آیا دکلان رایس می‌تواند به حل مشکل گلزنی آرسنال کمک کند؟

دکلان رایس با دو گل در دو بازی، در دو بازی اخیر آرسنال به اندازه‌ی هر هم‌تیمی دیگرش در پنج بازی گذشته گلزنی کرده است.

اگرچه خروجی تهاجمی او از زمان پیوستن به آرسنال در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است، اما این چیزی نبود که برای آن جذب شده بود. تا همین اواخر، این یک تقویت خوشایند بود که او اینقدر در یک سوم پایانی زمین موثر عمل می‌کرد، اما در شرایط مصدومیت‌های تیمش در خط حمله و مجموعه‌ای از عملکردهای کم‌گل، گل‌های او ممکن است کمی حیاتی‌تر شوند.

پیروزی ۷-۱ در مقابل آیندهوون در هفته‌ی گذشته، استثنا در نمایش‌های تهاجمی اخیر آرسنال بود و حتی در آن بازی نیز آنها هفت گل از تنها ۱.۹۱ امید گل به ثمر رساندند. آنها به دلیل تمام‌کنندگی استثنایی گل‌های زیادی به ثمر رساندند، نه به این دلیل که موقعیت‌های کافی برای زدن هفت گل خلق کردند.

در غیر این صورت، در هفت بازی اخیرشان سه بار نتوانسته‌اند گل بزنند، به علاوه یک گل در تساوی آخر هفته‌ی گذشته مقابل منچستر یونایتد، دو گل دیرهنگام میکل مرینو مقابل لسترسیتی که به زودی سقوط می‌کند و دو گل در تساوی این هفته‌ی لیگ قهرمانان مقابل پی‌اس‌وی.

آرسنال بدون بوکایو ساکا، کای هاورتز، گابریل ژسوس و تا روز یکشنبه، گابریل مارتینلی، به طور قابل درکی در خط حمله کم‌بازده‌تر بوده است. رایس پس از بازی روز یکشنبه در اولدترافورد گفت: "ما لحظات زیبای بازی داشتیم، اما آن ضربه‌ی نهایی را نداشتیم."

این هافبک انگلیسی به تازگی یک نمایش تک‌نفره از خود ارائه داده بود، گل تساوی آرسنال را به ثمر رساند، بیشتر از هر بازیکن دیگری در زمین توپ را پس گرفت (هفت بار) و همچنین بیشتر از هر بازیکن دیگری در یک سوم پایانی زمین (دو بار) این کار را انجام داد. فقط مارتین اودگارد (۳۸) پاس‌های بیشتری را در یک سوم پایانی زمین نسبت به او (۳۶) کامل کرد، در حالی که رایس همچنین در تعداد لمس توپ در محوطه‌ی جریمه‌ی حریف (شش بار) پیشتاز بود. مجموع ۱۶ حمل پیش‌رونده‌ی او - حرکت با توپ حداقل پنج متر به سمت دروازه‌ی حریف - نیز بالاترین میزان در بین تمام بازیکنان زمین بود. او آرسنال را از یک گل عقب‌افتاده به بازی برگرداند و اساساً یک امتیاز برای تیمش به دست آورد.

این نمایشی نبود که کسی را شگفت‌زده کند. رایس یک هافبک همه‌فن‌حریف باورنکردنی است، تقریباً مطمئناً بهترین در لیگ برتر. واقعاً کاری نیست که او نتواند انجام دهد و به نظر می‌رسد که هرگز از دویدن دست نمی‌کشد. پنج هم‌تیمی او در این فصل در لیگ برتر بیشتر از او بازی کرده‌اند، اما او مسافت بیشتری را نسبت به هر بازیکن دیگری در آرسنال پوشش داده است.

دوندگی بی‌امان او به ویژه در مقابل یونایتد مفید بود، زیرا بارها و بارها دیده می‌شد که او با قدرت به جلو می‌دود، ظاهراً وظیفه داشت کار دو بازیکن را انجام دهد. ۲۷ دوندگی بدون توپ او بیشتر از هر بازیکن دیگری در زمین بود.

در حالی که رایس وظیفه‌ی همیشگی خود یعنی برهم زدن بازی حریف را انجام می‌داد - از جمله یک تکل واقعاً شگفت‌انگیز برای نجات گل مقابل راسموس هویلوند در محوطه‌ی جریمه‌ی خودی که شادی او پس از این تکل بیشتر از گلزنی‌اش بود - او همچنین به طور مرتب دورترین بازیکن آرسنال در زمین حریف بود. او بیشتر از هر بازیکن دیگری دوندگی‌های بدون توپ به داخل محوطه‌ی جریمه‌ی حریف (۹ بار) انجام داد.

