آماده برای موفقیت: کودکی خارق‌العاده اودگارد

کاپیتان ما در مورد اینکه چگونه شروع زودهنگامش در فوتبال بر زندگی مدرسه‌اش و بالعکس تأثیر گذاشت و چگونه تمام آن تجربه و فشار باورنکردنی به او کمک کرد تا رهبر ما شود، صحبت کرد.

زمانی که مارتین اودگارد اولین بازی خود را برای تیم ملی نروژ انجام داد - تنها در سن ۱۵ سالگی - او قبلاً یک دوران کودکی غرق در این ورزش را پشت سر گذاشته بود.

پدرش، هانس اریک اودگارد (که اکنون سرمربی لیلستروم در نروژ است) در میانه دوران بازیگری خود بود که مارتین در سال ۱۹۹۸ به دنیا آمد - و از آن زمان به بعد، همه چیز فوتبال بود.

مارتین که در میان گروهی از دوستان همفکر بزرگ شد، در دوران کودکی غرق در این ورزش بود و پیشرفت او به قدری سریع بود که به زودی در حالی که هنوز در مدرسه بود، به طور منظم در تیم اصلی بازی می‌کرد. اما خونسردی، انضباط فردی و عشق فراوان او به این ورزش باعث شد تا او به سخت‌کوشی و یادگیری مداوم ادامه دهد تا پتانسیل عظیمی را که در کودکی داشت، به فعلیت برساند.

مارتین پس از پیوستن به رئال مادرید اندکی پس از تولد ۱۶ سالگی، بیشتر سال‌های بعد را به صورت قرضی (در هیرنفین و ویتس در هلند و سپس رئال سوسیداد در اسپانیا) بازی کرد، قبل از اینکه در سال ۲۰۲۱، ابتدا به صورت قرضی، به ما بپیوندد.

او اکنون به طور گسترده به عنوان یکی از بااستعدادترین و خلاق‌ترین هافبک‌های فوتبال جهان شناخته می‌شود و بیش از ۶۰ بازی ملی برای نروژ و نزدیک به ۲۰۰ بازی برای آرسنال در کارنامه خود دارد.

چه درس‌های اصلی از روزهای ابتدایی‌ات در فوتبال گرفتی؟

همیشه لذت بردن و تفریح کردن، و همیشه سعی کردن با لبخند بر چهره بازی کردن، مسئله مهمی بود. برای من، نکته اصلی این است که بازی کردن فوتبال باید شما را خوشحال کند. این حس از همان ابتدا با من بود و چیزی است که هنوز هم با خود دارم.

مسئله این است که از هر روز و هر بار که بازی می‌کنم لذت ببرم. می‌توانم بگویم که هنوز هم دلیل بازی کردنم همین است. این لذت را در تمام زندگی و دوران حرفه‌ای‌ام حفظ کرده‌ام و هنوز هم برایم مهم است.

چه کسانی در ابتدای دوران حرفه‌ای‌ات این درس‌های سازنده را به تو آموختند؟

خب، طبیعتاً چون پدرم فوتبالیست بود، طبیعی بود که او باشد. از سنین پایین به تماشای بازی‌هایش می‌رفتم و بعد هم او مربی تیم من بود. می‌توانم بگویم که او احتمالاً دلیل شروع بازی کردن فوتبالم بود.

و بعد فکر می‌کنم همه دوستانم هم در آن سن تأثیر زیادی داشتند. همه ما فوتبال بازی می‌کردیم. خوش شانس بودم که هم سن و سال‌هایم که هر روز با آنها بودم همگی عاشق بازی کردن فوتبال بودند. وقتی بچه بودم، درست کنار جایی که زندگی می‌کردم یک زمین جدید ساختند، بنابراین ما تمام وقت آنجا بودیم.

زمان زیادی را با دوستان مدرسه‌ام و هم‌تیمی‌هایم گذراندم و فکر می‌کنم چیزهای زیادی از یکدیگر یاد گرفتیم. از همان سنین پایین همیشه می‌خواستیم با هم رقابت کنیم و همیشه فوتبال زیادی را با هم تماشا می‌کردیم. بنابراین در تمام دوران کودکی‌ات، همیشه درگیر فوتبال هستی. تمام بخش‌های زندگی‌ام فوتبال بود، دوستانم، خانواده‌ام، و بعد که بزرگتر شدم، مربیان هم شروع به تأثیرگذاری بر من کردند.

