تاریخچه رقابت آرسنال و تاتنهام

دربی شمال لندن، رویارویی دو باشگاه فوتبال آرسنال و تاتنهام است که هر دو در شمال لندن قرار دارند. 

هواداران هر دو تیم، دیگری را رقیب اصلی خود می‌دانند و این دربی توسط بسیاری به عنوان یکی از شدیدترین رقابت‌های باشگاهی در جهان شناخته می‌شود.

اگرچه این دو تیم برای اولین بار در سال ۱۸۸۷ با هم بازی کردند، اما این رقابت تا سال ۱۹۱۳ که آرسنال ورزشگاه خود را از وولویچ، در جنوب رودخانه تایمز، به شمال لندن منتقل کرد، آغاز نشد.

از تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳، از زمان اولین بازی آن‌ها در لیگ فوتبال در سال ۱۹۰۹، ۱۹۴ بازی بین دو تیم انجام شده است که سهم آرسنال ۸۱ برد، تاتنهام ۶۱ برد و ۵۲ بازی مساوی بوده است.

با احتساب بازی‌هایی که قبل از پیوستن هر دو به لیگ فوتبال انجام شده، ۲۰۸ بازی انجام شده است که آرسنال ۸۶ برد، تاتنهام ۶۷ برد و ۵۵ مساوی کسب کرده است.

در میان بازی‌های به یاد ماندنی دربی شمال لندن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

پیروزی و قهرمانی آرسنال در وایت هارت لین در سال ۱۹۷۱ و فصل رویایی‌شان در سال ۲۰۰۴ (فصل بدون شکست). پیروزی پرشور تاتنهام مقابل آرسنال با نتیجه ۵-۰ در خانه در سال ۱۹۸۳، که البته آرسنال هم در سال ۱۹۷۸ با همین نتیجه در خانه تاتنهام پیروز شده بود. برد ۳-۱ تاتنهام مقابل آرسنال در نیمه نهایی جام حذفی ۱۹۹۱، که در نهایت با قهرمانی تاتنهام همراه شد.

هیجان‌انگیزترین دربی شمال لندن با نتیجه ۵-۴ به سود آرسنال در وایت هارت لین در نوامبر ۲۰۰۴ رقم خورد.

همچنین، بهترین گلزن این دیدار حساس هری کین با ۱۴ گل است که از بابی اسمیت و امانوئل آدبایور (با ۱۰ گل) پیشی گرفته است.

آرسنال بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه امارات در ایسلینگتون برگزار می‌کند، در حالی که تاتنهام در ورزشگاه تاتنهام هاتسپر در منطقه همسایه هارینگی مستقر است. فاصله این دو ورزشگاه تنها ۴ مایل (۶.۴ کیلومتر) است.

تاریخچه: نبردهای اولیه

اولین رویارویی بین این دو تیم، یک بازی دوستانه در تاریخ ۱۹ نوامبر ۱۸۸۷ بود، زمانی که آرسنال در پلامستد (که در آن زمان بخشی از کنت بود، اما اکنون در لندن بزرگ قرار دارد) مستقر بود و با نام رویال آرسنال شناخته می‌شد.

این مسابقه که در زمین تاتنهام در تاتنهام مارشز برگزار شد، به دلیل تاریکی هوا ۱۵ دقیقه قبل از پایان با برتری ۲-۱ تاتنهام نیمه‌کاره رها شد.

اولین بازی کامل بین این دو تیم در فوریه سال بعد در پلامستد برگزار شد؛ تاتنهام تنها توانست با ۹ بازیکن به میدان برود و در نتیجه با نتیجه ۶-۲ مغلوب شد.

این دو تیم از فصل ۱۸۹۶/۹۷ به طور مشترک در یونایتد لیگ به رقابت پرداختند.

اولین رویارویی در رقابت‌های رسمی در تاریخ ۲ نوامبر ۱۸۹۶ برگزار شد که با پیروزی ۲-۱ آرسنال همراه بود.

