دلایل ناکامی ... فردوسی پور

شاید بسیاری از ایرانی ها شب گذشته را با یاس پشت سر گذاشتند ولی باید پذیرفت ایران همین هست و شاید لذت جام جهانی تو همون بازی برابر آرژانتین خلاصه میشد و ما از تیم ملی لذت بازی ای را داشتیم که دیکر تیم ایران را زنگ تفریح خود به حساب نیاورند و شکست برابر بوسنی به هیچ عنوان دیدار اول و دوم را تحت الشعاع قرار نخواهد داد زیرا دلایل زیر وجود دارد ..

در جام جهانی دیدار اول و دوم همواره 4 روز اختلاف وجود دارد ولی برای دیدار دوم و سوم تنها 3 روز و در این حالت تیم هایی که همانند ایران انرژی زیادی ندارند و عادت به 3 بازی در 9 روز را ندارند در دیدار پایانی شکست خواهند خورد و شکست برابر آلمان که یکی از ضعیف ترین آلمان های چند دهه اخیر بود و شکست برابر بوسنی شاید مصداقی بر این مدعا باشد .

شکست برابر تیم بزرگ آرژانتین در حالی رقم خورد که حتی پیروزی در آن دیدار دور از دسترس نبود و در صورت پیروزی در آن دیدار جدول به این شکل در میامد که ایران و نیجریه با 4 امتیاز اول و دوم آرژانتین با 3امتیاز سوم و بوسنی با 0 امتیاز سوم میشد و این دیدار پایانی ایران و بوسنی را بسیار جذاب تر میکرد زیرا با یک تساوی هم بدون در نظر گرفتن دیدار دو تیم نیجریه و آرژنتین میتوانستیم صعود کنیم ولی شکست در دقایق پایانی برابر آرژنتین معادلات را بر هم زد و تمرکز لازم در دیدار برابر بوسنی وجود نداشت و زیرا نیم نگاهی به دیدار نیجریه برابر آرژانتین بود و از طرفی هر پیروزی ای تیم ایران را به مرحله بعد رقابت ها نمیبرد و بوسنی هم با حذف از جام جهانی با خیالی آسوده پای به میدان گذاشت و بدون شک نتیجه ای نه به اندازه اختلاف سطح دو تیم بلکه ب اندازه اختلاف تجربه و فشار روی دو تیم رقم خورد ...

شاید بزرگترین دلیل شکست تیم ملی علاوه بر موارد فوق به عدم داشتن نقشه حمله بر میگردد جایی که کیروش همه بازیکنان فانتزی را از لیست خود خط زد بازیکنانی همانند صادقیان ، عالیشاه ، خلعتبری ، جباری (با خداحافظی) ، شریفی و...  تنها با بازیکنانی اکتفا کرد که توان دفاع زیادی داشته باشند و این به این معنی میباشد که تیم ملی تنها برای کسب 3 تساوی بدون گل وارد میدان ها میشود و این سرنوشت جام جهانی ما را رقم زد ... و بدون شک از دست دادن روز هایی با عنوان فیفا دی تا حدودی بر این موضوع تاثیر گذار بود که فرصت لازم برای اجرای نقشه دوم برای حمله وجود نداشته باشد ...

شاید بهتر باشد خانه تکانی کوچکی برای جام ملت ها در تیم ملی اعمال شود و  20 درصد از بازیکنان تیم ملی از تیم خارج و بازیکنان فانتزی و جوان به تیم تزریق شود تا برابر تیم های آسیایی فاز حمله قوی تری داشته باشیم ...

نکته دیگر بر میگردد به فردوسی پور ... فردی که بار ها عنوان کرده است که طرفدار لیورپول بوده و در برنامه مردی 2014 که کارگردانی آن را بر عهده گرفته همواره با بیان نام بازیکنانی مانند استوریج سوارز و رحیم استرلینک سعی در افزایش توجه بینندگان به این بازیکن ها را نموده است و حتی در گفتگویی که با سر دبیر یکی از مجلات معتبر داشته است با عنوان اینگه چرا انگلیس نمیتواند به مراحل بالاتر برود این موضوع را بیان کرد که آیا نسل جدید انگلیس با استوریج و رحیم استرلینگ و.. میتوانند به این ناکامی ها پایان دهد ؟؟ !!!!!!!!
آیا جک ویلشر ، گیبس ، چمبرلین ، ولبک و... جزء این نسل نمیباشند ؟ چرا همواره باید نام بازیکنان لیورپول را در برنامه پر مخاطب بر زبان بیاورد ؟