رتبه بندی ۱۵ بازیکن برزیلی آرسنال

خانه
اخبار
مقاله
رتبه بندی 15 بازیکن برزیلی آرسنال

آرسنال چیزی شبیه به یک انقلاب برزیلی را پشت سر می‌گذارد، با تعدادی از بازیکنان این کشور در سال‌های اخیر که از همان کشوری هستند که مدیر فنی باشگاه، ادو گاسپار می‌باشد.

با این حال، هم آرسنال و هم تیم‌های فعلی کشور برزیل با تیم‌هایی که در اوایل دهه 2000 قدرت داشتند، فاصله زیادی دارند و برخی از برزیلی‌ها برای پیوستن به توپچی‌ها، مهارت و استعداد رونالدو یا رونالدینیو را به ارمغان نمی‌آورند.

15 برزیلی در دوران لیگ برتر با آرسنال قرارداد بسته‌اند و در اینجا رتبه بندی بازیکنان برزیلی، از اسطوره های باشگاهی گرفته تا فجایع گران قیمت، آمده است.

15. پدرو بوتلیو

بدترین بازیکن این لیست مردی است که در واقع هیچ بازی برای آرسنال انجام نداده است.

بوتلیو در سال 2007 به عنوان یک جوان 17 ساله از باشگاه برزیلی فیگوئرنزه با آرسنال قرارداد امضا کرد اما بلافاصله به باشگاه اسپانیایی سالامانکا قرض داده شد زیرا او مجوز کار برای بازی در انگلیس را نداشت. پس از بازگشت به باشگاه در پایان فصل، او دوباره قرض داده شد. و دوباره و دوباره و دوباره. سرانجام، در سال 2012، باشگاه از رویای گرفتن مجوز کار برای او دست کشید و به او اجازه داد تا برای همیشه آنجا را ترک کند.

از آن زمان، او دوران حرفه‌ای خود را در کشورش گذرانده است و بین باشگاه‌ها می‌چرخد. به جنبه مثبت نگاه کنید. بوتلیو با اطمینان می تواند بگوید که هرگز بازی بدی برای آرسنال نداشته است.

14. ولینگتون سیلوا

سیلوا هرگز برای آرسنال بازی انجام نداد، اما او در انگلستان به میدان رفت، بنابراین این یک پیشرفت است.

آرسنال در سال 2010 ولینگتون سیلوا را به خدمت گرفت و انتظار داشت به دلیل تصمیم اتحادیه فوتبال انگلیس برای اعطای "ویزای استعداد ویژه"، وی واجد شرایط بازی باشد. با این حال، کمتر از یک سال بعد، اتحادیه فوتبال انگلیس تصمیم گرفت نظر خود را تغییر دهد، که بسیار خشن به نظر می رسید.

یک روز بعد، ولینگتون به دنیای وحشتناک قرضی‌ها پرتاب شد، جایی که پنج سال در آن گیر کرده بود، حتی پس از واجد شرایط شدن برای بازی در انگلیس، یک فصل در بولتون حضور یافت.

با این حال، در این مرحله، آرسنال تصمیم گرفت که دیگر علاقه ای به مرد بیچاره نداشته باشد و او به فلومیننزه فروخته شد. از آن زمان او یک بار دیگر قرض داده شد و نهایتا به گامبا اوزاکا ژاپن پیوست.

13. ویلیان

شاید تعجب آور باشد کسی که دو بار قهرمان لیگ برتر شده در این لیست پایین باشد، اما ویلیان در آرسنال چقدر بد بود.

آرسنال با قراردادی رایگان از چلسی، رقیب لندنی، فکر می‌کرد که یک وینگر باتجربه لیگ برتری را به دست می‌آورد که می‌تواند در سال 2020 چند گل به تیم تزریق کند.

علیرغم پرداخت نکردن مبلغی، آرسنال با توجه به عملکرد ویلیان هنوز احساس می‌کند که دچار مشکل شده است. با تنها یک گل در 35 بازی با پیراهن آرسنال، حضور کم رنگ او در زمین به فصل تلخ آرسنال کمک کرد، جایی که آنها برای اولین بار در 20 سال نتوانستند به اروپا راه پیدا کنند.

ویلیان قراردادی سه ساله امضا کرد، اما بعد از یک سال بقیه قراردادش را پاره کرد تا به کورینتیانس در زادگاهش برزیل بازگردد و کابوس به پایان رسید.

ویلیان در سپتامبر 2021 : ''من واقعاً با خانواده و افراد نزدیکم خیلی فکر کردم. متأسفانه دوران من در آرسنال خوب نبود، در این باشگاه خوشحال نبودم. نیازی نیست وارد جزئیات شوم، اما راضی نبودم و فکر کردم که بازگشت به برزیل بهترین گزینه است.''