یکی دیگر از بازی‌های قابل توجه در سال ۱۸۹۸ در زمین تاتنهام در نورث‌آمبرلند پارک برگزار شد.

حضور تماشاگران برای این بازی با حضور تیم «وولویچ آرسنال» آن زمان، به رکورد پانزده هزار نفر رسید. ازدحام جمعیت روی سکوهای ضعیف باعث ریزش جایگاه نوشیدنی شد که منجر به مصدومیت برخی از تماشاگران گردید و همین اتفاق باعث شد تا تاتنهام به دنبال زمین جدیدی بگردد.

سال بعد، باشگاه به فاصله کمی به مکانی نقل مکان کرد که بعدها به نام ورزشگاه وایت هارت لین شناخته شد.

اولین بازی لیگ بین این دو باشگاه در لیگ دسته اول در تاریخ ۴ دسامبر ۱۹۰۹ برگزار شد که آرسنال با نتیجه ۱-۰ به پیروزی رسید.

آغاز رقابت

با این حال، رقابت واقعی بین این دو تیم تا سال ۱۹۱۳ آغاز نشد، زمانی که آرسنال از ورزشگاه منور، پلامستد به ورزشگاه آرسنال، هایبری نقل مکان کرد که تنها چهار مایل با وایت هارت لین تاتنهام فاصله داشت، حرکتی که تاتنهام با آن مخالفت کرد زیرا آنها هایبری را قلمرو خود می‌دانستند.

این حرکت باعث شد آرسنال به نزدیک‌ترین همسایه تاتنهام تبدیل شود و بدین ترتیب یک رقابت محلی طبیعی آغاز شد.

این دو تیم برای اولین بار به عنوان رقبای شمال لندن در یک بازی دوستانه برای کمک به صندوق امداد جنگی در ۲۲ آگوست ۱۹۱۴ در وایت هارت لین به مصاف هم رفتند.

با وجود اینکه آرسنال در لیگ دسته دوم و تاتنهام در لیگ دسته اول بودند، آرسنال با نتیجه ۵-۱ پیروز شد.

آنها در طول جنگ جهانی اول به طور منظم در لیگ ترکیبی لندن، مسابقات منطقه‌ای آن زمان، به دیدار هم می‌رفتند.

رقابت در سال ۱۹۱۹ تشدید شد، زمانی که پس از جنگ جهانی اول، قرار بود لیگ دسته اول با دو تیم گسترش یابد و لیگ جلسه‌ای با باشگاه‌ها برگزار کرد تا با رای دو تیم را انتخاب کند. چلسی که در رده نوزدهم قرار داشت، در غیر این صورت سقوط می‌کرد، اما به آنها اجازه داده شد که بمانند و بنابراین آنها اولین جایگاه از دو جایگاه را به خود اختصاص دادند.

جایگاه دوم می‌توانست به تاتنهام که در رده بیستم قرار داشت یا بارنزلی که در سوم لیگ دسته دو را به پایان رسانده بود، تعلق می‌گرفت، اما آرسنال (به همراه چهار باشگاه دیگر) نیز با وجود اینکه در رده ششم دسته دو قرار داشتند، برای این جایگاه تلاش کردند (اگرچه خطایی در محاسبه میانگین گل باعث شد آرسنال در واقع پنجم شود، که توسط فدراسیون فوتبال در سال ۱۹۸۰ اصلاح شد).

پس از حمایت جان مک‌کنا، رئیس لیگ و رئیس باشگاه لیورپول، به دلیل عضویت طولانی‌تر آرسنال در لیگ، توپچی‌ها با کسب هجده رأی در مقابل هشت رأی تاتنهام (بارنزلی پنج رأی، ولورهمپتون چهار رأی، ناتینگهام فارست سه رأی، بیرمنگهام دو رأی و هال سیتی یک رأی) برنده‌ی رأی‌گیری شدند و به این ترتیب به لیگ دسته اول راه یافتند.