اخیراً قابل توجه بوده است که او چقدر به جلو می‌رود. از زمانی که هاورتز در ۱۴ فوریه از ادامه‌ی فصل محروم شد، رایس بیشتر از قبل در مناطق بالاتر زمین صاحب توپ شده است. نقشه‌ی لمس توپ او در جریان بازی، افزایش حضور او در نیمه‌ی حمله‌ی زمین در غیاب هاورتز را نشان می‌دهد.

در حالی که آرسنال جانشین‌های آماده‌ای برای هاورتز و ژسوس دارد، در حال حاضر جایگزین مستقیم آماده‌ای ندارد و چه لئاندرو تروسارد و چه مرینو در خط حمله بازی کنند، هر دو ترجیح می‌دهند به دنبال توپ به عمق زمین بیایند تا اینکه در مناطق بالاتر زمین بمانند. با غیبت مارتینلی و ساکا، نیاز بیشتری به کسی وجود داشته است که از آخرین خط دفاعی حریف عبور کند. به نظر می‌رسد که رایس وظیفه‌ی انجام این کار را بیشتر از قبل بر عهده گرفته است.

او در مقابل یونایتد، ۲۰ دوندگی بدون توپ به داخل محوطه‌ی جریمه‌ی حریف یا یک سوم پایانی زمین انجام داد - بالاترین میزان او در هر بازی لیگ برتری از زمان پیوستن به آرسنال. ۹ دوندگی او به داخل محوطه‌ی جریمه‌ی حریف، دومین رکورد او در پیراهن آرسنال پس از پیروزی ۴-۲ مقابل لستر در سپتامبر بود، زمانی که بازی برای بیش از ۳۰ دقیقه با نتیجه‌ی ۲-۲ مساوی بود و آرسنال برای گل پیروزی تلاش می‌کرد. لستر در مقابل دروازه‌ی خود مستقر شده بود و فرصت‌های زیادی برای ورود هر بازیکن آرسنال به محوطه‌ی جریمه وجود داشت.

به طرز باورنکردنی، رایس با وجود اینکه به اندازه‌ی کافی در موقعیت‌های پیشرفته قرار می‌گیرد، به دلیل دوندگی زیادش، تقریباً هیچ‌کدام از وظایف دفاعی خود را فدا نمی‌کند. استقامت او با تصمیم آرتتا برای قرار دادن هافبک خود در ترکیب اصلی در بازی برگشت مقابل پی‌اس‌وی که اساساً یک بازی تشریفاتی بود، تنها چند روز پس از پوشش تمام چمن اولدترافورد، بیشتر به نمایش گذاشته شد.

با بازگشت مارتینلی به میادین و امیدواری آرتتا برای بازگشت ساکا "در چند هفته‌ی آینده"، آرسنال می‌تواند از بحران خود خارج شود، اما نه هاورتز و نه ژسوس دیگر در این فصل بازی نخواهند کرد و دوندگی‌های رایس در مرکز زمین همچنان مفید خواهد بود.

دوندگی‌های هافبک‌ها از عمق زمین به طور معمول دشوار است، اما انجام صحیح آن نیز سخت است. این جنبه‌ای از بازی نیست که او به طور خاص به آن معروف باشد و او کارهای دفاعی بسیار بیشتری نسبت به شماره ۱۰هایی که معمولاً به محوطه‌ی جریمه‌ی حریف هجوم می‌برند، انجام می‌دهد، بنابراین بعید است که او گل‌های زیادی به ثمر برساند. اما اگر هافبکی در لیگ برتر وجود داشته باشد که بتواند هر دو نقش را با هم ترکیب کند، آن رایس است.

آرسنال پس از صعود به مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان، هنوز بازی‌های زیادی برای انجام در این فصل دارد و حتی اگر همه تصمیم گرفته باشند که رقابت برای قهرمانی تمام شده است، از آن دست نخواهند کشید. و به هر حال، حتی اگر فکر نمی‌کنند که می‌توانند به لیورپول برسند، عملکردهای مثبت بین حالا و دیدار با رئال مادرید می‌تواند کمک‌کننده باشد.

رایس روز یکشنبه به دنبال این خواهد بود که بار دیگر به باشگاه سابق خود چلسی نشان دهد که چه چیزی را از دست داده‌اند، بنابراین ممکن است انگیزه‌ی بیشتری نسبت به معمول برای تلاش بی‌وقفه داشته باشد. او در فصل گذشته مقابل آنها گلزنی کرد و همچنین این فرصت را دارد که برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود در سه بازی متوالی گلزنی کند.

با توجه به برنامه‌ی سخت آرسنال در لیگ برتر که شامل بازی‌هایی مقابل فولام و اورتون قبل از دیدار با مادرید نیز می‌شود، مشارکت‌های رایس بیش از همیشه حیاتی خواهد بود. اگر او مشارکت‌های تاثیرگذار دیگری در یک سوم پایانی زمین داشته باشد، تعجب نکنید.