12. خوان

خوان در زمان حضورش در این باشگاه دو بازی برای آرسنال انجام داد.

او در سال 2001 به توپچی ها پیوست و یک بار در جام حذفی و یک بار در جام اتحادیه قبل از مصدومیت بازی کرد و بعداً به میلوال قرض داده شد. با این حال، این دو بازی بهتر از ولینگتون و بوتلیو است.

او با انجام بیش از 300 بازی و حتی حضور در تیم ملی، دوران حرفه ای خوبی را در برزیل به پایان رساند.

11. آندره سانتوس

این مدافع کناری برزیلی قبل از پیوستن به فنرباغچه در سال 2011، دو سال را در شمال لندن گذراند و در تلاش برای جلب نظر واقعی هواداران بود.

سانتوس علیرغم به ثمر رساندن چند گل، از جمله گل های بسیار مهم مقابل چلسی و وست بروم، اغلب با اشتباهات دفاعی خود هواداران را ناامید می‌کرد و با تعویض پیراهن با رابین فن پرسی پس از نمایش ضعیف نیمه اول مقابل منچستریونایتد، خشم آنها را دوچندان کرد.

او آخرین بار در سال 2018 در کشورش برای باشگاه دوران کودکی فیگوئرنزه دیده شد. او همچنین رستوران خود را باز کرده است.

10. دنیلسون

طرفداران بازی کامپیوتری Championship Manager دنیلسون را به خوبی به یاد خواهند آورد.

زمانی که این هافبک در سال 2006 از سائوپائولو به باشگاه پیوست، در کنار سسک فابرگاس و رابین فن پرسی به عنوان یکی از هیجان‌انگیزترین جوانان باشگاه تلقی می‌شد، اما او هرگز به اوج خود نرسید.

دنیلسون از نظر فنی به اندازه کافی خوب نبود که یک بازیساز باشد و از نظر بدنی به اندازه کافی خوب نبود تا مالک توپ شود، دنیلسون با وجود شروعی دلگرم کننده برای پیشرفت در آرسنال تلاش زیادی کرد. این واقعیت که او بیش از 100 بازی برای توپچی ها انجام داد بیشتر بازتابی از مشکلات مصدومیت دیگر بازیکنان بود تا توانایی او، اما با این وجود او این تعداد را بازی کرد و به اندازه کافی به عنوان یک بازیکن ذخیره توانایی داشت.

فقط برای اینکه شما واقعاً احساس پیری کنید، او اکنون 33 سال دارد و هنوز در برزیل بازی می کند. زمان می گذرد، نه؟

9. گابریل پائولیستا

هواداران آرسنال برای سال‌ها آرزوی دیدن پرخاشگری و اشتیاق در تیم خود را داشتند که گابریل پائولیستا در سال 2015 به آن‌جا پیوست، اما این اتفاق کمی دور از ذهن بود.

وی به طور متوسط هر چهار بازی یک کارت زرد دریافت می کرد و حتی توسط آرسن ونگر به عنوان "تندخو" لقب گرفت و در سال 2017 به والنسیا فروخته شد.

8. خولیو باپتیستا

ونگر سال‌ها دنبال باپتیستا بود و او را جایگزین ایده‌آلی برای پاتریک ویرا می‌دانست و سرانجام او را در سال 2006 به صورت قرضی یک ساله از رئال مادرید به خدمت گرفت و در عوض خوزه آنتونیو ریس را تحویل رئال داد.

باپتیستا ناامید کننده بود، هرچند که با سرعت و آمادگی بدنی لیگ برتر دست و پنجه نرم می‌کرد. با این حال، فرم او در جام اتحادیه، دوران حضور او در شمال لندن را نسبتاً موفق کرد، زیرا او شش بار در طول رسیدن آنها به فینال، از جمله چهار گل در برد خیره کننده مقابل لیورپول، گلزنی کرد. بله، او این کار را قبل از اینکه آرشاوین تکرار کند، انجام داد.

7. داوید لوئیز

مشابه ویلیان، لوئیز از چلسی به باشگاه پیوست. زمانی که لوئیز در امارات بازی می‌کرد، بازیکنی مرموز بود و در بین نمایش های عالی، اشتباهات پر هرج و مرج را تجربه می‌کرد.

اوج‌هایی مانند کلاس دفاعی او در برابر منچسترسیتی در ومبلی در نیمه‌نهایی جام حذفی وجود داشت، اما این اتفاق چند هفته پس از یکی از مضحک‌ترین نمایش‌های تاریخ، مقابل همان حریف رخ داد.

لوئیز دو سال را در باشگاه گذراند و در آنجا به یک چهره محبوب و رهبر الهام بخش برای بازیکنان جوان باشگاه تبدیل شد و به طور کلی علیرغم برخی اشتباهات مسخره به خوبی مورد احترام است.

