یادی از"پادشاه فوتبال انگلیس" رابرت پیرس

پیره در سال ۲۰۰۰ پیشنهادهای زیادی از تیم‌های رئال مادرید اسپانیا و یوونتوس ایتالیا داشت اما به تیم آرسنال انگلستان پیوست تا جای خالی مارک اوورمارس هلندی را که تازه به جمع بازیکنان تیم بارسلونای اسپانیا اضافه شده بود، پر کند. بیان جملهٔ جنجالی «لیگ انگلستان، خشن است» در یکی از مصاحبه‌ها، انتقادهای بسیاری را نسبت به پیره برانگیخت اما او با به ثمر رساندن گلی حسّاس و پیروزی بخش در نیمه نهایی جام حذفی انگلستان(FA Cup) مقابل تیم تاتنهام(تیم آرسنال در فینال ۲-۱ مغلوب لیورپول شد) به همهٔ این انتقادها پاسخ داد.

روبر پیره در فصل ۰۲-۲۰۰۱ با بازی‌های فوق العاده و به ثمر رساندن چندین گل مؤثر، نه تنها یکی از پایه‌های اصلی قهرمانی تیم آرسنال بود بلکه در همان فصل، به عنوان بازیکن سال لیگ انگلستان و نیز بازیکن سال آرسنال انتخاب شد. او همچنین گل قهرمانی آرسنال را در فینال جام حذفی انگلستان به ثمر رساند و با ۱۴ گل زده در ۲۰ بازی، فصل را به پایان برد.

در فصل ۰۴-۲۰۰۳ او و تیری هانری یک زوج استثنایی را تشکیل دادند.در این فصل، تیم آرسنال، بدون حتی یک شکست قهرمان شد. روبر پیره با زدن ۱۴ گل و ۷ پاس گل، دومین گلزن آرسنال پس از تیری هانری که ۵۷ گل به ثمر رسانده بود، به حساب می‌آمد.

در فصل ۰۵-۲۰۰۴ پیره با به ثمر رساندن ۱۴ گل، بعد از تیری هانری و اندرو جانسن نفر سوم لیست بهترین گلزنان لیگ برتر انگلستان شد.

۲۰۰۵-۰۶، آخرین فصل حضور پیره در آرسنال به حساب می‌آید. او، این فصل را خوب آغاز نکرد و در عین حال، آرسن ونگر، سرمربی تیم آرسنال، ترجیح می‌داد او را با بازیکنان جوان تر همچون الکساندر هلب و خوزه آنتونیو رِیِس تعویض کند. پیره آخرین بازی خود را مقابل تیم بارسلونا در جام قهرمانان اروپا انجام داد؛ در این بازی، او در دقایق اولیه و به دنبال اخراج ینس لمن، دروازبان آرسنال، از زمین بیرون کشیده شد. او در پایان بازی یاد شده (که به باخت۱-۲ آرسنال انجامید)، گفت: «هنگامی که به تابلوی داور چهارم نگاه کردم و شماره‌ام را روی آن دیدم، فهمیدم که دیگر آرسن ونگر به من اطمینان ندارد. فقط ۱۲ دقیقه در مهمترین بازی عمرم بازی کردم و جلوی خانوادهٔ خود که روی صندلی‌های ورزشگاه حاضر شده بودند، همان خانواده‌ای که شاهد قهرمانی من با تیم ملی فرانسه در آن ورزشگاه بودند، بازی را ترک کردم.»
ادامه دارد.....