پخش توپ شرکت داشتن نبرد وسط زمین از نبردی عادی به یه نبرد دفاع مطلق و حمله مطلق تبدیل میشه به عنوان مثال عکس پایین همون ضربه سری بود که با خوش شانسی توسط استرلینگ به بیرون زده شد که میتونید ببینید که دیبروین چقدر راحت از خط هافبک ما رد شده و گابریل هم نزدیکش نیست از طرف دیگه توی تصویر تئو و کوکلن دارند یه نقش رو دو نفری انجام میدن در حالی که کوکلن باید مسئول قطع توپ میبود و تئو مسئول تنگ کردن فضای بازی

یا عکس پایینی که بازیکنی برای گرفتن توپ به عقب نمیاد و همه مثل تمرین در حال دویدن هستن درصورتی که باید یادتون باشه که کازورلا این کار رو میکرد و عقب میمومد و توپ میگرفت و به پخش مفید توپ کمک میکرد و از زیر توپ زدن توسط دروازبان جلو گیری میکرد

نه کاذب: شماره 9 کاذب تاکتیکیه که با توجه به توضیحات نقد های گذشته قطعا باهاش اشنایی دارید ولی در سیتی پپ بدون آگوئرو این تاکتیک یک پله ازتقاء پیدا کرد و این نقش بین بازیکنان سیتی چرخید مثلا در آرسنال 9 کاذب تیم الکسیس هست و کسی جاشو نمیگره بلکه این بازیکن عقب میاد و به تیم در حمله کمک میکنه و یکی از وینگ ها و هافبک تهاجمی بهش اضافه میشن و تیم پر تعداد جلو میکشه ولی در سیستمی که ما شاهدش بودیم نمیشه گفت چه کسی نوک کاذب سیتی بوده و در واقع کیه که عقب میکشه و در سایت های مختلف نه های کاذب متفاوتی مطرح شدند و بین رحیم استرلینگ و دیبروین سوییچ های فراوانی برای ایفای نقش 9 کاذب رخ داد که بازیکنانی مثل مونرئال و گابریل رو تا15 -20 متر از پستشون دور کرد و بیشترین آمار Disposition یا دور شدن/خالی گذاشتن پست تیم از فصل 2014 رو رقم زد...

دفاع سیتی: سیستم دفاعی سیتی به جرئت یکی از ناقص ترین سیستم های دفاعی ای بود که تا الان به شخصه از پپ دیدم و متاسفانه از این گیجی مفرط تیم من سیتی نتونستیم به نحو احسن استفاده کنیم و جوانی ایووبی باعث شد از یکی بدترین بازیهای زاپالتا نتونیم استفاده مناسبی بکنیم برخلاف سمت چپ دفاعی سیتی که تئو براشون هیچگونه مشکلی ایجاد نکرد و اصلا آزموده نشدن سمت راست سیتی گرفتار نقطه قوت ایووبی شد و توی زمان حمله این اتفاق برعکس بود یعنی سمت چپ سیتی به تئویی که مثل یک وینگ بک بازی کرد برخورد میکرد و توپها رو پاس عرضی میداد ولی سمت راست سیتی به راحتی از گمراهی های خاص ایووبی استفاده میکرد و جلو میومد نمونه این پرس سطحی رو در ثانیه های دهم و پنجاهم دقیقه سوم بازی میبینیم که با هوشمندی کوش روبرو شد وگرنه یک گل زودهنگام میخوردیم و ممکن بود یه فاجعه دیگه رخ بده و در تصویر زیر هم صحنه ای رو میبینیم که تیممون از یه حرکت جزئی هم بر نیومد و وقتی سانچز صاحب توپ بود ژاکا بجای اوزیل به داخل زد! و تئو هم به جلو حرکت نکرد و خبری هم از ایووبی نبود که شاید زدن گل دوم توی این صحنه بازی رو برای سیتی تموم میکرد

نقاط ضعف مهم:

1/ پاس کاری های خطرناک و بیهوده که به علت نزدیک نشدن بازیکنان خط هافبک به مدافهان به پتر چک میرسه و اون از دقیقه47 تا دقیقه 54 پنج بار به زیر توپ میزنه که فقط یکی از این توپها به بازیکنان خودی میرسه! که برای تیمی که از زمین خودی همه گلهاشو تدارک میبینه یه فاجعه به نظر میرسه

