تفکرات عمو میشل!

1)اول فوتبال
به عقیده من اولویت سران ورزشی اروپا باید و باید فوتبال باشد،چون در این رشته رگه هایی از اقتصاد،سیاست و ... نمایان است و بنابراین همانطور که یک ریشه قدرتمند درختی خوش فرم می سازد،پرداختن به فوتبال می تواند به بارور شدن استعدادها در تمام سطوح بیانجامد.

2)مثلث همکاری
چنانچه فیفا،یوفا و اتحادیه کشورهای مختلف همکاری پیوسته و مناسبی داشته باشند،حلقه ارتباطات تنگ تری می یابند و انبساط فکری درنهایت روند پرورش استعدادها و آموزش را تسریع می کند.

3)اتحاد و رهبری
یوفا دیکته نمی گوید و با این که ذاتا سلطه جوست اما بر وفاق بین تمام اعضایش تاکید دارد.همه ارکان فوتبال یک کشور(لیگ،باشگاه ها و بازیکنان)در تصمیم گیری ها نقش دارند.اصلا شاید به همین دلیل کمیته ای ویژه تشکیل شده تا از میان نظرات مختلف،بهترین تصمیمات را استخراج کند.هدف،برقراری ارتباط نزدیک با هواداران است،حتی در فصول تعطیلی فوتبال.

4)حکومتی دموکرات
یوفا و اعضایش یک حکومت قدرتمند هستند(بر منکرش لعنت!)،حکومتی معتقد به دموکراسی،آزادی و شرح وظایف مشخص.اتحادیه فوتبال اروپا همیشه و با تمام توان از زیرمجموعه هایش دفاع کرده و حق زدن حرف آخر و اتخاذ تصمیم نهایی را برای آن ها محفوظ نگه داشته است.البته هیچ محدودیتی هم فرا روی زیرمجموعه ها قرار ندارد.

منبع:ماهنامه نیمکت

ادامه دارد...