ایرانی های پشت پرده فوتبال

شنیدن نام ایرانی هایی که در گوشه و کنار دنیا خرج های میلیون دلاری و تجارت های میلیاردی می کنند، عادی شده است. شوک اولیه را کیا جورابچیان به دنیا وارد کرد؛ ایرانی الاصلی که در لندن به دنیا آمده و ملیتی کانادایی دارد.

جورابچیان با خریدن کورینتیانس بزرگ آن هم از طریق شرکت «مدیا اسپورتس» (MSI) قدم روبه جلویی را در میان ایرانی هایی برداشت که در دنیا به دنبال جاه طلبی هستند. جورابچیان همان مردی است که در پشت صحنه انتقال کارلوس تبس و خاویر ماسچرانو حضوری دائمی داشت و حتی طی قراردادی که با این دو نفر بسته بود، کاری کرده بود که مالک این دو بازیکن نه باشگاه کورینتیانس برزیل باشد و نه وستهام انگلیس، مالک این دو بازیکن کسی نبود جز شرکت MSI.
شاید نام اولین ایرانی پرنفوذ هیچ وقت فراموش نشود اما خیلی ها اعتقاد دارند جورابچیان در راه به ثبت رساندن MSI حمایت میلیاردرهای روسی مثل رومن آبراموویچ (مالک کنونی چلسی) و بوریس برژوتسکی (میلیاردری که تقریباً همه او را عامل اصلی قتل الکساندر لیتویننکو در سال 2007 می دانند) را پشت سر خود داشته است. از این مثال هایی که بوی مافیای نفتی از آن به مشام می رسد، همکاری فرهاد مشیری، شریک ایرانی الشیر عثمانف است؛ میلیاردر ازبکی که تا همین چند ماه پیش می خواست کل سهام آرسنال را بخرد.
اگرچه این انتقال هنوز انجام نشده اما وقتی سال گذشته دیوید دین نایب رئیس آرسنال استعفا داد، هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که خریدار سهام آقای نایب رئیس عثمانف باشد. اما سوژه اصلی نه جورابچیان است نه مشیری. داستان حول مردی می چرخد که در امارات متحده عربی به خصوص در شهر دوبی، خرج های میلیاردی کرده است؛ مردی به نام مجید پیش یار. شاید اسم این شخص برای آنهایی که فوتبال را به طور حرفه یی دنبال می کنند، آشنا باشد.
پیش یار همان کسی است که در سال 2004 باشگاه «آدمیراواکر» اتریش که آن زمان در لیگ دسته اول این کشور(بوندس لیگا) بازی می کرد را خرید و موج انتقال بازیکنانی چون امین متوسل زاده، مهدی پاشازاده، جواد رزاقی، خداداد عزیزی و علی لطیفی را به فوتبال نه چندان سطح بالای اتریش راه انداخت. او حتی حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی ایران در جام جهانی 78 آرژانتین را به کمیته اجرایی این باشگاه فراخواند تا از تجربیات او استفاده کند.
موج ایرانی «آدمیرا» آنقدر قوی بود که ارباب جراید و رسانه ها به این تیم لقب «آدمیران واک» را داده بودند. اما پیش یار نتوانست در هیچ زمینه یی وضعیت این تیم را بهبود بخشد به خصوص در مسائل مالی. همین عقب نشینی پیش یار بود که باعث شد این تیم به دسته سوم فوتبال اتریش سقوط کند. اگر بخواهید چیز بیشتری از پیش یار بشنوید، کافی است سری به شرکت «32Group» بزنید.
