دنیلسون

دنیلسون پریرا نِوِس متولد ۱۶ فوریه ۱۹۸۸، معروف به دنیلسون

اوایل زندگی

دنیلسون که در سائوپائولو، برزیل به دنیا آمد، دومین پسر از چهار پسر خوزه نِوِس و لوسیِنِه پریرا است. پدرش خوزه، هافبک سابق بوتافوگو-پی‌بی در شمال شرقی برزیل بود. با این حال، او مجبور شد برای تأمین معاش خانواده‌اش فوتبال را ترک کند. دنیلسون و خانواده‌اش در فقر شدید زندگی کردند زیرا والدینش برای بزرگ کردن او و برادرانش در زاغه‌های خطرناک سائوپائولو تلاش می‌کردند. بسیاری از دوستان دوران کودکی دنیلسون از آن زمان به دلیل دست داشتن در تجارت مواد مخدر جان خود را از دست داده‌اند.

دوران باشگاهی

سائوپائولو

او کار خود را در سائوپائولو آغاز کرد، جایی که عضوی از تیمی بود که در سال ۲۰۰۵ قهرمان کوپا لیبرتادورس و جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۵ شد. با این حال، او در سائوپائولو به اندازه کافی مورد استفاده قرار نگرفت و تنها دوازده بار برای این باشگاه به میدان رفت که هشت مورد از آنها به عنوان بازیکن تعویضی بود.

آرسنال

فصل ۲۰۰۶/۰۷

در ۳۱ اوت ۲۰۰۶، دنیلسون با مبلغ ۳.۴ میلیون پوند به آرسنال پیوست و پیراهن شماره ۱۵ را انتخاب کرد. بسیاری از انتقال او به آرسنال به دلیل کمبود تجربه او در فوتبال باشگاهی شگفت‌زده شدند. آرسن ونگر، سرمربی آرسنال، او را "کمی بین توماس روسیچکی و ژیلبرتو" توصیف کرد. دنیلسون در فهرست ۱۹ نفره آرسنال که برای دیدار با زسکا مسکو در لیگ قهرمانان اروپا در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۶ به روسیه سفر کرده بود، قرار داشت؛ او در این بازی روی نیمکت ذخیره‌ها نشست اما بازی نکرد. او مجبور شد تا ۲۴ اکتبر ۲۰۰۶ برای اولین بازی خود در تیم اصلی صبر کند، زمانی که در بازی دور سوم جام اتحادیه مقابل وست برومویچ در ترکیب اصلی قرار گرفت. او در رقابت‌های جام اتحادیه ۲۰۰۶/۰۷ آرسنال همواره حضور داشت.

او اولین بازی خود در لیگ برتر برای آرسنال را در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ انجام داد و در شکست ۱-۰ مقابل شفیلد یونایتد در برامال لین به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمد.

فصل ۲۰۰۷/۰۸

اولین گل او برای آرسنال در بازی دور سوم جام اتحادیه مقابل نیوکاسل در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۷ به ثمر رسید و پیروزی ۲-۰ را برای تیمش قطعی کرد. عملکرد خوب و گل او به نظر می‌رسید جایگاه بلندمدتی را در آرسنال برای او تضمین کرده باشد، پس از آنکه در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷ اعلام شد قرارداد جدیدی با این باشگاه امضا کرده است. دنیلسون یک شوت از راه دور دیگر در بازی جام اتحادیه مقابل شفیلد یونایتد در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۷ به ثمر رساند و گل پایانی پیروزی ۳-۰ آرسنال را به نام خود ثبت کرد. اولین بازی دنیلسون در ترکیب اصلی لیگ در ۲۴ نوامبر ۲۰۰۷ در بازی مقابل ویگان رقم خورد و این جوان برزیلی بار دیگر خوش درخشید و آرسنال در نهایت با دو گل دیرهنگام ویلیام گالاس و توماس روسیچکی ۲-۰ پیروز شد. او اولین کارت قرمز خود را در ایوود پارک مقابل بلکبرن در مرحله یک‌چهارم نهایی جام اتحادیه دریافت کرد و لحظاتی قبل از وقت‌های اضافه از زمین اخراج شد.

