تاریخچه رقابت آرسنال و چلسی

رقابت آرسنال و چلسی، جدالی داغ بین دو باشگاه لندنی و باسابقه‌ی فوتبال انگلیس است. ورزشگاه خانگی توپچی‌ها، امارات است و آبی‌های لندن، بازی‌های خود را در استمفورد بریج برگزار می‌کنند.

با نگاهی به تاریخچه این رقابت، آرسنال تیم برتر میدان بوده است. آن‌ها تاکنون موفق به کسب ۸۲ پیروزی در برابر ۶۶ برد چلسی شده‌اند و ۶۰ بازی نیز با تساوی به پایان رسیده است (آمار تا تاریخ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳). پرشورترین برد آرسنال در لیگ دسته اول (لیگ برتر سابق) با نتیجه‌ی ۵-۱ در استمفورد بریج و در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۳۰ رقم خورده است. در مقابل، چلسی با برتری ۶-۰ در استمفورد بریج و در دیداری از لیگ برتر در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۴، سنگین‌ترین شکست را به آرسنال تحمیل کرده است. دیدیه دروگبا، مهاجم اسبق چلسی، با ۱۳ گل در تمامی رقابت‌ها، عنوان آقای گل این دربی را به خود اختصاص داده است.

دو تیم تاکنون در پنج فینال مهم به مصاف هم رفته‌اند: فینال جام حذفی ۲۰۰۲ که با برتری ۲-۰ آرسنال همراه بود، فینال جام اتحادیه‌ی ۲۰۰۷ که چلسی با نتیجه‌ی ۲-۱ به پیروزی رسید، فینال جام حذفی ۲۰۱۷ که آرسنال توانست با نتیجه‌ی ۲-۱ حریف خود را مغلوب کند، فینال لیگ اروپا ۲۰۱۹ که با برتری ۴-۱ چلسی خاتمه یافت و در نهایت فینال جام حذفی ۲۰۲۰ که بار دیگر با نتیجه‌ی ۲-۱ به سود آرسنال رقم خورد.

پیشینه درگیری: از احترام متقابل تا نبردی آتشین

اگرچه در گذشته، این دو تیم هرگز یکدیگر را رقیب اصلی خود نمی‌دانستند، اما به عنوان دو باشگاه بزرگ و پرافتخار شهر لندن، از دهه‌ی ۱۹۳۰ همواره شاهد کینه‌ی خاصی بین هوادارانشان بوده‌ایم. دیدارهای این دو تیم همواره با حضور پرشور تماشاگران همراه بوده است.

با ظهور چلسی در جمع مدعیان لیگ برتر در دهه‌ی ۲۰۰۰، رقابت آرسنال و چلسی ابعاد جدی‌تری به خود گرفت و به یکی از دربی‌های مهم فوتبال انگلیس تبدیل شد. در آن دوران، این دو تیم برای کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر به رقابت مستقیم می‌پرداختند.

بر اساس نظرسنجی اینترنتی از هواداران در دسامبر ۲۰۰۳، هواداران آرسنال که در این نظرسنجی شرکت کردند، چلسی را پس از منچستریونایتد و تاتنهام، سومین رقیب خود معرفی کردند.

از سوی دیگر، هواداران چلسی که در این نظرسنجی حضور داشتند، آرسنال را رقیب اصلی خود می‌دانستند، هرچند تاتنهام و فولام از نظر تاریخی رقبای جدی‌تری برای آن‌ها محسوب می‌شدند.

در نظرسنجی دیگری که توسط «سرشماری هواداران فوتبال» در سال ۲۰۰۸ انجام شد، هواداران آرسنال، چلسی را به جای تاتنهام، به عنوان منفورترین تیم خود معرفی کردند. در مقابل، هواداران چلسی، آرسنال را بعد از لیورپول، دومین تیم منفور خود لقب دادند. همچنین، مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۴ توسط وبسایت «بلیچر ریپورت» منتشر شد، آرسنال را به عنوان دومین تیم منفور هواداران چلسی معرفی می‌کند.

تاریخچه‌ی درگیری: جدال‌هایی به یاد ماندنی

اولین دیدار رسمی این دو تیم در لیگ برتر، در تاریخ ۹ نوامبر ۱۹۰۷ و در استمفورد بریج برگزار شد. این بازی که نخستین تقابل دو باشگاه لندنی در لیگ دسته اول (لیگ برتر سابق) به شمار می‌رفت، با حضور تماشایی ۶۵,۰۰۰ هوادار همراه بود.

در سال ۱۹۳۵، دیداری که در استمفورد بریج بین این دو تیم برگزار شد، با جذب ۸۲,۹۰۵ تماشاگر، دومین رکورد بالاترین حضور هوادار در یک مسابقه‌ی لیگ انگلیس را به ثبت رساند. طی دهه‌ی ۱۹۵۰، این دو تیم در دو نیمه‌نهایی جام حذفی به مصاف هم رفتند که هر دو بار با برتری آرسنال همراه بود. اما در دهه‌ی ۶۰، ورق برگشت و چلسی با کسب ۱۴ پیروزی، ۲ تساوی و تنها ۲ شکست، این دهه را با اقتدار به پایان رساند.

