حقیقت تلخ

نمی دونم چرا این تیم استعدادیابی آرسنال
با اینکه به عنوان اولین و قوی ترین تیم استعداد یابی تو جهان دارن فعالیت می کنن
و در همه جای دنیا به بازیکنای با استعداد چشم دارن ولی تیم ما روز به روز داره به
لحاظ سطح فنی بازیکنا افت می کنه.

با این تیم متوسطی که توی این چند سال از
باشگاه ساخته شده بازیکنای متوسط هم دودل هستند که بیان یا نیان. وقتی آرسنال پیرس
رو می خواست بخره، پیرس از رئال هم پیشنهاد داشت از ایتالیا هم پیشنهاد داشت ولی
با اینکه مارسی مخالف رفتنش به آرسنال بود اومد آرسنال. ولی حالا چی... کدو
بازیکنا راضی میشن بیان؟ همین عرب سیتی شایعه شده که کار انتقال دانیل ده روسی رو  هم تموم کرده. با این همه هافبکی که داره یکی
مثله ده روسی تو این سن و سال چرا بیاد بیاد عرب سیتی؟؟؟

چون عرب سیتی روحیه جاه طلبی داره تشنه
جامه. ولی ما چی؟ الان باشگاه رو میگم نه تاریخ کلی باشگاه رو. چه جذابه ای داریم
که بازیکنای بزرگ به خاطرش بیان آرسنال؟ نه دستمزد بالا به جاه طلبی نه شانس
قهرمانی. نتیجه این میشه که ادن هازارد وقتی ازش می پرسن مقصدت تو نقل و انتقالات
کجاس اصلاً اسمی از آرسنال نمیاره و این یه حقیقت تلخه.

باید قبول کنیم بدجوری تیم مون رو با یه
سری بازیکنای معمولی ، متوسط کردن. کاش این روزها سریعتر بگذره. برای مائی که
آرسنال سال 97 رو دیدیم آرسنال 2000 تا 2005 رو دیدیم دیدن این روزای آرسنال سخته
خیلی هم عذاب آوره.

به نظرم با رفتن ونگر هم درست نمیشه چون
تیم برای ستاره ها جذابیتی نداره. به نظر من باید بازیکنای با استعدادمون رو حفظ
کنیم تا ستاره شن و عاملی ببشن برای جذب ستاره ها.

میدونم غیر ممکن غیر ممکنه ولی این چند
سال خرید و حفظ ستاره تو آرسنال غیر ممکن بوده.

شما چاره کار رو در کجا می دونید؟