این تصمیم تاتنهام و هوادارانشان را خشمگین کرد. بارها ادعا شده است که سر هنری نوریس، رئیس باشگاه آرسنال، برای رسیدن به این هدف از معاملات پنهانی استفاده کرده است، هرچند هیچ موردی ثابت نشده است.

خود تاتنهام یازده سال قبل پس از کسب مقام هفتمی لیگ جنوبی در فصل ۱۹۰۷/۰۸ به لیگ دسته دوم فوتبال انگلیس پیوسته بود، اما این مربوط به لیگ‌های کاملاً جداگانه‌ای بود که حق صعود خودکار بین آن‌ها وجود نداشت.

تاتنهام در ابتدا در تلاش خود برای پیوستن به لیگ فوتبال ناموفق بود و تنها پس از کناره‌گیری استوک به دلیل مشکلات مالی، به سختی توانست جواز حضور در لیگ دسته دوم را به دست آورد.

با وجود این ناکامی، تاتنهام به زودی با کسب عنوان قهرمانی لیگ دسته دوم در فصل ۱۹۱۹/۲۰ دوباره به لیگ برتر صعود کرد و دربی شمال لندن به طور منظم برگزار شد.

اولین بازی کاملاً رقابتی دربی پس از انتقال آرسنال به شمال لندن در سال ۱۹۱۳، یک بازی لیگ دسته اول بود که با نتیجه ۲-۱ به سود تاتنهام در وایت هارت لین در ۱۵ ژانویه ۱۹۲۱ به پایان رسید.

اولین بازی‌های بین این دو به خاطر خشونتش شناخته می‌شد - یک بازی به خصوص خشن در سپتامبر ۱۹۲۲ منجر به سرزنش هر دو باشگاه توسط اتحادیه فوتبال شد و آن‌ها را به بازی پشت درهای بسته تهدید کرد.

تاتنهام بین سال‌های ۱۹۲۸ و ۱۹۳۳ و همچنین ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۰ در لیگ دسته دوم بازی می‌کرد که این منجر به کاهش تعداد بازی‌های بین دو باشگاه در این دوره و فروکش کردن هیجانات شد.

در سال ۱۹۳۵، آرسنال با برتری ۶-۰ در خانه تاتنهام، بزرگترین پیروزی خود را مقابل اسپرز ثبت کرد. این نتیجه ۶-۰ همچنان بزرگترین برد هر تیمی در دربی باقی مانده است.

روابط بین دو باشگاه پس از جنگ جهانی دوم تا حدودی بهبود یافت، زمانی که تاتنهام به آرسنال اجازه داد تا بازی‌های خانگی خود را در وایت هارت لین انجام دهد، در حالی که هایبری به عنوان ایستگاه حفاظت هوایی توقیف شده و متعاقباً بمباران شد.

دو تیم برای اولین بار در فصل ۱۹۴۸/۴۹ در جام حذفی به مصاف هم رفتند که در آن دیدار آرسنال موفق شد ۳-۰ در دور سوم به پیروزی برسد.

از ۱۹۵۰ تا به امروز

از سال ۱۹۵۰، تنها یک فصل (فصل ۱۹۷۷/۷۸) وجود داشته است که تاتنهام و آرسنال در یک لیگ نبوده‌اند، به این معنی که تقابل‌های این دو تیم به صورت مرتب برگزار می‌شود.

این موضوع باعث شده تا رقابت تا به امروز داغ باقی بماند و شاهد بازی‌های به یاد ماندنی زیادی باشیم.

بارها پیش آمده که سرنوشت قهرمانی یا رسیدن به فینال جام، به نتیجه دربی وابسته بوده است.

همانطور که در هر رقابت بزرگ فوتبالی وجود دارد، کل‌کل و کری‌خوانی بین هواداران دو تیم که بسیاری از آن‌ها با هم همکار و حتی همسایه هستند، امری عادی است.

بازیکنانی که بین دو تیم جابجا می‌شوند، با واکنش منفی هواداران سابق خود روبرو می‌شوند. سول کمپل، نمونه‌ای از این دست است که پس از انتقال به آرسنال در سال ۲۰۰۱، لقب “یهودا” را از سوی هواداران تاتنهام گرفت.

