آرسنال ٠ - ١ لستر از نگاه آمار و ارقام

خانه
اخبار
لیگ برتر انگلستان
آرسنال ٠ - ١ لستر از نگاه آمار و ارقام

دلم نمی‌خواهد که بیش از حد به شکست تیم بپردازم اما بعد از پایان بازی احساس دژاوو به من دست داد. شاید هم بعد از کسب چند پیروزی ارزشمند و قهرمانی در لیگ اروپا انتظارات از تیم بالا رفته بود.

این بازی درکنار عملکرد متزلزل درمقابل منچسترسیتی و لیورپول نشان داد که آرسنال چالش‌های زیادی پیش‌روی خود خواهد داشت. تیمی که همچنان یک‌دست نیست و توان برآورده ساختن انتظارات را ندارد.

آرسنال ٠ - ١ لستر بر روی نمودار

گل‌های مورد انتظار

سهم شوت‌ها در گل‌های مورد انتظار

سهم بازیکنان در گل‌های مورد انتظار

شبیه‌سازی نتیجه بازی بر اساس آمار گل‌های مورد انتظار

آمار مسابقه
٢٠ - دفعاتی که آرسنال در نیمه اول در محوطه جریمه حریف صاحب توپ شد
٠٢ - دفعاتی که آرسنال در نیمه دوم در محوطه جریمه حریف صاحب توپ شد
١١ - شوت‌های آرسنال در نیمه اول
٠١ - ‌شوت‌های آرسنال در نیمه دوم
١.٣ - گل‌های مورد انتظار آرسنال بدون اقدام به شوت‌زنی در نیمه اول
۰.۶ - گل‌های مورد انتظار آرسنال بدون اقدام به شوت‌زنی در نیمه دوم
٢٣ - پاس‌های عمقی سالم برای آرسنال در نیمه اول
١٧ - پاس‌های عمقی سالم برای آرسنال در نیمه دوم

آخرین باری که چنین عملکرد تهاجمی ملال‌آوری را از آرسنال دیده باشم، خصوصا در مقایسه با چیزی که در نیمه دوم شاهد بودیم، به‌یاد ندارم. در نیمه اول عالی نبودیم اما برنامه تیم این بود که نقاط خطرناک در نیمه حریف را شناسایی کنیم و از آن‌جا به حریف ضربه بزنیم، اما این فرآیند در نیمه دوم کاملا متوقف شد.

یکی از مواردی که توجهم را جلب کرده، وضعیت مالکیت توپ و میدان توسط آرسنال است. در نیمه اول، بین سمت راست و چپ میدان تعادل وجود داشت و سهم زیادی از مالکیت در یک سوم میانی زمین صورت می‌گرفت، هرچند بخش قابل توجهی از مالکیت توپ نیز متوجه یک سوم بالای زمین بود. این‌که وضعیت مالکیت تیم بصورت حرف U شکل گرفته بود اصلا اتفاق مثبتی محسوب نمی‌شود، اما در همان وضعیت نیز موقعیت‌هایی روی دروازه حریف خلق می‌شد.

در نیمه دوم، سهم بیشتر مالکیت به سمت چپ میدان تعلق پیدا کرد که تعادل مالکیت توپ را به‌شکل چشمگیری برهم زد. از سوی دیگر عملکرد آرسنال در انتقال توپ با عمق دفاع حریف در یک سوم انتهای میدان نیز به طرز عجیبی دچار افت شد.

به‌نظرم بخش بزرگی از این افت عملکرد با مصدومیت داوید لوئیز توجیه می‌شود، که علیرغم اشتباهات دفاعی‌اش، پاسور بسیار توانایی است. پیش از تعویض شدنش، او با یازده پاس در یک سوم انتهایی میدان و ثبت شش پاس در عمق، از این حیث بهترین بازیکن آرسنال به‌شمار می‌رفت. پاس‌های ارسالی او از سمت راست میدان دلیل ایجاد این تعادل در مالکیت توپ آرسنال بود.