6. گابریل مارتینلی

این واقعیت که مارتینلی در 20 سالگی در این لیست ششم است و در حال حاضر 70 بار در آرسنال بازی کرده است، گواهی بر توانایی او است.

این نوجوان پس از امضای قرارداد از ایتوانو در سال 2019 به آرسنال آمد و در اولین فصل خود 10 بار در تمام مسابقات از جمله یک گل انفرادی مقابل چلسی گلزنی کرد.

پس از چند مصدومیت، مارتینلی اکنون یکی از تکیه گاه های اصلی در بال آرسنال است و هیجان زیادی در مورد پتانسیل و استعداد باورنکردنی این بازیکن جوان وجود دارد.

5. گابریل ماگالائس

این مدافع که در تابستان 2020 از لیل به این تیم پیوست، به سرعت در خط دفاعی آرسنال زیر نظر میکل آرتتا تبدیل به یک تکیه گاه شده است.

این مدافع میانی 24 ساله به خوبی با زندگی در لیگ برتر سازگار شده است و چهره جدید دفاع قدرتمند آرسنال است.

4. سیلوینیو

سیلوینیو اولین برزیلی بود که در سال 1999 به آرسنال پیوست. چند فصل اول او بسیار موفقیت آمیز بود زیرا او به سرعت پست دفاع چپ را متعلق به خودش کرد و حتی در تیم منتخب سال لیگ برتر قرار گرفت. فصل 2000/01، با قابلیت‌های دفاعی و تهدید هجومی‌اش تحت تأثیر قرار گرفت. با این حال، ظهور اشلی کول باعث شد که او نیمکت نشین شود و خیلی زود راهی سلتاویگو شد.

با این حال، او در بارسلونا به اوج رسید، جایی که دو قهرمانی لیگ قهرمانان و سه عنوان لیگ را به دست آورد.

3. ادواردو داسیلوا

بله، ما می دانیم که او اهل کرواسی است، اما خب او در برزیل به دنیا آمد و بزرگ شد، نامش ادواردو داسیلوا است و برای شاختار دونتسک بازی کرد. او به اندازه آنها برزیلی است.

متأسفانه، نمی توانید ادواردو را بدون فکر کردن به مصدومیت هولناکی که در بازی مقابل بیرمنگام در سال 2008 برایش رخ داد، تصور کنید. هرچند، قبل از آن، او به نظر می‌رسید یک ذخیره شایسته برای رابین فن پرسی می‌باشد، با زدن 12 گل و 9 پاس گل در 28 بازی.

پس از بازگشت، او با وجود بازی‌های درخشان مانند یک والی خیره کننده در برابر برنلی، هرگز همان بازیکن قبلی نبود.

2. ادو گاسپار

ادو ابتدا قرار بود در سال 2000 به آرسنال بپیوندد، اما پس از اینکه مشخص شد او دارای پاسپورت جعلی پرتغالی است، این انتقال یک سال به تعویق افتاد. زمانی که بالاخره یک سال بعد به آرسنال رسید، ثابت کرد ارزش این انتظار را دارد.

علیرغم مشکلات اولیه، ادو در پایان فصل اول جایگاه خود را پیدا کرد و به چهره‌ای مهم در تیم نمادین شکست ناپذیر تبدیل شد، در آن فصل کمتر از 50 بار بازی کرد، توانایی جانشینی در خط میانی و زدن چند گل به چلسی را داشت.

او پس از این مدت یک سال دیگر در آرسنال باقی ماند و سپس به والنسیا رفت و یکی از بازیکنان مورد علاقه هواداران بود و از آن زمان به عنوان مدیر فنی به باشگاه بازگشته است، جایی که نقدهای متفاوتی برای فعالیتش در بازار نقل و انتقالات دریافت کرده است.

1. گیلبرتو سیلوا

گیلبرتو سیلوا در صدر این لیست قرار دارد، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آرسنال، چه برسد به برزیلی ها.

خرید بازیکنانی که صرفا فقط در جام جهانی خوش درخشیده‌اند، می تواند کار پر ریسکی باشد، (این را از رئال مادرید و خامس رودریگز بپرسید) اما برای آرسنال که گیلبرتو را پس از نمایش عالی برای برزیل در سال 2002 برای جایگزینی امانوئل پتی به خدمت گرفت، جذابیت داشت.

او ثابت کرد که بهترین شریک خط میانی برای پاتریک ویرا است و به بازیکن فرانسوی اجازه می‌داد در حالی که او عقب می‌نشیند و از دفاع محافظت می‌کند، تأثیر بیشتری بگذارد و بیش از 200 بار به عنوان کاپیتان بازی کرد.

بیشتر آنها، از جمله خود ونگر، تا قبل از اینکه گیلبرتو سیلوا در سال 2008 از این تیم جدا شد، متوجه نبودند که او چقدر برای تیم اهمیت دارد.