در جریان دیدار مرحله سوم جام حذفی در ژانویه ۲۰۱۴ بین آرسنال و تاتنهام، تئو والکات، بازیکن آرسنال، در دقیقه ۸۳ دچار مصدومیت زانو شد. در حالی که او روی برانکارد از زمین خارج می‌شد، هواداران تاتنهام در ورزشگاه امارات با پرتاب سکه و بطری پلاستیکی به او حمله کردند.

والکات در اقدامی جنجالی، روی برانکارد با اشاره به نتیجه ۲-۰ آن لحظه بازی، هواداران تاتنهام را به سخره گرفت. در نهایت بازی هم با همین نتیجه به پایان رسید.

مسئولان مربوطه بعداً به دنبال شناسایی عاملان این درگیری برآمدند.

در ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، تاتنهام در آخرین دربی شمال لندن در ورزشگاه وایت هارت لین، با نتیجه ۲-۰ مقابل آرسنال به برتری رسید.

این نتیجه باعث شد تا تاتنهام برای اولین بار در ۲۲ فصل، بالاتر از آرسنال در لیگ قرار بگیرد.

در ادامه، تاتنهام موفق شد به روند شش فصل متوالی بالاتر از آرسنال در جدول (از ۲۰۱۶/۱۷ تا ۲۰۲۱/۲۲) دست پیدا کند.

با این حال، در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۳، آرسنال برای اولین بار در ورزشگاه جدید تاتنهام هاتسپر با نتیجه ۲-۰ به برتری رسید و هر دو دیدار رفت و برگشت این فصل را با پیروزی پشت سر گذاشت.

بازیکنان آرسنال این پیروزی را به هم‌تیمی خود در تیم زنان آرسنال، بث مید، ملی‌پوش انگلیس و قهرمان یورو ۲۰۲۲ زنان اروپا، و مادرش جون مید تقدیم کردند. چرا که سرکار خانم مید در اوایل همان هفته بر اثر سرطان تخمدان درگذشته بودند.

هواداران آرسنال یک روز به خصوص در رابطه با رقابت شمال لندن دارند که به آن “روز تاتنهام مقدس” (St. Totteringham's Day) گفته می‌شود. این روزی است در فصل جاری که به صورت ریاضی، دیگر امکان ندارد تاتنهام بالاتر از آرسنال در جدول لیگ قرار بگیرد.

از طرف دیگر، هواداران تاتنهام مدت‌ها قبل روز ۱۴ آوریل را به افتخار پیروزی ۳-۱ تاتنهام مقابل آرسنال در نیمه نهایی جام حذفی ۱۹۹۱، “روز تاتنهام مقدس” (St. Hotspur Day) اعلام کرده بودند. این جشن در ۱۴ آوریل ۲۰۱۰ نیز تکرار شد، زمانی که تاتنهام با نتیجه ۲-۱ بر آرسنال غلبه کرد.

هواداران

حامیان هر دو تیم آرسنال و تاتنهام، به دلیل تنوع نژادی شهر لندن، از اقوام مختلف هستند.

بر اساس نظرسنجی‌ها، در سال ۲۰۰۲، ۷.۷ درصد از هواداران آرسنال خود را غیر سفیدپوست بریتانیایی می‌دانستند که این رقم در سال ۲۰۰۸ به ۱۴ درصد افزایش یافت و بالاترین میزان در بین هواداران لیگ برتر بود.

حدود ۹ درصد از هواداران تاتنهام نیز در سال ۲۰۰۸ غیر سفیدپوست بودند.

هر دو باشگاه همچنین دارای هواداران پرشماری در سراسر انگلستان و سایر نقاط جهان هستند.

هواداران آرسنال خود را “گونر” (Gooner) می‌نامند، اصطلاحی که از لقب “توپچی‌های آرسنال” (Gunners) گرفته شده است که خود اشاره‌ای به ریشه‌های آرسنال به عنوان تیم یک کارخانه مهمات سازی دارد.

