اندر احوال رفتارهای جالب ما هوادارای همیشه امیدوار

درود بر همگی.همه شما توپچی هایی که دل شکسته هستین و دلتون میخواد یه بار دیگه که نه بارها و بار ها جام بگیریم و باز هم فینال لیگ قهرمانان رو لمس کنیم.آره شما خیلی دوست داشتنی هستین لا اقل واسه من یکی که خیلی.شما هایی که امیدتون کم شده اما ناامید نمیشید.شماهایی هایی که کارهاتون خیلی جالبه و این از عشقتونه ما ها قبل از شروع هر فصل نقل و انتقال تابستانی ای تقریبا در انتهای هر فصلی دم از پایان ناکامی هامون و تابستون شلوغ میزنیم.وارد تابستونو پنجره که میشیم تا روزهای آخر با دیدن اوضاع خریدها کمی که نه خیلی زیاد فوش نثار میکنیم به همه از ونگر گرفته تا بخصوص کرونکه بی شرف.اما با این همه هنوز امید داریم،امیدمون به deadline day هستش(امیدوارم درست نوشته باشم).میشینیم تا 2 نصفه شب پای نت بیش از چند صد مرتبه فرت و فرت رفرش میکنیم پست مربوطه رو به امید خبری که هم ما از خوشحالی بترکیم و هم سایت منفجر بشه از خوشحالی.اما دریغ آرسنالمون به همون روال همه سالش کار خودشو شروع میکنه.همه بی نهایت خشمگینیم.به زمین و زمان تنها 10 دیقه بعد از پایان مهلت پنجره بد و بیراه میگیم.اما با هر تیمی که بسته شد امید داریم(تنها چیزی که داریم)امید به این که حتی به فینال چمپیونز لیگ برسیم!اما فصل که چند هفته ای ازش گذشت،وویلا،همه چیز عوض میشه،انتقاد ها شروع میشه و ما از باشگاه و ونگر و اکثر بازیکنا،عثمانوف از کرونکه،یان رایت از ونگر و ...
همه از هم انتقاد میکنن تیم کلا به فنا میره و آخرش باعث سرخوردگی ما هوادارایه پر امید میشه که امیدمون ناشی از عشق بی مثالمونه.اما پایان فصل همه ناامید میشیم که نه جامی و نه چیزی  و فقطبه یک سهمیه اکتفا میکنیم و میگیم خبه چون بازیکن بزرگ میاد تو تیم اما....
اما تنها چندروز بعد از این همه ناکامی و بعد از شنیدن زمزمه ها و شایعات نقل و انتقالاتی که خیلی از بهترین های جهان فوتبال به ما لینک میشن دوباره روز از نو روزی از نو ما دورباره دم ار پایان ناکامی ها میزنیم.آیا به واقع تا به چه زمانی قرار است امیدهایمان نامید شود؟آیا چه زمانی این چرخه قطع میشود؟چه زمانی میتونیم با سری بالا و با افتخار هرچه تمام تر از تیممون سخن بگیم طوریکه همه بهمون حسرت یخورن که چرا طرفدار تیم آرسنال نیست؟
اما به واقع آیا من به چشمم اون روز رو میبینم؟!!!!!!!
این سوال مهم ترین دغدغه ذهن یک آرسنالیه حقیر از یکی از کشور های شدیدا مورد تحریم قاره کهن  و از یکی از زیباترین استانهای این کشور و از یکی از مهم ترین خیابوناش یعنی خیابون امام خمینی اصفهانه.ای خدا من اینجا و آرسنال در هزاران کیلوومتر اونور تر این عضق منو بی نتیجه نذار.


در آخر اینم بگم اگه به کسی احیانا توهینی شد منو ببخشه