۱۵ حقیقتی که باید درباره ریکاردو کالافیوری بدانید

ریکاردو کالافیوری در ۱۲ ماه گذشته صعودی شگفت‌انگیز داشته است، او از سوپر لیگ سوئیس به یک ستاره در حال ظهور در کشور خود تبدیل شده، برای تیم ملی ایتالیا بازی کرده و حالا به شمال لندن آمده است.

او در ۲۲ سالگی چیزهای زیادی را تجربه کرده است، بنابراین برای آشنایی بیشتر با جدیدترین خریدمان، ۱۵ حقیقت درباره او را بخوانید:

قهرمان بومی

ریکاردو در سال ۲۰۰۲ در رم متولد شد و در هشت سالگی توسط تیم محلیش رم جذب شد و در سال ۲۰۱۸ قرارداد حرفه‌ای امضا کرد. استعداد او زود شناسایی شد - در سال ۲۰۱۹ گاردین او را یکی از بهترین فوتبالیست‌های متولد پس از ۲۰۰۲ معرفی کرد و در سال ۲۰۲۱ یوفا او را یکی از ۵۰ جوان آینده‌دار نامید.

بازگشت از مصدومیت

با این حال، این وعده اولیه در دومین بازی او برای زیر ۱۹ ساله‌های رم به پایان رسید. در اکتبر ۲۰۱۸، در بازی لیگ جوانان اروپا مقابل ویکتوریا پلژن، یک برخورد ساده باعث شد این ۱۶ ساله مصدومیت وحشتناکی را تجربه کند که در آن همه رباط‌های زانوی چپش، منیسکوس و کپسول مفصلی پاره شد و آینده او را زیر سوال برد.

برای نشان دادن احترام به استعدادهای او، ادین ژکو پس از هت‌تریک در بازی بعدی رم، با بالا بردن پیراهنی با نام او، پیام همبستگی به این پسر محلی فرستاد. او با انگیزه این حرکت، تمام تلاش خود را برای بازگشت انجام داد، از جمله توانبخشی در آمریکا و کسب لقب “بولدوزر” از پدرش.

تأثيرگذاری

کمتر از یک سال بعد، این مصمم بودن نتیجه داد و او در آگوست ۲۰۲۰ اولین بازی خود را برای تیم اصلی مقابل یوونتوس انجام داد و با کسب یک پنالتی و همچنین یک گل رد شده با والی، به تیمش در پیروزی ۳-۱ کمک کرد.

تنها گل او برای باشگاه پایتخت و در واقع اولین گل حرفه‌ای‌اش، شوت تماشایی‌ای بود که چهار ماه بعد مقابل یانگ بویز در لیگ اروپا به ثمر رساند. او در زمان حضورش در المپیکو با هنریک مخیتاریان و اینسلی میتلند نایلز، هم‌تیمی‌های سابق آرسنال، بازی کرد.

ماجراجویی سوئیسی

پس از ۱۷ بازی و یک دوره کوتاه قرضی در جنوا، ریکاردو به دنبال اثبات خود بود و در آگوست ۲۰۲۲ به بازل در سوئیس پیوست. او در تنها فصل حضورش ۳۴ بار بازی کرد و به تیمش کمک کرد تا به نیمه‌نهایی کنفرانس لیگ برسد.

این اولین تجربه اروپایی او نبود، زیرا او در فصل ۲۰۲۰/۲۱ پنج بار برای رم در لیگ اروپا بازی کرده بود و در فصل بعد در سه بازی موفقیت‌آمیز رم در کنفرانس لیگ شرکت کرده بود.

تغییر پست

بزرگترین لحظه او در بازل زمانی بود که هیکو فوگل، سرمربی موقت، تصمیم گرفت او را از پست دفاع چپ به دفاع وسط تغییر دهد، چیزی که مسیر حرفه‌ای او را تغییر داد. بازل در ۱۳ بازی بعدی که ایتالیایی در قلب دفاع بازی می‌کرد، تنها دو شکست متحمل شد و او به سرعت با پست جدیدش کنار آمد.

