رتبه بندی تمام کاپیتان های آرسنال در دوران لیگ برتر

تونی آدامز

 

آدامز یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آرسنال که تمام دوران حرفه ای خود را در شمال لندن گذرانده است و رهبری الهام بخش پشت مجموعه‌ای از بزرگترین پیروزی‌های باشگاه بود.

 

آدامز با ویژگی‌های رهبری خود که از سنین جوانی مشهود بود، در سن 21 سالگی به عنوان کاپیتان باشگاه منصوب شد، قبل از اینکه به شاهکار قابل توجه تبدیل شدن به اولین کاپیتان برنده عنوان در سه دهه جداگانه دست یابد.

 

او که در کنار لی دیکسون، استیو بولد و نایجل وینتربرن بخشی از خط دفاعی معروف توپچی‌ها را تشکیل می‌داد، قبل از شروع لیگ برتر، کاپیتان تیم بود و دو عنوان قهرمانی لیگ را پیش از شروع لیگ برتر، پیش از اینکه تیم آرسن ونگر را به لیگ و جام حذفی در هر دو قهرمانی رساند. 1998 و 2002.

 

لندنی‌های شمالی اولین و تاکنون تنها جام اروپایی خود را با موفقیت در جام برندگان جام در سال 1994 به دست آوردند و آدامز موفق‌ترین کاپیتان تاریخ آرسنال بود. از او در سال 2011 با مجسمه ای در خارج از استادیوم باشگاه امارات تجلیل شد.

 

امتیاز: 10/10

 

پاتریک ویرا

 

جانشینی آدامز به عنوان کاپیتان کاری غیرقابل حسادت بود، اما این کاری بود که پاتریک ویرا از آن لذت برد.

 

ویرا خود را به عنوان یکی از الهام‌بخش‌ترین بازیکنان لیگ برتر ثابت کرده بود و کاپیتان توپچی‌ها در قابل توجه‌ترین فصل تاریخشان بود.

 

ویرا با حضور در کنار بازیکنانی مانند تیری آنری و دنیس برکمپ، در فصل 2003/04 موفق شد توپچی‌ها را در یک فصل شکست ناپذیر هدایت کند و آرسنال قهرمان انگلیس شود.

 

تیم شمال لندن پس از 115 سال و بعد از پرستون، اولین تیمی بود که بدون شکست حتی در یک بازی به این شاهکار دست یافت.

 

آخرین بازی او به عنوان کاپیتان آرسنال، زدن ضربه پنالتی پیروزی مقابل منچستریونایتد در فینال جام حذفی بود و در سال 2005 به یوونتوس پیوست.

 

علیرغم گذراندن تنها سه فصل به عنوان کاپیتان باشگاه، از این مرد فرانسوی به عنوان یکی از برجسته ترین رهبران آرسنال یاد می‌شود.

 

امتیاز: 9/10

 

تیری آنری

 

آنری که به طور گسترده به عنوان بهترین بازیکن تاریخ آرسنال شناخته می‌شود، پس از جدایی ویرا، بازوبند را از هموطنش به ارث برد.

 

زمانی که آنری به عنوان کاپیتان در آخرین موفقیت‌های باشگاه تبدیل به ستاره شد، با شروع افول توپچی‌ها همزمان شد، زیرا باشگاه به ورزشگاه جدید نقل مکان کرد.

 

رکورددار گلزنی آرسنال در طول اولین فصل خود که بازوبند را بر بازو بسته بود، کفش طلای لیگ برتر را با 27 گل به دست آورد و از نظر فوتبال نویسان به عنوان بهترین بازیکن  سال انتخاب شد.

 

در آن فصل همچنین آنری آرسنال را به اولین فینال لیگ قهرمانان اروپا رساند و آن گل انفرادی مقابل رئال مادرید.

 

آنری نتوانست اولین کاپیتان آرسنال باشد که لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر می‌برد، زیرا بارسلونا بعد از کارت قرمز زودهنگام ینس لمن در پاریس پیروز شد.

 

آنری در سال 2007 تصمیم گرفت باشگاه را ترک کند، در حالی که در دوران کاپیتانی او هیچ جامی به دست نیامد، اما او تیم جوانی را وارد دوره جدیدشان کرد و میراث او به عنوان یک بازیکن بزرگ در تمام دوران تضمین شده است.

 

امتیاز: 8/10

 

ویلیام گالاس

 

بعد از دوران رهبری سه نفر بالا، دوران ویلیان گالاس به عنوان کاپیتان آرسنال، بدون شک، افت قابل توجهی بود.

 

این مدافع باتجربه پس از انتقال آنری به بارسلونا، کاپیتانی را به دست آورد، اگرچه دوران سلطنت او به دلایل اشتباهاتش بیشتر به یاد ماندنی است و او کمتر از 18 ماه در این نقش دوام آورد و پس از یک سری جنجال‌ها بازوبند از وی گرفته شد.

 

عصبانیت و گریه‌های در زمین پس از تساوی با بیرمنگام در سال 2008 خنده ‌دار بود، قبل از اینکه در اواخر همان سال به دلیل یک مصاحبه احمقانه از سِمت کاپیتان محروم شود.

 

گالاس با افشای تنش‌ها در رختکن و انتقاد از بازیکنان جوان باشگاه، آرسن ونگر را مجاب کرد تا بازوبند را از وی بگیرد و سسک فابرگاس جایگزین وی شود.

 

او تا سال 2010 در باشگاه ماند و با پیوستن به تاتنهام، به محبوبیتش آسیب بیشتری وارد کرد.

 

امتیاز: 1/10

 

سسک فابرگاس

 

سسک که فصل پیش از این به عنوان بهترین استعداد جوان فصل لیگ برتر لقب گرفته بود، امید اصلی تیم برای آغاز دوران گذر از شکست‌ناپذیران بود.

 

این بازیکن 21 ساله که در آن زمان بازوبند کاپیتانی را از ویلیام گالاس گرفته بود، ضربان قلب تیمی بود که دارای چشم‌اندازهای نوظهوری مانند سمیر نصری و تئو والکات بود.

 

هرچند نتوانست با آرسنال جامی را بالای سر ببرد، اما نقش اساسی در کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در تمام فصل‌های حضورش در امارات را ایفا کرد.

 

ناتوانی آرسنال در به دست آوردن افتخارات بزرگ باعث شد که او هم به مانند آنری باشگاه را ترک کند و در سال 2011 به باشگاه دوران کودکی‌اش بارسلونا در جستجوی جام‌ها بازگشت.

 

امتیاز: 6/10