فصل ۲۰۰۸/۰۹

به دلیل جدایی بسیاری از بازیکنان باتجربه مانند متئو فلامینی، ژیلبرتو سیلوا و الکساندر هلب، دنیلسون زمان بازی بیشتری پیدا کرد و در بسیاری از مواقع در خط میانی در کنار سسک فابرگاس به میدان رفت. او در ترکیب اصلی هر پنج بازی رقابتی آرسنال در اوت ۲۰۰۸ قرار گرفت و اولین گل خود در لیگ برتر را در ۳۰ اوت ۲۰۰۸ در پیروزی ۳-۰ خانگی مقابل نیوکاسل در ورزشگاه امارات به ثمر رساند. در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۸، او در بازی مقابل بلکبرن در ایوود پارک در پیروزی ۴-۰ توپچی‌ها در ترکیب اصلی قرار گرفت و ۹۰ دقیقه کامل بازی کرد و همچنین یک کارت زرد دریافت کرد. او تا دسامبر به عنوان بازیکن ثابت برای آرسنال به بازی ادامه داد و دومین گل خود در لیگ برتر را در پیروزی ۳-۱ خارج از خانه مقابل بولتون در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۸ به ثمر رساند. با غیبت فابرگاس در ماه‌های پایانی سال ۲۰۰۸، او به خوبی جای کاپیتان را پر کرد و با زمان بازی بیشتری پاداش گرفت. دنیلسون سومین گل خود در لیگ برتر در این فصل را مقابل استون ویلا در ویلا پارک در تساوی ۲-۲ در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۸ به ثمر رساند. در ۱۱ مارس ۲۰۰۹، او ضربه پنالتی خود را به گل تبدیل کرد تا پیروزی ۷-۶ در ضربات پنالتی مقابل رم در بازی برگشت مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا را برای تیمش قطعی کند.

فصل ۲۰۰۹/۱۰

دنیلسون اولین بازی فصل ۲۰۰۹/۱۰ را با یک ضربه قدرتمند از فاصله ۲۵ یاردی به ثمر رساند و دروازه‌بان اورتون، تیم هاوارد را مغلوب کرد و در نهایت آرسنال با نتیجه ۶-۱ در گودیسون پارک پیروز شد. یک ماه بعد، او قرارداد جدیدی به مدت پنج سال در ورزشگاه امارات امضا کرد. با این حال، او سپس با مصدومیت به ظاهر بی‌اهمیت کمر تشخیص داده شد. اما اینطور نبود و او در مقطع حساسی از فصل به مدت دو ماه از میادین دور ماند. دنیلسون در ۲۳ نوامبر در بازی مقابل استاندارد لیژ به میادین بازگشت و گل دوم آرسنال را با یک شوت از راه دور در پیروزی ۲-۰ خانگی به ثمر رساند. این صدمین بازی دنیلسون برای این باشگاه بود. او پس از آن دوباره برای آرسنال مقابل هال سیتی، اورتون، استوک سیتی و وستهم گلزنی کرد. دنیلسون در مجموع شش بار در آن فصل گلزنی کرد که تمام این گل‌ها شوت از راه دور بودند، مانند ضربه آزاد مقابل هال سیتی. در رقابت‌های لیگ باشگاه، دنیلسون ۲۸ بار به میدان رفت که ۲۵ بازی آن را در ترکیب اصلی آغاز کرد. در مجموع، او پنج گل در لیگ برای توپچی‌ها به ثمر رساند، در فصلی پرحادثه که آنها در لیگ برتر سوم شدند.

فصل ۲۰۱۰/۱۱

به دلیل ظهور پدیده نوجوان، جک ویلشر و نگرانی‌های مربوط به مصدومیت خود دنیلسون، او در فصل ۲۰۱۰/۱۱ کمتر به میدان رفت و بیشتر به عنوان بازیکن تعویضی استفاده می‌شد و تنها در شش بازی لیگ برتر در ترکیب اصلی قرار گرفت و در مجموع ۱۶ بازی انجام داد. در مجموع، او ۳۲ بازی در تمام رقابت‌ها انجام داد که ۲۰ بازی را در ترکیب اصلی آغاز کرد و ۱۲ بار از روی نیمکت به میدان آمد. در ۱۹ مه ۲۰۱۱، دنیلسون اعلام کرد که در تابستان آرسنال را ترک خواهد کرد و گزارش شد که او می‌خواهد به برزیل بازگردد. آرسنال در آن فصل در رده چهارم قرار گرفت و از منچسترسیتی در جایگاه‌های صعود مستقیم به لیگ قهرمانان اروپا عقب ماند.

قرضی در سائوپائولو

دنیلسون پس از تأیید جدایی‌اش از آرسنال در اوایل تابستان، برای فصل ۲۰۱۱/۱۲ به صورت قرضی به باشگاه سابق خود، سائوپائولو بازگشت. شماره پیراهن ۱۵ او در آرسنال برای فصل ۲۰۱۱/۱۲ به خرید جدید، الکس آکسلید-چمبرلین داده شد.

دنیلسون در سه بازی اول خود دو بار اخراج شد که کارت قرمز دوم پس از فحاشی او به داور به او نشان داده شد. پس از آن، دنیلسون پیام‌های خشمگینانه‌ای در واکنش به بازی‌اش در توییتر دریافت کرد. او سپس در پاسخ، هوادارانی را که به آدیلسون باتیستا، سرمربی وقت سائوپائولو، انتقاد کرده بودند، "بسیار، بسیار آزاردهنده" توصیف کرد. دنیلسون همچنین ادعا کرد که قصد نداشته نظراتش به طور منفی نسبت به تمام هواداران باشگاه تلقی شود. این موضوع منجر به درگیری‌هایی شد تا جایی که چندین هوادار خواستار این شدند که دنیلسون دیگر هرگز برای سائوپائولو بازی نکند.