در پروفایل این شرکت خصوصی که سال 98 در امارات تاسیس شده است، نام پیش یار در راس و به عنوان رئیس کمپانی دیده می شود. این شرکت در زمینه توسعه و مدیریت امور ملکی، فروش و عرضه وسایل الکتریکی، چیدمان داخلی، تولیدات دارویی و جواهر، تربیت نیروهای خدماتی و تورهای مسافرتی فعالیت می کند. نباید فراموش کرد که پیش یار در زمینه سرمایه گذاری هم بسیار قوی است. او دسامبر 2006 با شرکت «اتوریته سرمایه گذاری و توسعه دوبی» (DDIA) قراردادی کلان بسته تا در پروژه پیست اسکی کوهستانی- آفتابی دوبی که چیزی حدود یک میلیارد درهم ارزش دارد، شریک باشد. این پروژه قرار بود در زمینی به مساحت 4/1 میلیون متر مربع که شامل پیست اسکی و بالا رفتن از کوه های مصنوعی بود، هرچه سریع تر احداث شود.
در واقع شعار امیر پیش یار، پسر رئیس که مسوولیت نایب رئیسی، مارکتینگ و فروش شرکت «32Group» را برعهده دارد، یک جمله است؛ «خلاقیت هسته اصلی موفقیت های ما به حساب می آید.» این مجموعه زمستانی به لطف سرمایه گذاری مجید پیش یار و اعضای هیات مدیره ایرانی اش متشکل از خود او، پسرش و خسرو شهرزی (مدیر توسعه) ساخته شده است. در این پروژه میلیاردی ساخت یک هتل دولوکس، مرکز خرید، رستوران ها و کافی شاپ ها هم در دستور کار قرار دارد.
خود پیش یار درباره حضورش در این پروژه می گوید؛ «ایده ساخت یک مجموعه تفریحی- ورزشی زمستانی در سال 98 به ذهنم رسید و حس کردم گرمای دوبی می تواند مردم را تشویق کند تا تعطیلات شان را در جایی خنک تر و فضایی جذاب سپری کنند. دو سال بعد تصمیم گرفتم پای زمستان و برف را به صحرا باز کنم.» قراربود این پروژه در پایان سال 2008 به بهره برداری برسد. به این پروژه انجام کارهای دکوراسیون داخلی هتل های پنج ستاره و ساختمان های در حال ساخت در دوبی را هم اضافه کنید. پیش یار با همکاری «چروتی» تهیه کننده ایتالیایی مد پروژه 450 میلیون درهمی اش را جلو می برد. هدف نینو چروتی از همکاری با پیش یار به قول خودش «ساخت دکوراسیونی با استیل و درازمدت است.» به این دو پروژه، پروژه خرید باشگاه «سروت» سوئیس را هم اضافه کنید. روزنامه «لومتن» چاپ سوئیس از مذاکرات فیلیپ مریک مشاور خانواده پیش یار با فرانسیسکو وینیاس رئیس این باشگاه خبر داده است. بعد از 18 روز مذاکره، اعضای کمیته این باشگاه ژنوی به این نتیجه رسیدند که پیشنهاد پیش یار چندان جالب توجه نبوده است. قرار بود پیش یار قراردادی چهار میلیون فرانکی با این باشگاه ببندد اما به گفته ژان پی یر موران وکیل باشگاه «آینده پیش یار در این باشگاه نامشخص بود.
اعضا به این نتیجه رسیدند که باشگاه را دست کسی ندهند که برایش آینده معنایی ندارد». موران حداقل هزینه مورد نظر «سروت» برای سرمایه گذاری را چیزی حدود 20 تا 25 میلیون فرانک می داند و می افزاید؛ «وقتی می بینید کسی به شما تضمین نمی دهد، ناراحت می شوید. بی میلی ایرانی ها کاملاً واضح و آشکار بود.» حالا سروت به دنبال سرمایه گذار دیگری می گردد، گرچه اوضاع این باشگاه چندان خوب نیست. آنها 18 روز است که بدون مربی تمرین می کنند و این می تواند روی نمایش این تیم در طول فصل اثر منفی بگذارد. شاید تنها بهانه یی که باعث می شد خبرهای سروت را دنبال کند، حضور شخصیتی چون مجید پیش یار بود؛ کسی که اماراتی ها به او احترام فراوان می گذارند و ما حتی نامش را تا پیش از این هم نشنیده بودیم.