۹ بازیکن از ترکیب آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۸/۰۹ که هنوز در سال ۲۰۲۵ بازی می‌کنند

شانزده سال از آخرین حضور آرسنال در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا می‌گذرد، اما تعداد شگفت‌انگیزی از بازیکنان تیم آرسن ونگر در آن فصل هنوز به بازی کردن ادامه می‌دهند.

ستاره‌های اصلی و نامدار آن تیم توپچی‌ها که در نهایت رفت و برگشت از منچستریونایتد شکست خوردند، کفش‌های خود را آویزان کرده‌اند، از تئو والکات گرفته تا الکس سانگ، در حالی که سسک فابرگاس و رابین فن پرسی در حال حاضر مربیان شناخته‌شده‌ای هستند.

اما چندین بازیکن جوان‌تر و نیمکت‌نشین نیز وجود داشتند که اکنون سال‌های پایانی دوران بازیگری خود را سپری می‌کنند. ما وضعیت ۹ بازیکنی که هنوز بازی می‌کنند را بررسی کرده‌ایم.

لوکاژ فابیانسکی

فابیانسکی که یکی از معدود بازیکنان بالای ۴۰ سال است که با باشگاهی در پنج لیگ بزرگ اروپا قرارداد دارد، پس از هفت سال با شهرت متزلزل به عنوان دروازه‌بان دوم در امارات، دوران حرفه‌ای قابل احترامی را سپری کرد.

این ملی‌پوش سابق لهستان بیش از ۱۵۰ بار برای سوانزی در دوران اوج آن‌ها در لیگ برتر به میدان رفت و از آن زمان تاکنون بیش از ۲۰۰ بار به عنوان یک کهنه‌کار باتجربه برای وستهم بازی کرده است.

این روزها آلفونس آرئولا نبرد برای تبدیل شدن به شماره یک چکش‌ها را برده است، اما فابیانسکی به طرز چشمگیری خوب عمل کرد و مدتی این فرانسوی را روی نیمکت نگه داشت.

ویتو مانونه

مانونه که یکی دیگر از جانشینان مانوئل آلمونیا بود، از رده‌های جوانان آتالانتا به هیل اند پیوست و در میان مجموعه‌ای از انتقال‌های قرضی، به صورت پراکنده به میدان رفت.

این ایتالیایی ۳۷ ساله بعداً به طور منظم‌تری برای ساندرلند و ریدینگ بازی کرد، اما از آن زمان به بعد به چیزی شبیه به یک جانشین دائمی مدرن مانند استوارت تیلور تبدیل شد.

او پنج سال گذشته را در فرانسه سپری کرده و نیمکت موناکو، لوریان و در حال حاضر لیل را گرم کرده است.

وویسخ شزنی

شزنی که تا حد زیادی به خاطر علاقه‌اش به کری خوانی برای تاتنهام، هنوز هم یک چهره محبوب در آرسنال است، اولین بار چند ماه قبل از فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۶ به هیل اند آمد.

او در فصل ۲۰۰۸/۰۹ روی نیمکت قرار گرفت اما در سنین نوجوانی به طور قاطع در رده‌بندی پایین‌تر بود و فصل بعد به صورت قرضی در برنتفورد اولین بازی حرفه‌ای بزرگسالان خود را انجام داد.

پس از بازگشت به باشگاه اصلی خود، شزنی در سال های ناامیدکننده پس از لمن در آرسنال به پیروزی رسید، اما شهرت او خدشه‌دار شد و گزارش شده است که ونگر از عادت سیگار کشیدن او خوشش نمی‌آمد.

شزنی بعداً در دوران اوج خود در یوونتوس سه اسکودتو به دست آورد و در فصل ۲۰۱۹/۲۰ که آنها برای نهمین بار متوالی قهرمان شدند، به عنوان بهترین دروازه‌بان سری آ انتخاب شد.

او تابستان گذشته دستکش‌هایش را آویزان کرد اما به طور شگفت انگیزی از بازنشستگی بازگشت تا نقش اصلی را در تلاش بارسلونا برای کسب سه گانه ایفا کند - در حالی که آرسنال به طور بالقوه در فینال لیگ قهرمانان اروپا سر راه او قرار دارد. چه داستان جالبی خواهد شد.

گاوین هویت

برادر کوچکتر جاستین چند سال پیش به ما گفت: «وقتی آنجا هستی همیشه فکر می‌کنی موفق می‌شوی - من کاملاً مطمئن بودم.»

«برادر بزرگترم هم آنجا بود، بنابراین دیدن پیشرفت او خیلی کمک کرد.»

«این برای من خیلی مهم بود، دیدن بازی او هر هفته، تماشای او و فکر کردن به اینکه "من می‌خواهم سعی کنم به جایی برسم که او هست."»

