نمردیم و دیدیم ....

شاید هیچ یک از بینندگان دیدار آرسنال برابر ساوتهمپتون این تصور را در سر نمی پروراندند که این تیم میتواند به این شکل خود را احیا کند . بعد از  شکست 2-0 برابر ساوتهمپتون روند جدیدی در نتیجه گیری باشگاه شکل گرفت .
در تمامی 22 دیدار  اخیر به غیر از 2 دیدار (دیدار برابر چلسی ، موناکو ) آرسنال گل اول را در 40 دقیقه ابتدایی به ثمر رساند و از حریف پیش افتاد و تنها در دیدار برابر تاتنهام شکست را تجربه کرد و در 19 دیدار از 20 دیدار باقی مانده پیروزی برای آرسنال رقم خورد .
در آن دو دیداری که آرسنال نتوانست گل اول را به ثمر برساند دقیقا همان دو دیدار سرنوشت ساز فصل بود ، یعنی دیدار برابر موناکو در امارات و دیدار برابر چلسی که در آن دو دیدار آرسنال دو جام را به طور قطع از دست داد .
شاید این دوره با ثبات ترین دوره 10 سال اخیر آرسنال باشد و تا حدودی شباهت زیادی به نیم فصل اول فصل گذشته دارد که همین روند در زدن گلهای زود هنگام در آرسنال حاکم بود که آرسنال را با اختلاف در صدر قرار داد .
این نوع نتیجه گیری به تیم کمک میکند تا در نیمه دوم با صرف انرژی کمتر و تمرکز بیشتر و حتی گاها دادن توپ به حریف مانع مصدومیت های دراز مدت شود .
تفاوتی که این دو فصل به نسبت فصول گذشته شاهد آن بودیم شاید تعداد مصدومان تیم باشد و همچنین ذخیره های مورد اعتماد هم سطح با بازیکنان درون زمین از دلایل مهم ثبات در تیم است .
شاید اگر به 6 یا 7 سال قبل برگردیم و دیدار آرسنال برابر لیورپول که با پیروزی 4-1 لیورپول به پایان زسید را به خاطر بیاوریم به قدرت این روز های آرسنال پی خواهیم برد . در آن دیدار تعداد مصدومان آرسنال و عدم وجود ذخیره مناسب به حدی بود که آرسن نگر به ناچار از فابرگاس به عنوان هافبک راست استفاده کرد ولی امروز شاید آرسنال بیش از هر تیم دیگری هافبک داشته باشد و تعداد هافبک های تقریبا طراح آرسنال شاید بیش از مجموع 3 تیم دیگر بالای جدول باشد (ویلشر ، رمسی ، اوزیل ، زلالم ، کازورلا ، روسیچکی و شاید ارتتا ) چیزی که امروز منچستر یونایتد از آن رنج میبرد .



اما امروز شاید باید کمی بی رحم تر بود .
برای بردن جام های متعدد باید محبت پدرانه را کنار گذاشت و برای نشاندن بازیکنان فعلی روی نیمکت ذخیره اعتباری خرج کرد .

بازگرداندن پودولسکی به باشگاه کاملا نا معقول به نظر میرسد زیرا سرعت این بازیکن و شکل بازی لوکاس شباهت زیادی به لیگ ایتالیا و انگلیس ندارد و شاید تیم هایی مانند لورکوزن و هامبورگ بتوانند مقاصد بهتری برای این بازیکن گران قیمت باشد .

نگه داشتن کوشیلنی و گابریل تنها در صورتی جایر به نظر میرسد که یک مدافع کلاس بالای جهانی در کنار مرتساکر قرار بگیرد و بالطبع با سرعت مناسب توانایی پوشش دادن دفاع را داشته باشد .
نگه داشتن دیابی در این فشردگی در خط هافبک بزرگترین اشتباه میتواند باشد .
از میان ارتتا و فلامینی شاید نهایتا یکی آن هم برای ذخیره و سکو ها باید انتخاب شود .
شاید باید کمی نسبت به ویلشر صبور بود شاید او شباهت زیادی به پیام صادقیان داشته باشد اما با شدت بسیار کمتری از خطا . او روزی میتواند مارکو رویس آرسنال باشد اجداد او آرسنالی بوده اند .
شاید همین صبر را باید در قبال والکات داشته باشیم و همچنین گیبس . بازیکنان انگلیسی باشگاه دارایی های اصلی ترکیب آرسنال هستند . بازیکنانی که میتوان سالها آنها را در اوج در تیم حفظ کرد کاری که نتوانستیم در برابر فابرگاس و ون پرسی انجام دهیم .

با این دو دروازبان میتوان قهرمان انگلیس و اروپا شد اما خرید 1 مدافع و یک هافبک دفاعی قدرتمند باید در اولویت باشگاه قرار بگیرد و خرید یک مهاجم درجه 1 در کنار جیرود هم از لازمه های این تابستان آرسنال  باشد و در این شرایط و با همین 3 خرید که شاید تنها 80 میلیون هزینه خواهد داشت در کنار کمی جسارت برای نیمکت نشین کردن بازیکن های اضافه میتوانیم قهرمانی انگلیس و اروپا را برای آرسنال متصور شد .

نتیجه گیری بالا در صورتی قطعیت پیدا میکند که ما دیدار یوونتوس برابر موناکو را بار دیگر مرور کنیم . بدون شک آرسنال به مراتب بهتر از یوونتوس در برابر حریف خود بازی کرد اما کمی شتابزدگی شاید امروز توفیق رسدن به نیمه نهایی را از آرسنال گرفت بدون شک آرسنال ترکیب قدرتمند تر از یوونتوس را طی این هفته ها وارد میدان میکند .