ونگر و مانچینی، ترس یا شجاعت

یه نکته ای که خیلی وقته ذهن منو به خودش درگیر کرده و با دیدن بازی دیشب قوت گرفت اینکه ایا رییس فلسفه خود را تغییر میدهد؟ نمیدونم بازی دیشبو دیدین یا نه ولی شاید بدونین که من سیتی تقریبا با نفرات اصلیش بازی میکرد،ولی ارسنال کل تیمشو عوض کرده بود، این کار مانچینی یعنی ترس،یعنی اینکه جرات ریسک کردن نداره،من مطمئنم که اگه 10 روز هم ارسنال با بازی قبلیش فاصله داشت باز رییس از بازیکنان جوان استفاده میکرد،تو بازی چلسی لیورپول هم همین موضوع بود یعنی تیما با ترکیب اصلیشون اومده بودن،ایا شما بازی رو از بارسلونا به یاد دارین که مسی تو اون بازی نکرده باشه حتی تو پایین ترین درجه از اهمیت،پس این نشون میده که این مربی ها ترسو هستن و شهامت بازی دادن به بازیکنان جوان رو ندارن ولی رییس هیچوقت رویکرد و فلسفه خودشو عوض نکرده و اونو فدای چند تا برد و باخت نکرده،شاید یکی از دلایل ماندگاری رییس هم این باشه،نظر شما چیه؟