در فصل ۲۰۰۳/۰۴ لیگ قهرمانان اروپا، دو تیم در مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی به هم برخوردند که چلسی با برتری ۳-۲ در مجموع دیدارها، جواز حضور در نیمه‌نهایی را کسب کرد.

انتقال اشلی کول از آرسنال به چلسی در سال ۲۰۰۶، بر آتش این رقابت دمید. چرا که کول پیش از نهایی شدن انتقال، با مقامات چلسی دیدار کرده بود که این موضوع جنجال زیادی به پا کرد.

فینال جام اتحادیه‌ی ۲۰۰۷، یکی از جنجالی‌ترین دیدارهای این دو تیم بود. این بازی با درگیری‌هایی بین فرانک لمپارد، سسک فابرگاس و چند بازیکن دیگر همراه شد که منجر به اخراج امانوئل آدبایور، دریافت کارت زرد برای پنج بازیکن و پرتاب کرفس از سوی هواداران چلسی به سمت بازیکنان آرسنال گردید. این اتفاقات باعث شد تا رسانه‌ها لقب «فینال غرولند» را برای این دیدار انتخاب کنند. در نهایت، چلسی با نتیجه‌ی ۲-۱ به پیروزی رسید.

در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۱۰، چلسی با پشتوانه‌ی پنج برد متوالی مقابل آرسنال (با اختلاف مجموع گل ۱۳-۲)، به امارات رفت اما با شکست ۳-۱ مقابل توپچی‌ها زمین را ترک کرد.

در تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱، آرسنال در دیداری به یادماندنی، با وجود دوبار عقب افتادن در استمفورد بریج، موفق شد با درخشش رابین فن‌پرسی که دو گل دیرهنگام به ثمر رساند و هت‌تریک خود را کامل کرد، با نتیجه‌ی ۵-۳ به پیروزی برسد. این دیدار به عنوان یکی از بهترین و مهیج‌ترین تقابل‌های این دو تیم شناخته می‌شود.

در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۴، چلسی در هزارمین بازی آرسن ونگر به عنوان سرمربی آرسنال، با نتیجه‌ی ۶-۰ به پیروزی رسید. این برد، پرگل‌ترین برد چلسی مقابل آرسنال و همچنین سنگین‌ترین شکست دوران حضور ونگر در آرسنال (مشترکا با سایر باخت‌های پرگل) به شمار می‌رود.

از نکات قابل توجه این بازی می‌توان به برتری سه گله‌ی سریع چلسی در دقایق ابتدایی و اخراج کیران گیبس توسط داور آندره مارینر به دلیل هند عمدی هم‌تیمی‌اش، الکس اکسلید چمبرلین اشاره کرد.

در تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۴، چلسی با نتیجه‌ی ۲-۰ مقابل آرسنال به برتری رسید. این باخت، دوازدهمین ناکامی پیاپی آرسن ونگر مقابل خوزه مورینیو بود. در این بازی، سسک فابرگاس، کاپیتان سابق آرسنال، برای اولین بار با پیراهن چلسی به مصاف تیم سابق خود رفت و پاس گل اول تیمش را برای دیگو کاستا مهیا کرد.

با این حال، این دیدار بیشتر به خاطر درگیری لفظی و فیزیکی سرمربیان دو تیم در کنار زمین و در جریان این بازی پرالتهاب شهرت دارد.

سرانجام در تاریخ ۲ آگوست ۲۰۱۵، ونگر توانست طلسم نبرد با مورینیو را شکسته و با برتری ۱-۰ مقابل چلسی، قهرمان سوپرجام انگلیس شود.

در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶، آرسنال با نتیجه‌ی ۳-۰ در ورزشگاه امارات، چلسی را مغلوب کرد. این برد، اولین پیروزی توپچی‌ها مقابل آبی‌های لندن در لیگ برتر پس از سال ۲۰۱۱ و همچنین اولین گلی بود که آرسنال از سال ۲۰۱۳ به بعد به چلسی می‌زد.

هر سه گل این بازی در نیمه‌ی اول توسط الکسیس سانچز، تئو والکات و مسوت اوزیل به ثمر رسید. این برتری، پرگل‌ترین برد آرسنال مقابل چلسی از سال ۱۹۹۷ به شمار می‌رفت.