در ۶ اکتبر، او اولین گل خود را در دوران قرضی، یک شوت از راه دور برای سائوپائولو مقابل پالمیراس در یک بازی سری آ برزیل به ثمر رساند. دنیلسون نقش مهمی در رسیدن سائوپائولو به فینال کوپا سودآمریکانا ۲۰۱۲ داشت، جایی که در بازی برگشت تیگره از انجام کامل بازی خودداری کرد. به این ترتیب، سائوپائولو با پیروزی جام را بالای سر برد و دنیلسون نیز مدال قهرمانی را دریافت کرد.

در ۳ ژوئن ۲۰۱۳، مدیر برنامه دنیلسون تأیید کرد که آرسنال و دنیلسون با توافق دوجانبه قرارداد او را فسخ کرده‌اند.

سائوپائولو

در ۱۴ ژوئن ۲۰۱۳، دنیلسون قراردادی چهار ساله با سائوپائولو امضا کرد. انتقال او مورد تحسین نِی فرانکو قرار گرفت.

الوحده

او در تابستان ۲۰۱۵ به باشگاه الوحده پیوست. دنیلسون در دوران حضورش در الوحده، قهرمان جام اتحادیه امارات ۲۰۱۶ شد.

کروزیرو

در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۶، کروزیرو اعلام کرد که دنیلسون را به صورت قرضی تا پایان سال به خدمت گرفته است. پس از تنها پنج بازی در لیگ در دوران حضورش، باشگاه اعلام کرد که از حق خرید این بازیکن استفاده نخواهد کرد.

بازگشت به الوحده و فسخ قرارداد

دنیلسون پس از جراحی زانوی راست خود در سال ۲۰۱۷، در ژوئیه همان سال با باشگاه الوحده برای فسخ قرارداد به توافق رسید.

بوتافوگو-اس‌پی

دنیلسون پس از گذشت بیش از دو سال از آخرین بازی حرفه‌ای خود و انجام سه عمل جراحی زانو، برای فصل ۲۰۱۹ توسط باشگاه بوتافوگو-اس‌پی در سری ب برزیل به خدمت گرفته شد. او اولین بازی خود را برای این باشگاه به عنوان بازیکن تعویضی در شکست مقابل رد بول برازیل در مسابقات قهرمانی پائولیستا ۲۰۱۹ انجام داد. او در ماه آوریل به دلیل مشکلات آمادگی جسمانی و بدون انجام بازی بیشتر، از این باشگاه جدا شد.

اسلیما واندررز

در اوت ۲۰۲۰، دنیلسون تصمیم گرفت به اروپا بازگردد و قراردادی یک ساله با تیم اسلیما واندررز در لیگ برتر مالت امضا کرد.

دوران ملی

دنیلسون از زمان عضویت در تیم زیر ۱۵ سال برزیل، در تمام رده‌های سنی جوانان این کشور بازی کرده و کاپیتان تیم بوده است. او در مسابقات قهرمانی زیر ۱۷ سال جهان ۲۰۰۵، کاپیتان تیم زیر ۱۷ سال برزیل بود و به مقام نایب قهرمانی رسید. در نوامبر ۲۰۰۶، دنیلسون به جای هم‌تیمی خود در آرسنال، ژیلبرتو سیلوا، که به دلایل شخصی از تیم ملی کناره‌گیری کرده بود، به تیم ملی بزرگسالان برزیل برای یک بازی دوستانه مقابل سوئیس دعوت شد. با این حال، او در این بازی به میدان نرفت و بازیکن تعویضی استفاده نشده بود.

زندگی شخصی

دنیلسون "بسیار آرام و مودب" توصیف شده و اغلب با ژیلبرتو سیلوا، هم‌تیمی سابقش در آرسنال، مقایسه می‌شود. دنیلسون اغلب موفقیت فعلی خود را مدیون ژیلبرتو سیلوا می‌داند، زیرا او در زمان انتقالش از برزیل به لندن، نقش "پدر" را برای او ایفا کرد.

دنیلسون به موسیقی برزیلی و سامبا علاقه دارد—حتی می‌توان او را در یوتیوب در حال آواز خواندن و رقصیدن با هم‌تیمی‌های سابق برزیلی‌اش در آرسنال، ژیلبرتو سیلوا و ژولیو باپتیستا، یافت. او معمولاً گل‌های خود را با رفتن به گوشه زمین و رقصیدن سامبا در مقابل هواداران جشن می‌گیرد، کاری که در زمان به ثمر رساندن اولین گل خود در لیگ برتر برای آرسنال انجام داد.

او متأهل است و یک پسر دارد.

دنیلسون از طرفداران آرسنال است.