ازدست دادن ساکا عامل دیگری بود که به ضرر توپچی‌ها تمام شد. او از معدود بازیکنان تیم بود که توانایی دریافت توپ بین خطوط دفاعی حریف را داشت. هرچند او بهترین روز خود در ترکیب تیم را پشت سر نگذاشت، اما از معدود بازیکنان آرسنال بود که برای یافتن فضاهای موجود در خط دفاعی حریف در تلاش بود.

خط تهاجمی رو به افول آرسنال

هرچند تقویم مسابقات به‌گونه‌ای بوده است که عملکرد تیم‌ها را تحت تاثیر قرار داده، اما درحال حاضر در دوران پسا ونگر میانگین آمار پارامتر xG (گل‌های مورد انتظار) در کمترین مقدار خود قرار داشته، و پارامتر xG تیم مقابل نیز در بالاترین میزان خود بوده است.

آمار شوت‌های آرسنال در هر بازی از سال ۲۰۱۴آ

این وضعیت برای آرسنال زنگ خطر بزرگی محسوب می‌شود.

با توجه به آمار کلی شوت‌ها، خواهیم دید که آرسنال در چهار فصل پایانی هدایت آرسن ونگر به‌طور میانگین در هر بازی ١۵ شوت به سمت دروازه حریفان شلیک کرده، که این آمار در فصل اول حضور اونای امری به ١٢ شوت، فصل گذشته به ١٠.۵ شوت و این فصل به تنها ٨.٧ شوت کاهش پیدا کرده است.

البته حساسیت آرسنال نسبت به موقعیت‌های شوت‌زنی بیشتر شده و در مقایسه با شوت‌های از راه دور، اولویت آن‌ها در کیفیت شوت‌هاست. آرسنال در پارامتر xG per shot (گل‌ مورد انتظار برای هر شوت) عملکرد مناسبی داشته و با آمار ٠/١٣ برای هر شوت، از این حیث میان تیم‌های لیگ برتری رتبه سوم را به خود اختصاص داده، و این درحالی است که در میانگین شوت در رتبه هفدهم لیگ قرار می‌گیرد.

دروازه‌ی تیم‌های آرسن ونگر با الگوهای مشابهی گشوده می‌شد، و درمورد استراتژی تهاجمی او گفته می‌شد که می‌خواهد آن‌قدر به دروازه حریف نزدیک شود که با یک ضربه ساده توپ را به تور برساند. با این حال، تیمی که به فقدان تنوع تاکتیکی متهم می‌شد در عملکرد تهاجمی بسیار بالاتر از میانگین تیم‌ها حمله می‌کرد.

به‌نظرم میکل آرتت با ایجاد یک ساختار منظم توانسته استحکام را به خط دفاع تیم بیافزاید، و از طرفی آرسنال دیگر آن تیمی نیست که شوت‌های زیادی را به سمت دروازه حریفان روانه کند. به‌نظر می‌رسد که بهای ایجاد ساختار مستحکم دفاعی همین عدم توانایی تیم در ایجاد موقعیت‌های خطرناک روی دروازه حریفان بوده است.

هرچند این استراتژی در رقابت‌های تک‌حذفی یا زمان‌هایی که در مقابل تیم قدرتمندتری قرار بگیرید به‌خوبی جواب می‌دهد، اما این کمبود خلق موقعیت گلزنی در رقابت‌های لیگ می‌تواند در پایان به ضرر تیم تمام شود. باور دارم که آرتتا و تیمش به این شرایط آگاه هستند و به‌دنبال طراحی استراتژی‌ای هستند که با افزایش تحرک و خلاقیت در حملات، استحکام دفاعی تیم تا حد امکان دچار مشکل نشود.

منبع آمارهای منتشر شده در مقاله را در ادامه خواهید دید:

Opta via whoscored, StatsZone, StatsBomb via FBRef

نویسنده: اسکات ویلیس

برگردان: سپهر بهارلوئی