دو تیم در فینال جام حذفی ۲۰۱۷ به مصاف هم رفتند که در نهایت آرسنال با برتری ۲-۱ مقابل چلسی، سیزدهمین قهرمانی خود در این رقابت‌ها را جشن گرفت. این روند پیروزی در سوپرجام انگلیس ۲۰۱۷ نیز تکرار شد. جایی که آرسنال پس از تساوی ۱-۱ در وقت‌های قانونی، با برتری ۴-۱ در ضربات پنالتی (که اولین استفاده از سیستم ضربات پنالتی به روش ABBA در فدراسیون فوتبال انگلیس بود) به قهرمانی رسید.

در تاریخ ۲۹ می ۲۰۱۹، این دو تیم برای اولین بار در یک فینال اروپایی، در لیگ اروپا به مصاف هم رفتند. چلسی در این دیدار با نتیجه‌ی ۴-۱ به پیروزی رسید و برای دومین بار قهرمان این رقابت‌ها شد. این بازی همچنین آخرین دیدار رسمی پتر چک بود که سابقه‌ی بازی در هر دو تیم (بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۹) را داشت.

فصل بعد، آرسنال و چلسی در یک فینال دیگر جام حذفی به هم برخوردند. این دیدار با درخشش پیر امریک اوبامیانگ که هر دو گل تیمش را به ثمر رساند، با نتیجه‌ی ۲-۱ به سود آرسنال به پایان رسید و چهاردهمین قهرمانی آن‌ها در این رقابت‌ها را رقم زد.

در لیگ برتر ۲۰۲۰/۲۱، آرسنال موفق شد برای اولین بار از فصل ۲۰۰۳/۰۴، هر دو دیدار مقابل چلسی را در لیگ برتر با پیروزی پشت سر بگذارد و به اصطلاح دبل کند.

بازیکنان و مربیانی که سابقه حضور در هر دو تیم را دارند:

اول آرسنال بعد چلسی:

سندی مک‌فارلین (۱۸۹۶ تا ۱۸۹۷ در آرسنال - ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۴ در چلسی)
جیمی شارپ (۱۹۰۵ تا ۱۹۰۸ در آرسنال - ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۵ در چلسی)
لسلی نایتون (۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵ مربی در آرسنال - ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ مربی در چلسی)
باب ترنبال (۱۹۲۳ تا ۱۹۲۴ در آرسنال - ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۸ در چلسی)
تد دریک (۱۹۳۴ تا ۱۹۴۵ در آرسنال - ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۱ مربی در چلسی)
تامی دوچرتی (۱۹۵۸ تا ۱۹۶۱ در آرسنال - ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲ در چلسی - ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷ مربی در چلسی)
آلن یانگ (۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱ در آرسنال - ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۹ در چلسی)
تامی بالدوین (۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ در آرسنال - ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۴ در چلسی)
گراهام ریکس (۱۹۷۵ تا ۱۹۸۸ در آرسنال - ۱۹۹۵ در چلسی)
کلیو آلن (۱۹۸۰ در آرسنال - ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ در چلسی)
پیتر نیکولاس (۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ در آرسنال - ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ در چلسی)
دیوید روکاسل (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۲ در آرسنال - ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ در چلسی)
امانوئل پتی (۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ در آرسنال - ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ در چلسی)
نیکلاس آنلکا (۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ در آرسنال - ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ در چلسی)
اشلی کول (۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ در آرسنال - ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ در چلسی)
سسک فابرگاس (۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ در آرسنال - ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ در چلسی)
اولیویر ژیرو (۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ در آرسنال - ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ در چلسی)
پیر امریک اوبامیانگ (۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ در آرسنال - ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ در چلسی)

اول چلسی بعد آرسنال:

تامی لاتون (۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ در چلسی - ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵ در آرسنال)
بیل دیکسون (۱۹۴۷ تا ۱۹۵۳ در چلسی - ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۶ در آرسنال)
جان هالینز (۱۹۶۳ تا ۱۹۷۵ و ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۴ در چلسی - ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ در آرسنال - ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ مربی در چلسی)
جورج گراهام (۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ در چلسی - ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲ در آرسنال - ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۵ مربی در آرسنال)
استوارت هیوستون (۱۹۶۷ تا ۱۹۷۲ در چلسی - ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ سرپرست در آرسنال)
آلن هادسون (۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ و ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۴ در چلسی - ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ در آرسنال)
کالین پیتس (۱۹۷۹ تا ۱۹۸۸ در چلسی - ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ در آرسنال)
ویلیام گالاس (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ در چلسی - ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ در آرسنال)
لاسانا دیارا (۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ در چلسی - ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ در آرسنال)
یوسی بنایون (۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ در چلسی - ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ در آرسنال)
پتر چک (۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ در چلسی - ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ در آرسنال)
داوید لوئیز (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ در چلسی - ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ در آرسنال)
ویلیان (۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ در چلسی - ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ در آرسنال)
جورجینیو (۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ در چلسی - ۲۰۲۳ تاکنون در آرسنال)
کای هاورتز (۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ در چلسی - ۲۰۲۳ تاکنون در آرسنال)