کدام بازیکنان باتجربه تیم، زمانی که بازی در سطح بزرگسالان را برای استرومسگودست شروع کردی، به تو کمک کردند؟

من در سن ۱۴ سالگی تمرین با تیم اصلی را شروع کردم. کمی با آن‌ها تمرین کردم و سپس سال بعد، وقتی ۱۵ ساله بودم، به طور منظم تمرین و بازی با آن‌ها را آغاز کردم. نکته خوب برای من این بود که سه یا چهار بازیکن بودند که قبلاً آن‌ها را می‌شناختم و در تیم‌های جوانان – زیر ۱۹ سال و زیر ۱۶ سال – با آن‌ها بازی کرده بودم. بنابراین بسیاری از آن‌ها را می‌شناختم و انصافاً رابطه نزدیکی با هم داشتیم.

بنابراین وقتی به تیم اصلی منتقل شدم، گروهی از جوانان در اطرافم بودند و این حس طبیعی داشت. وقتی به تیم اصلی رفتم، احساس یک جهش بزرگ یا تغییر اساسی نداشتم. این موضوع کار را برایم آسان‌تر کرد، اما بازیکنان باتجربه‌تر نیز با من بسیار خوب بودند و خیلی به من کمک کردند. آن‌ها از سن من آگاه بودند و سعی می‌کردند از من حمایت کنند و جا افتادن را برایم آسان کنند. همچنین مربیانی که آنجا داشتم در این زمینه خیلی به من کمک کردند. راستش را بخواهید، اصلاً احساس یک تغییر بزرگ نداشتم و گفتنش کمی عجیب است، اما نوعی حس طبیعی داشت.

آیا شخص خاصی بود که تو را زیر پر و بالش بگیرد؟

نه، واقعاً بین همه اعضای تیم پخش شده بود. همه آن‌ها با من خیلی خوب بودند. کمی عجیب بود چون خیلی از آن‌ها به اندازه پدرم سن داشتند! اما صادقانه بگویم، همه آن‌ها خیلی خوب بودند و اگر بخواهم اسم یک نفر را بگویم بی‌انصافی است چون همه آن‌ها به من کمک کردند.

در آن سن، از چه چیزی در تمرینات لذت می‌بردی؟

آن زمان هم مثل حالا برای من بود – عاشق کار کردن روی مسائل فردی بودم و همیشه خوشحال بودم که به تنهایی تمرینات اضافی انجام دهم. این تمرینات اضافی را از سنین خیلی پایین انجام داده‌ام و هنوز هم در سطح بزرگسالان انجام می‌دهم. چه ماندن در پایان جلسه با برخی از پسران دیگر باشد و چه انجام دادن تمرینات تمام‌کنندگی یا تکنیکی.

فکر می‌کنم بخش فنی همیشه بخش مورد علاقه من بوده است. من فقط عاشق بازی کردن فوتبال هستم و تا زمانی که توپ در میان باشد، خوشحال هستم. من همیشه وقتم را با توپ می‌گذراندم، انجام دادن انواع مختلف تمرینات با توپ برای من در آن مرحله اصلی‌ترین چیز بود و انصافاً هنوز هم همینطور است.

چگونه در آن زمان بین تکالیف مدرسه و فوتبال تعادل برقرار می‌کردی؟

در ابتدا آسان بود زیرا ما بعد از ظهرها با تیم‌های جوانان تمرین می‌کردیم، بنابراین مشکلی نبود. اما وقتی شروع به تمرین با تیم اصلی کردم، ما همیشه صبح‌ها تمرین می‌کردیم، بنابراین برنامه‌ها سخت‌تر شدند. اما من به یک مدرسه تخصصی ورزشی رفتم، بنابراین آن‌ها این امکان را فراهم کردند.

بعد از تمرین، باید چند روز در هفته به مدرسه می‌رفتم و بعد از ظهرها کارهای اضافی انجام می‌دادم. سپس وقتی به خارج از کشور رفتم، همه چیز را آنلاین انجام دادم. زمان بیشتری را صرف آن کردم، اما در نهایت توانستم همه کارها را انجام دهم.

من مدرسه ابتدایی را دوست داشتم، در مدرسه نسبتاً خوب بودم، اما با بزرگتر شدن، فوتبال کم کم جای آن را گرفت. با این حال، هنوز می‌خواستم در کارهای مدرسه‌ام خوب عمل کنم و در خانه هم مرا به انجام این کار تشویق می‌کردند. برای خانواده‌ام ادامه دادن به آن موضوع مهمی بود.