هواداران تاتنهام خود را “yid” صدا می‌زنند.

به دلیل حمایت تاریخی از سوی جوامع یهودی در شمال و شرق لندن، زمانی تاتنهام تعداد قابل توجهی از هواداران یهودی داشت. برآورد می‌شود که حدود ۱۰ هزار نفر یا یک سوم از هواداران این باشگاه در دهه ۱۹۳۰ یهودی بودند. به دلیل این ارتباط تاریخی، هواداران بسیاری از باشگاه‌های دیگر از دهه ۱۹۶۰ به بعد شعارهای ضدیهودی را به سمت هواداران اسپرز نشانه گرفته‌اند.

با اینکه زمانی تاتنهام هواداران یهودی بیشتری نسبت به سایر باشگاه‌های بزرگ لندن مانند آرسنال داشت (حمایت یهودیان از آرسنال از دهه ۱۹۳۰ شروع به افزایش کرد)، اما برآوردها نشان می‌دهند که در حال حاضر حداکثر ۵ درصد از هواداران تاتنهام را هواداران یهودی تشکیل می‌دهند که تقریباً هم‌تعداد با هواداران یهودی آرسنال است. با این حال، شعارهای ضدیهودی علیه هواداران تاتنهام همچنان ادامه دارد.

در تلاشی برای کم‌رنگ کردن اثرگذاری این شعارها، هواداران تاتنهام (چه یهودی و چه غیر یهودی) کلمات “yid” و “yiddo” را برای خود برگزیدند و بدین ترتیب یک اصطلاح تحقیرآمیز را به نمادی از غرور و همبستگی تبدیل کردند. با وجود این، استفاده از “yid” یا “yiddo” همچنان بحث‌برانگیز است.

یک نظرسنجی آنلاین در سال ۲۰۰۳ نشان داد که هواداران آرسنال بیش از همه از تاتنهام متنفر هستند و هواداران تاتنهام نیز آرسنال را رقیب اصلی خود می‌دانند.

آمار و رکوردها

تا تاریخ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳، از زمان اولین دیدار لیگ در سال ۱۹۰۹، ۱۹۴ بازی رفت و برگشت رقابتی بین دو تیم برگزار شده است که در آن آرسنال ۸۱ برد و تاتنهام ۶۱ برد کسب کرده‌اند.

بیشترین تعداد گل در یک بازی، در پیروزی پرگل ۵-۴ آرسنال در وایت هارت لین در ۱۳ نوامبر ۲۰۰۴ به ثمر رسید.

بزرگترین اختلاف برد، با نتیجه ۶-۰ خارج از خانه به سود آرسنال در تاریخ ۶ مارس ۱۹۳۵ رقم خورد. تاتنهام دو بار با نتیجه ۵-۰ (۲۵ دسامبر ۱۹۱۱ و ۴ آوریل ۱۹۸۳) و آرسنال یک بار (۲۳ دسامبر ۱۹۷۸) در هر سه بازی که در وایت هارت لین برگزار شد، به پیروزی رسیدند. آرسنال همچنین در هر دو ماه فوریه و نوامبر ۲۰۱۲ در خانه در امارات با نتایج ۵-۲ به پیروزی رسید.

رکورد گلزنی تاتنهام مقابل آرسنال ۱۴ گل توسط هری کین است، بابی اسمیت با ۱۰ گل و بیلی مینتر با ۹ گل در رده های بعدی قرار دارند.

رکورد بیشترین گل زده برای آرسنال در دربی شمال لندن به طور مشترک در اختیار امانوئل آدبایور، آلن ساندرلند و رابرت پیرس با ۸ گل برای هر بازیکن است.

