برد کلاسیک ۵-۰ بردی برابر تاتنهام

کریسمس 1978 یک هدیه ی غیر منتظره برای آرسنال به همراه آورد. البته این هدیه دو روز زود رسید ولی  همان چیزی بود که ساز شادی فصل  را برای آرسنال کوک کرد: تاتنهام0 آرسنال 5.

یک  اتفاق فراموش نشدنی در یک بعد از ظهر که توپچی ها در آن بهترین عملکرد خود در 7 سال سکان داری تری نیل  را کسب کردند. اسپرز پس از یک سال تلاش در لیگ دسته دو،  یک بار دیگر خود را به عرصه ی اول  جنگ در لیگ رسانده بود. بعلاوه آن ها با به خدت گیری اوسی آردیلز و ریکی ویلا از قهرمان جام جهانی آرژانتین بیش از پیش تقویت شدند. اما این  آرسنال بود و لیام بردی خاصش. کسی  که میانه ی میدان را در سلطه ی  خود داشت و او غذای کریسمس را در خارج از خانه و در وایت هارت لین، در بشقاب  توپچی ها قرار داد!

به  اندازه ی همه ی ناراحتی هواداران اسپرز، آلن ساندرلند همان شخصیت بد داستان برایشان بود که با پاس های  عالی بردی یک هت تریک کامل انجام داد. فرانک استپلتون هم نفر بعدی بود که جایزه ی جادوی بردی را داد و روی شوت پیچ دار او از کنج محوطه، توپ را به گل تبدیل کرد. 5 گل در جاده ی دربی شمال لندن. نمایش تماشایی بردی به یا ماندنی ترین و  ماندگارترین جریانی است که حتی  در ذهن هواداران امروز آرسنال نیز  هست. جان ماتسون گزارشگر تلویزیونی  بازی وقتی دوربین پای بردی و ضربه ی قوس دارش را به توپ نشان می داد، فقط فریاد می زد: «اونو نگاه کنید،  اووه، اونو نگاه کنید» و بعد  خوشحالی مرد اسکاتلندی برابر  طرفداران با ایمان اسپرز.

تیم نیل فصل را در مکان هفتم به پایان  رساند، 4 پله بالاتر از تاتنهام. ین بهترین نتیجه ی آرسنال در دوره ی جنگ  جهانی در وایت هارت لین بود