مرغ های کثیف

Arsenal 4ever

درود بر دوستان آرسنالی. دقیقاً از اولین سال های حضور ونگر در آرسنال باری های این تیمو پیگیر بودم. سال 1998 عاشق آرسنال بودم. دلم تنگه آرسنالی هست که 49 بازی نباخت. دلم تنگ آرسنالیه که تاتنهام 10 سال برای بردنش انتظار کشید. دلم تنگه میل به پیروزی در تیمه. جنگندگیه. یادمه سال 2004-2005 که بود اون سالی که بدون باخت قهرمان شدیم با میدلزبورو بازی داشتیم. 3-1 عقب افتادیم. ولی تو 30 دقیقه 3-5 جلو افتادیم. اون تیم رو هیچ وقت فراموش نمی کنم. لعنت به این ورزشگاه نفرین شده...