آدبایور پیش از این با ۱۰ گل، رکورد بیشترین گل زده توسط یک بازیکن در دربی شمال لندن را نیز به طور مشترک در اختیار داشت. (۸ گل برای آرسنال و ۲ گل برای تاتنهام)

دیوید اولری، مدافع باتجربه آرسنال با ۳۵ بازی، رکورد بیشترین حضور در دربی شمال لندن را در اختیار دارد. در حالی که گری مابات و استیو پریمن با ۳۱ بازی، رکورد مشابهی را برای تاتنهام ثبت کرده‌اند.

تری دیسون، تنها بازیکن تاتنهام است که در یک بازی دربی رده اول موفق به ثبت هت‌تریک شده است. او این کار را در تاریخ ۲۶ آگوست ۱۹۶۱ در جریان برد ۴-۳ تیمش انجام داد.

از طرف آرسنال، تد دریک (۲۰ اکتبر ۱۹۳۴) و آلن ساندرلند (۲۳ دسامبر ۱۹۷۸) بازیکنانی هستند که موفق به هت‌تریک در دربی شده‌اند.

عبور از مرز

به دلیل دشمنی دیرینه بین این دو باشگاه، از سال ۱۹۱۳ بازیکنان کمی برای هر دو تیم آرسنال و تاتنهام بازی کرده‌اند.

با این حال، اولین بازیکنی که برای هر دو باشگاه به میدان رفت، قبل از شروع رقابت بود. بیل جولیان در سال ۱۸۸۹ به رویال آرسنال و در سال ۱۸۹۴ به تاتنهام پیوست.

بازیکنان زیادی از جمله چارلز امبلر، آرتور الیوت، توماس فیچی، تام پرات، پیتر کایل و جورج پین قبل از شروع رقابت برای هر دو باشگاه بازی کردند.

در قرن بیستم تعدادی از بازیکنان به هر دو باشگاه پیوستند، اما تنها در دهه ۱۹۶۰ بود که لوری براون به عنوان اولین بازیکن در دربی شمال لندن برای هر دو باشگاه به میدان رفت.

فهرست بازیکنانی که از سال ۱۹۱۹، زمانی که رقابت بالا گرفت، برای هر دو تیم بازی کرده‌اند در زیر آمده است:

علاوه بر بازیکنانی که مستقیماً برای هر دو تیم به میدان رفته‌اند، موارد جالب دیگری نیز در تاریخچه این رقابت وجود دارد:

جو هولم، وینگر سابق آرسنال، هدایت تاتنهام را بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۹ برعهده داشت.

جورج گراهام ابتدا بازیکن آرسنال بود، سپس بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۴ سرمربی توپچی‌ها شد و بعداً در دوره‌ای بین ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ هدایت سفیدپوشان را برعهده گرفت.

برایان آلن در سه بازی دوستانه پیش‌فصل ۱۹۸۰/۸۱ برای آرسنال به میدان رفت، اما هرگز در یک مسابقه رسمی لیگ برای آن‌ها بازی نکرد.

جیمی اوهارا قبل از پیوستن به تاتنهام، بازیکن جوانان آرسنال بود. با این حال، او حتی یک بازی برای آرسنال انجام نداد.

ران پایپر قبل از پیوستن به تاتنهام در اکتبر ۱۹۶۰، بازیکن آماتور آرسنال بود، بدون اینکه در هیچ مسابقه‌ای برای تیم بزرگسالان به میدان برود.

هری کین، بهترین گلزن تاریخ تاتنهام و همچنین رکورددار گلزنی در دربی شمال لندن، در دوران کودکی به مدت یک فصل به طور خلاصه در آکادمی جوانان آرسنال بازی کرد، اما پس از یک فصل از آنجا جدا شد.

علاوه بر این، هربرت چاپمن، بازیکن سابق تاتنهام، از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۴ هدایت آرسنال را بر عهده داشت. 

بیلی لین، که ابتدا در سال ۱۹۲۲ و سپس دوباره از سال ۱۹۲۴ به مدت دو سال برای تاتنهام بازی کرد، در سال ۱۹۶۳ به عنوان استعدادیاب برای آرسنال فعالیت خود را آغاز کرد.