چه چیزی در مدرسه آموختی که در دوران حرفه‌ای‌ات مفید واقع شده است؟

جنبه انضباط چیزی است که زود یاد گرفتم. در کودکی همیشه باید تکالیفم را انجام می‌دادم قبل از اینکه اجازه داشته باشم بیرون بروم و تمرین کنم. سپس وقتی در مدرسه آنلاین در مادرید بودم، باید کارهای مدرسه‌ام را انجام می‌دادم، حتی با اینکه در کشور دیگری بودم. زود یاد می‌گیرید که باید آن را انجام دهید و باید انضباط داشته باشید تا مستقل باشید، مسئولیت‌پذیر باشید و بهانه نیاورید. احتمالاً این مهم‌ترین چیزی است که از آن دوران گرفتم.

آیا مرحله‌ای در دوران حرفه‌ای‌ات بود که بزرگترین جهش را تجربه کردی؟

وقتی الان به گذشته نگاه می‌کنم، چند مرحله مختلف وجود داشت که واقعاً مهم بودند. اولین مورد واضحاً زمانی است که در سن ۱۵ سالگی برای تیم اصلی نروژ شروع به بازی کردم. این اساساً یک تغییر بزرگ در زندگی، دوران حرفه‌ای و تمام توجهی که به من می‌شد بود. احتمالاً بزرگترین تحولی بوده که در زندگی‌ام داشته‌ام.

سپس دومین مورد را زمانی می‌گویم که به صورت قرضی به ویتس در هلند رفتم. آن سال برای من بسیار حیاتی بود زیرا بعد از اولین دوره قرضی‌ام (به هیرنفین) کمی مشکل داشتم. اما آن فصل در ویتس واقعاً، واقعاً خوب بود، بنابراین آن یک نقطه عطف دیگر بود. سپس آن منجر به سال بعد شد، زمانی که به سوسیداد رفتم، که آن هم تفاوت بزرگی ایجاد کرد. آنجا بود که تا حدودی جای پای خود را در یکی از لیگ‌های بزرگ محکم کردم. این سه لحظه برای جایی که امروز هستم بسیار حیاتی بودند.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌ای که بعد از دوران بازیگری‌ات چه کار خواهی کرد؟

نه، من هیچ کاری در این زمینه انجام نداده‌ام، هیچ مدرک مربیگری یا چیزی شبیه به آن را شروع نکرده‌ام، بنابراین شاید این کاری باشد که در آینده انجام خواهم داد. با این حال، در حال حاضر احساس می‌کنم برنامه شلوغی دارم.

خیلی از مردم از من می‌پرسند که آیا به مربیگری علاقه دارم یا نه و انصافاً مطمئن نیستم. باید نزدیک به پایان دوران حرفه‌ای‌ام و همچنین وقتی بازی کردن را متوقف کردم ببینم چه حسی خواهم داشت. وقتی مدت زیادی در فوتبال بوده‌ای، توقف کامل در آن مقطع می‌تواند بسیار سخت باشد. ممکن است طبیعی باشد که به نوعی در این بازی بمانی، اما همچنین کاری که ما هر روز انجام می‌دهیم بسیار فشرده و پر از کار سخت است. بنابراین سوال این است که آیا بیشتر از آن می‌خواهید یا از آن استراحت می‌کنید. این سوالی است که در نهایت باید از خودم بپرسم.

به نظر تو کدام یک از بازیکنان تیم در آینده مربی بزرگی خواهد شد؟

انتخاب واضح جورجینیو است. فکر می‌کنم او واقعاً به این موضوع علاقه دارد، تجربه زیادی دارد و یک فرد باهوش و از نظر تاکتیکی در نحوه دیدن بازی و همه چیز بسیار قوی است. او به طور طبیعی یک مربی خواهد بود.

فکر می‌کنم یورین تیمبر هم می‌تواند یکی از آن‌ها باشد. نمی‌دانم که آیا او اصلاً به این موضوع علاقه دارد یا نه، اما فقط به خاطر شخصیتی که دارد. همچنین او در حال حاضر تجربه زیادی از بازی برای آژاکس نیز دارد و یک فرد باهوش است. به غیر از این دو، شاید الکساندر زینچنکو؟ به نظر من او می‌تواند یک مربی باشد.