این مدافع تنها یک بازی در لیگ برتر برای باشگاه دوران کودکی خود انجام داد، اما در لیگ‌های پایین‌تر فوتبال حرفه‌ای مناسبی برای خود دست و پا کرد و تا به امروز برای تیم غیرلیگی فولکستون اینویکتا بازی می‌کند.

فرانسیس کوکلین

این فرانسوی تکل زننده سرسخت چند سال بعد واقعاً پیشرفت کرد، اما پس از پیوستن از تیم کمتر شناخته شده لاوال در تابستان ۲۰۰۸ در ترکیب تیم اصلی حضور داشت و در همان سال اولین بازی حرفه‌ای خود را در جام اتحادیه انجام داد.

کوکلین یک دهه دیگر در لیست توپچی‌ها باقی ماند و پس از انتقال های قرضی به لوریان، فرایبورگ و چارلتون به طور منظم بازی کرد و بعداً در اسپانیا دوران درخشان دومی را تجربه کرد و در فصل ۲۰۱۸/۱۹ با والنسیا قهرمان کوپا دل ری و در فصل ۲۰۲۰/۲۱ با ویارئال اونای امری قهرمان لیگ اروپا شد.

ترس از پایان دوران حرفه‌ای او پس از مصدومیت جدی و جدایی از زیردریایی زرد وجود داشت، اما پس از شش ماه بدون تیم، این بازیکن ۳۳ ساله در ژانویه با امضای قرارداد با نانت در لیگ یک به میادین بازگشت.

آرون رمزی

این اولین فصل حضور رمزی در آرسنال بود، پس از پیوستن از کاردیف سیتی به عنوان یک بازیکن جوان که تازه از درخشش در صعود رویایی بلوبیردز به فینال جام حذفی ۲۰۰۸ آمده بود.

مسیر اولیه او به شدت تحت تأثیر آن مصدومیت وحشتناک در استوک قرار گرفت، اما او بهبود یافت و به یکی از محبوب ترین چهره های دوران اغلب ناامیدکننده پایانی ونگر تبدیل شد، یکی از رهبران تیم توپچی‌ها که با کسب سه جام حذفی در چهار سال به خشکسالی جام‌های خود پایان داد.

پس از اینکه انتقال بزرگ او به یوونتوس هرگز آنطور که باید پیش نرفت، رمزی بعداً برای رنجرز و نیس بازی کرد و در سال ۲۰۲۳ به باشگاه دوران کودکی خود بازگشت.

مصدومیت‌ها در چند فصل گذشته زمان بازی او را به شدت کاهش داده است و به نظر می‌رسد او قبلاً به مربیگری روی آورده است و به عنوان سرمربی موقت کاردیف برای چند بازی پایانی فصل ۲۰۲۴/۲۵ منصوب شده است.

کاردیف رمزی در آخرین هفته به مصاف نوریچ تحت هدایت جک ویلشر خواهد رفت.

آموری بیشوف

فصل ۲۰۰۸/۰۹ تنها سال حضور بیشوف، بازیکن فراموش شده، در امارات بود که در مجموع چهار بازی در تمام رقابت‌ها انجام داد.

پس از آن، یک مسیر پر فراز و نشیب و متنوع در لیگ های پایین تر پرتغال، آلمان و فرانسه طی شد.

شگفت آور اینکه او در سن ۳۸ سالگی هنوز بازی می کند. چند ماه پیش به تیم آماتور آلمانی FV Sasbach پیوست.

او آشکارا به خاطر عشق به بازی در آن حضور دارد.

مارک راندال

این فارغ التحصیل هیل اند قبل از شروع دوران حرفه‌ای خود به عنوان یک بازیکن ثابت لیگ فوتبال، چند بازی برای تیم اصلی ونگر انجام داد. چسترفیلد، ام کی دونز، بارنت، نیوپورت کانتی و کراولی تاون از جمله ایستگاه‌های تور جذاب او بودند.

در سال های پایانی دوران حرفه‌ای خود، او خانه ثابتی در تیم ایرلند شمالی لارنه پیدا کرد و با آنها در سال های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ دو عنوان قهرمانی متوالی لیگ را به دست آورد.

او اکنون در ششمین فصل حضور خود در این باشگاه است.

روی فونته

این هافبک پرتغالی در فصل ۲۰۰۸/۰۹ یک بازی کوتاه در جام اتحادیه انجام داد و در تابستان همان سال آرسنال را ترک کرد و دوران حرفه‌ای خود را آغاز کرد که او را به نمایندگی از کمتر از ۱۳ باشگاه مختلف رساند.

اسپورتینگ لیسبون، بنفیکا، براگا و فولام از جمله مهم‌ترین ایستگاه‌ها بودند، اگرچه او در هیچ یک از آنها عملکرد فوق العاده‌ای نداشت.

امروزه او در لیگ دسته دوم پرتغال با تیم بزرگ سقوط کرده پاکوش ده فریرا بازی می‌کند.