تری نیل، توپچی سابق، از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ سرمربی تاتنهام بود و سپس برای هدایت آرسنال بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ به جمع توپچی‌ها بازگشت.

پت هلند از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۵ و از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ در دو مقطع به عنوان مربی تیم ذخیره و تیم جوانان در تاتنهام حضور داشت. هلند در سال ۲۰۱۲ به عنوان مربی در آکادمی آرسنال مشغول به کار شد اما به دلیل مسائل شخصی پس از کمتر از دو ماه از این سمت کناره‌گیری کرد، اما همچنان به عنوان استعدادیاب برای آرسنال فعالیت می‌کند.

بازیکنانی که سابقه حضور در هر دو تیم را دارند:

اول آرسنال بعد تاتنهام:

جیمی براین: ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۱ در آرسنال - ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۵ در تاتنهام
لاری براون: ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۴ در آرسنال - ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ در تاتنهام
دیوید جنکینز: ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ در آرسنال - ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ در تاتنهام
روهان ریکتز: ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ در آرسنال - ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵ در تاتنهام
دیوید بنتلی: ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ در آرسنال - ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ در تاتنهام
ویلیام گالاس: ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ در آرسنال - ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ در تاتنهام
امانوئل آدبایور: ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ در آرسنال - ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ در تاتنهام

اول تاتنهام بعد آرسنال:

جورج هانت: ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۷ در تاتنهام - ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۸ در آرسنال
فردی کاکس: ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۹ در تاتنهام - ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ در آرسنال
ویک گراوز: ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۳ در تاتنهام - ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۴ در آرسنال
جیمی رابرتسون: ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸ در تاتنهام - ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ در آرسنال
استیو والفورد: ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ در تاتنهام - ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ در آرسنال
ویلی یانگ: ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ در تاتنهام - ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ در آرسنال
پت جنینگز: ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۷ در تاتنهام - ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵ در آرسنال
سول کمپل: ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۱ در تاتنهام - ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ در آرسنال

در فرمت فعلی لیگ قهرمانان اروپا، آرسنال بیست بار جواز حضور در این رقابت‌ها را کسب کرده، در حالی که تاتنهام تنها موفق به حضور در شش دوره شده است. البته تاتنهام در فصل ۲۰۱۱/۱۲ لیگ برتر به مقام چهارم رسید، اما به دلیل قهرمانی چلسی در لیگ قهرمانان آن فصل، سهمیه حضور در این رقابت‌ها را از دست داد.

آرسنال در فصل ۲۰۰۵/۰۶ نایب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، اتفاقی که برای تاتنهام هم در فصل ۲۰۱۸/۱۹ تکرار شد.

پیش از این دوران، آرسنال سه بار و تاتنهام یک بار جواز حضور در جام باشگاه‌های اروپا (رقابت پیشین لیگ قهرمانان) را به دست آورده بودند.

بد نیست بدانید حضور آرسنال در فصل ۱۹۸۹/۹۰ به دلیل محرومیت باشگاه‌های انگلیسی پس از فاجعه ورزشگاه هیزل لغو شد.

با اینکه جام بین‌شهری (Inter-Cities Fairs Cup) به عنوان پیش درآمد جام یوفا شناخته می‌شود، اما این رقابت توسط یوفا برگزار نمی‌شد. در نتیجه، یوفا عملکرد باشگاه‌ها در جام بین‌شهری را جزئی از سابقه اروپایی آن‌ها به حساب نمی‌آورد. با این حال، فیفا این رقابت را افتخاری مهم تلقی می‌کند.

برترین گلزنان تاریخ دربی شمال لندن:

۱۴ - هری کین
۱۰ - امانوئل آدبایور و بابی اسمیت
۹ - رابرت پیرس و بیلی مینتر
۸ - آلن ساندرلند
۷ - سون هیونگ مین
۶ - ایان رایت
۵ - تیری آنری، رابین فن‌پرسی، پاتریک ویرا، تئو والکات، گرت بیل
۴ - پیر امریک اوبامیانگ، فردی لیونبرگ، رافائل فن‌درفارت