2/اشتباهات چک روی هر دو گل کاملا محرز و مبرهن بود روی گل اول سانه به راحتی ضربه زد که با توجه به فشار کوشیلنی اگه چک خروج سریع تری میداشت یا حداقل زاویه رو می بست توپی نبود که بخواد گل بشه و نمونه صحیح برخورد با این توپها رو روی گلهایی که اوسپینا در چمپیونزلیگ برامون خرید میشه دید روی گل دوم اشتباه بلکه بشه نامید افتضاح ناچو و تکل نزدنش یه لایی تمیز رو نصیبش کرد که چک بازهم رفلکسی که شایسته نام بزرگ پتر چک باشه نداشت البته نباید از حق گذشت که اگر چک نبود میشد گلهای بیشتری بخوریم پس هر چند اون انتظاری که از چک داریم خیلی بیشتر از این حرفهاست ولی نمایش چک نمره قبولی میگیره

3/عدم تلاش برای آرام کردن بازی و گرفتن مالکییت توپ و بازی احساسی از تیم آرسنال برای من خیلی توی ذوق میزد تا جایی که تقریبا نصف سیتی پاس دادیم نصف سیتی مالکیت توپ داشتیم و در 15 دقیقه اول نیمه دوم که تیممون باید جلو میکشید برای زدن گل 49 درصد توپ در یک سوم دفاعی ما چرخیده بود و مالکیت توپ 74 درصد برای من سیتی بود...

4/انقدر توی گرفتن وسط زمین ناتوان بودیم که تا دقیقه 70 بازی و قبل از خوردن گل دوم بیشترین پاس در تیم آرسنال رو پیتر چک و کمترین رو فرانسیس کوکلن داشت که توی فوتبال شبیه جوک میمونه که دروازه بان از هافبک تیم بیشتر تاچ و پاس داشته باشه

5/ والکات هیچ حرکتی جز گلش نداشت هیچ حمله ای نکرد و هیچ پاس کلیدی ای نداد و هیچ فرار موثری نکرد و از بدهای تیممون بود و توی عکس پایین هم روی پاس استثنائی اوزیل  شوت از روی شکم سیری که زد رو میبینید که علاوه بر تیم یه ضربه شدیدی به اوزیل زد که با یه پاس گل میشد از بحران خارج بشه و به راحتی شرط میبندم پرز یا سانچز یا یه گل یا یه پاس گل ازش رقم میزدند

6/ ژیرو در 6 نبرد هوایی شرکت کرد که در همشون ناکام بود

7/ الکسیس علاوه بر حرکات مثبتی که انجام داد نگه داشتن های زیادی توی بازیش رو شاهدیم که کاملا بی دلیل به نظر میاد و پاسهاش هم از پاس های مفید به پاسهای جذاب داره تبدیل میشه

8/جایگیری های تیمی روی شروع های مجدد حریف همچنان تیم رو اذیت میکنه مثل جایگیری عجیب تیم روی ضربه سر یحیی توره

 

نکات مثبت بازی

1/بر خلاف گفته های دوستان محترمم توی این بازی با این افتضاحی که توی خط هافبکمون رخ داد مسوت اوزیل بازی متوسطی از خودش نشون داد و بیشترین تعداد پاس و تاچ رو از پتر چک ربود! یکی از چهار پاس کلیدی تیم رو داد چند پاس رو به جلوی فوق العاده مثل عکس آخری رو داد که نمره قبولی دریافت نمیکنه ولی لیاقت این فحش ها رو نداره...

2/ ایووبی در فاز تهاجمی و فردی عالی عمل کرد و من یکی رو به ایندش امیدوار تر کرد

3/کوشیلنی بهترین بازی تمام دورانش رو برای ارسنال انجام داد و واژه سوپر هیرو یا ابر قهرمان رو برای آرسنال زنده کرد

4/گابریل نسبت به فصل گذشته بسیار بسیار امیدوارم کرده و فکر میکنم شاید بشه آینده ای مثل کوشیلنی براش متصور شد

5/ ژاکا در روز بدش هم 81 درصد پاس صحیح داشت که بسیار برای هافبک خلاق مهمه و با توجه به توضیحاتی که دادم و جبران اشتباهات تیمی نمره خوبی میگیره

6/تمام کنندگی تئو نسبت به 2-3 سال گذشته با جهش رو به جلو روبرو شده که نشانه امید در آینده تئو والکاته.