یه تحلیل صادقانه
این تحلیل شخصیه منه ولی فکر نمیکنم زیاد حدود صداقت رو زیر پا گذاشته باشم . . .
سر این قضیه که آیا ونگر مقصره یا مدیریت من زیاد فکر کردم. تنها چیزی که تونستم پیدا کنم که تو این قضیه بهم کمک کنه حقیقت رو بفهمم تاریخ بود. سالهای اولی که ونگر به آرسنال اومده بود بارها به نسبت زمان خودش خوب خرج کرد نمونه هاش هم زیاده ویلتورد و هانری و پیرس و ریچارد رایت و فرانسیس جفرز و به بعد از اون ریس و . . . نشون میده ونگر یک خرج نکن به تمام عیار نیست . اما چیزی که از اون سالها تا الان تغییر کرده چی بوده؟!!! پاسخ روشنه مالکین. اون زمان افراد معتبری و با آبرویی مثل دیوید دین و فیزمن جزئی از هیت مدیره بودن ( همه میدونیم که تاثیر دیوید دین تو باشگاه خیلی خیلی زیاد بود به طوری که میشه قرن 21 رو برای آرسنال به دو بازه قبل و بعد از دین تقسیم کرد .دوران سرمایه گذاری روی تیم و دوران اضافه شدن سرمایه هیئت مدیره ) ولی در حال حاضر کنترل باشگاه در دست افرادی مثل کرونکه هست که آرسنال رو قسمتی از بیزینس خودش میدونه صرفا که در کنار تیمهای بسکتبال و بیسبالش قرار میگیره. ( به سختی بشه آرسنال رو از لحاظ اهمیتش برای کرونکه در کنار تیمهای ورزشیش در آمریکا قرار داد چون کرونکه نفوذ زیادی در ورزش آمریکا داره ولی در انگلیس چندان حضور موثری نداره) . البته ونگر هم بی تقصیر نیست چون در این سالها شنیدن این جمله که تیم احتیاج به خرید نداره برای هوادارای آرسنال ( هوادارایی که سالهای با شکوه گذشته رو آنچنان هم دور نمیبینن ) فقط از زبون ونگر قابل دفاع بوده و این فقط ونگر بوده که میتونسته این کارای صرفا اقتصادی رو توجیه کنه هرچند ونگر هم مسلما بزرگترین قربانی این جریان بوده کسی که اعتبار خودش رو تو این مسیر از دست داد.