در این مدت او همچنین خونسردی خود را در فشار نشان داد و با زدن پنالتی در ضربات پنالتی مقابل اسلوان براتیسلاوا به تیمش کمک کرد تا به مرحله یک چهارم نهایی کنفرانس لیگ صعود کند.

درخشش در بولونیا

انتقال این جوان به بولونیا چیزی کمتر از یک شاهکار نبود. ریکاردو در ۳۰ بازی فصل گذشته ۱۵ کلین شیت ثبت کرد و به تیمش کمک کرد تا سومین دفاع برتر لیگ بعد از اینتر میلان قهرمان و یوونتوس را داشته باشد.

این خط دفاعی سرسخت باعث شد بولونیا در سری آ پنجم شود و با توجه به اینکه ایتالیا یک سهمیه اضافی لیگ قهرمانان کسب کرد، آنها برای اولین بار از سال ۱۹۶۴ و پس از ۲۰ سال تلاش برای حضور در رقابت‌های اروپایی، به این رقابت‌ها راه یافتند.

دوستان مشهور

ریکاردو لیست تماس بسیار ستاره‌داری دارد، از جمله دنیله ده روسی و فرانچسکو توتی، اسطوره‌های رم و ایتالیا، و برخی از مربیان سابق مشهور. او قبلا گفته بود: "وقتی مصدوم شدم، ده روسی من را به خانه برد، منتظر من ماند و دوباره مرا به مرکز تمرین برد."

"من همچنین از توتی سپاسگزارم. حالا به تیاگو موتا، سرمربی سابق بولونیا، با او جنبه‌های دیگری از فوتبال را آموختم که نمی‌دانستم. همچنین به شما می‌گویم: ژوزه مورینیو و من صحبت می‌کنیم. او چندین پیام برای من نوشت، رابطه خوبی بین ما وجود دارد."

دعوت ملی

حتی قبل از انتقال به شمال لندن، این تابستان برای این ۲۲ ساله به یاد ماندنی بود، زیرا فرم خوب او در فصل گذشته پس از بازگشت به کشورش با دعوت به تیم ملی ایتالیا برای یورو ۲۰۲۴ پاداش داده شد، در حالی که او قبلاً هیچ‌گاه برای تیم اصلی آتزوری بازی نکرده بود.

ریکاردو که از زیر ۱۵ سال تا زیر ۲۱ سال برای ایتالیا بازی کرده بود، اولین بازی ملی خود را در یک بازی گرم‌کردن قبل از تورنمنت مقابل ترکیه به عنوان بازیکن تعویضی انجام داد و با نمایش خوب در پیروزی ۱-۰ مقابل بوسنی، توانست در ترکیب اصلی رقابت‌ها قرار بگیرد.

ستاره یورو

یورو ۲۰۲۴ آنطور که مدافع عنوان قهرمانی می‌خواست پیش نرفت و آنها در مرحله یک هشتم حذف شدند، اما ریکاردو درخشید. او در سه بازی از چهار بازی آتزوری بازی کرد و به دلیل دریافت دو کارت زرد بازی حذفی مقابل سوئیس را از دست داد.

اما او لحظه درخشان تورنمنت را خلق کرد، زمانی که از دفاع وسط به جلو رفت و پاس تقسیم‌کننده‌ای به ماتیا زاکانی داد تا گل تساوی ۹۸ دقیقه‌ای مقابل کرواسی را به ثمر برساند و صعود از مرحله گروهی را تضمین کند.

آقای پاس گل

این پاس‌های دقیق چیزی است که ریکاردو در توانایی‌هایش دارد و او اغلب از آن استفاده می‌کند. هیچ مدافع مرکزی در پنج لیگ برتر اروپا در فصل ۲۰۲۳/۲۴ پاس گل بیشتری از او نداشت، زیرا او در یک فصل چشمگیر پنج پاس گل داد.

او همچنین دقت پاس ۸۹.۸ درصدی داشت که در رتبه سوم سری آ در فصل گذشته قرار گرفت. ۱۷۸۳ پاس موفق او شامل ۷۶ پاس بلند دقیق و ۱۷ موقعیت گلزنی بود. او همچنین در آخرین بازی خود برای این باشگاه مقابل یوونتوس دبل کرد و این اولین گل‌های سری آ او باعث شد تا اولین برنده جایزه بهترین بازیکن ماه سری آ در تاریخ بولونیا شود.

آینده؟

ریکاردو پس از بازی مقابل آلبانی در سن ۲۲ سال و ۲۷ روزگی، دومین بازیکن جوان ایتالیایی شد که در مسابقات قهرمانی اروپا بازی کرد، که تنها پس از اسطوره‌ای مانند پائولو مالدینی قرار می‌گیرد - بازیکنی که توسط هم‌تیمی سابقش ریکاردو اورسولینی با او مقایسه شده است.

هنگامی که او در رم پیشرفت کرد، اغلب شبیه به الکساندر کولاروف، دفاع چپ آنها دیده می‌شد، در حالی که فابیو کاپلو، سرمربی سابق انگلیس، ایده‌های دیگری دارد: "اولین فکر به سرخیو راموس جوان می‌رود. کالافیوری، درست مانند راموس، از یک دفاع کناری به یک مدافع وسط تبدیل شد."

الهام انگلیسی

با این حال، ریکاردو بازی خود را بر اساس مدلی بسیار متفاوت از مدافعان دیگر طراحی کرده است، زیرا او تمایل دارد بیشتر به سمت میانه میدان پیشروی کند تا دفاع را به حمله وصل کند.

وقتی قبلاً از او پرسیده شد که دوست دارد با کدام بازیکن مقایسه شود، گفت: "جان استونز الگوی من است. سبک بازی او به سبک من نزدیک‌تر است. وقتی به میانه میدان می‌روم، این کار تصادفی نیست و طبق دستورالعمل‌های مربی انجام می‌شود."

ایتالیایی‌های قبلی

ریکاردو تنها ایتالیایی چهارمی خواهد بود که برای ما در مسابقات رسمی بازی می‌کند. آرتورو لوپولی اولین نفر بود که بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در ۹ بازی سه گل به ثمر رساند، در حالی که دروازه‌بان ویتو مانونه بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲، ۲۳ بار بازی کرد.

جورجینیو، هم‌تیمی فعلی در تیم ملی، بازیکنی از این کشور است که بیشترین بازی را برای ما انجام داده و در ۱۸ ماه اول حضورش در ورزشگاه امارات ۵۲ بازی انجام داده است.

برادران بولونیا

ریکاردو یکی از دو بازیکنی است که ما در ترکیب فعلی خود از بولونیا خریده‌ایم، پس از تاکهیرو تومیاسو که قبل از انتقال به شمال لندن در سال ۲۰۲۱، دو سال در این باشگاه بازی کرد.

پیوند دیگر بین این دو تیم نیکولو گالی است که در سال ۲۰۰۰ جام حذفی جوانان را با ما برد و سپس به صورت قرضی به ولتری رفت و در سن ۱۷ سالگی در یک تصادف رانندگی به طرز غم‌انگیزی درگذشت.

مرد خانواده

وقتی از ریکاردو پرسیده شد که بزرگترین دستاورد دوران حرفه‌ای‌اش تاکنون چه بوده است، او پاسخ داد: "توانایی خرید خانه برای پدر و مادرم. ما در یک خانه اجاره‌ای زندگی می‌کردیم، اما وقتی برای رم بازی می‌کردم توانستم یک خانه زیبا برای آنها بخرم. دیدن آرامش، امنیت و خوشحالی آنها بی‌نظیر است."