خرفت از نوع فوتبالیش!

در مورد تیم هایی که باید بعد
از هر بازی باهم وارد استخر شوند و مدتی در آنجا حضور داشته باشند، شنیده
ایم، اما مدیریت این باشگاه زیمباوه ای وقتی از تمام تیم خواست بعد از بازی
وارد رود زامبزی در نزدیکی آبشارهای ویکتوریا شوند، پا را فراتر گذاشته
بود!

به نوشته LA Times،
هدف از این کار "پاک سازی ارواح خبیثه در تیم" بود! متاسفانه، مدیران این
باشگاه قبل از دستور چنین کاری، خوب فکر نکرده بودند، چون شنا در آن
رودخانه به دلیل خروشان بودن آب و همچنین شنای اسب های آبی و کروکودیل های
گرسنه، ممنوع است! 16 بازیکن در آن زمان وارد آب شدند، ولی فقط 15 تن از آن
خارج شدند. گفته می شود نفر شانزدهم اگر طعمه حیوانات نشده باشد، حتما غرق
شده است.

2- یوهان کرایف

بهترین بازیکن تاریخ فوتبال
هلند هم همیشه قبل از ورود به زمین، مراسم ویژه ای اجرا می کرد. در یکی از
این مراسم، کرایف قبل از بازی، با سیلی به شکم هم تیمی اش در آیاکس، گرت
بالس، می زد. پس از آن، کرایف به سوی زمین حریف می رفت و آدامس نیمه جویده
اش را در آنجا می انداخت!

در یکی از بازی هایی که کرایف
نتوانسته بود مراسمش را اجرا کند، آیاکس 4-1 بازی را واگذار کرد! بدبختانه،
این اتفاق در فینال جام باشگاه های اروپا سال 1969 در بازی آیاکس و میلان
رخ داده بود و کرایف برای همیشه حسرت آدامس پرتاب نشده را خورده است. چنین
چیزی هرگز ممکن نیست برای الکس فرگوسن رخ دهد!

 3- رومئو آنکونتانی

بسیاری از فوتبالی های خرافی
عادت دارند قبل از بازی، بر روی شانه هایشان کمی نمک بریزند، اما رومئو
آنکونتانی، رییس سابق پیسا، پا را فراتر گذاشت. آنکونتانی عادت داشت قبل از
هر بازی، بر روی زمین چمن آرنا گاریبالدی، نمک بپاشد و هر چقدر بازی مهم
تر بود، مقدار نمک زمین هم بیشتر می شد!

به همین دلیل زمانی که پیسا در
یک بازی بسیار مهم رودرروی حریف محلی اش، چسنا، قرار گرفت، آنکونتانی دستور
داد حدود 26 کیلو گرم نمک بر روی زمین بازی پاشیده شود. به نظر چمن
ورزشگاه باید شبیه زمین اسکی خشک بوده باشد!

4- الن کورت

در فصل 93-1992 الن کورک، مهاجم
شفیلدیونایتد تصمیم گرفت تا زمانی که تیمش از رقابت های جام حذفی کنار
نرود، ریش و سبیل خود را اصلاح نکند. معمولا چنین تیم هایی خیلی زود از
رقابت ها کنار می رفتند، اما از خوش اقبالی کورک، شفیلد تا مرحله نیمه
نهایی و بازی مقابل شفیلد ونزدی در ومبلی هم پیش رفت.

کورک در حالی که بیشتر از سر
تاسش، بر روی صورتش مو داشت و به جای یک فوتبالیست حرفه ای، بیشتر به
بازیکنی بازنشسته می ماند، وارد زمین شد. کورک در آن بازی موفق شد گل تساوی
تیمش را به ثمر برساند، اما بازی در نهایت با نتیجه 2 بر یک و صعود ونزدی
به اتمام رسید و شفیلد یونایتد از رسیدن به فینال باز ماند.

5- سرجیو گویگوچه‌آ

معمولا این طور تصور می شود که دروازه بان ها تا حدی دیوانگی در وجود خود داشته باشند و سرجیو گویگوچه‌آ،
دروازه بان سابق تیم ملی آرژانتین هم به دلیل رفتار خرافی اش، نمونه خوبی
برای این مدعا است. قبل از هر بازی که به ضربات پنالتی کشیده می شد، گویگوچه‌آ بر روی زمین چمن ادرار می کرد، چون اعتقاد داشت این کار باعث خوش اقبالی اش می شود.

گویگوچه‌آ در این
مورد به گاردین گفته است: "می دانید که براساس قوانین، تا انتهای بازی نمی
شود زمین را ترک کرد و اگر نیاز به قضای حاجت داشته باشید، باید در زمین آن
را انجام دهید، اتفاقی که برای من در مرحله یک چهارم نهایی رقابت های جام
جهانی 90 رخ داد. در اندک زمان مانده به انتهای بازی، بسیار تحت فشار بودم و
مجبور بودم در زمین ادرار کنم. در آن بازی برنده شدیم. بعد از آن در مرحله
نیمه نهایی، مقابل ایتالیا هم به پنالتی رسیدیم و من دوباره همان کار را
تکرار کردم و بازهم برنده شدیم. به همین دلیل، قبل از هر بار ضربات پنالتی
همان کار را تکرار می کردم، چون به نظرم، باعث خوش اقبالی ام می شد."

6- مالوین کامارا

این ملی پوش سابق سیرلئونی در
تیم های ام کی دانز، کاردیف سیتی، پورت واله و همین طور گریمزبی بازی کرد
تا اینکه در نهایت وارد دنیای فوتبال آماتوری شد. او همیشه با مراسم خاصی
وارد زمین می شد. کامارا عادت داشت قبل از هر بازی فیلم ویلی ونکا و کارخانه شکلات سازی ساخته سال 1971 را تماشا کند.

او گفته است: "باید قبل از هر
بازی، آن را تماشا کنم، باعث می شود حال بهتری پیدا کنم. این فیلم از زمان
کودکی، فیلم مورد علاقه من بوده است چون به من حس آرامش می دهد و برایم
شانس می آورد."

7- پله

حتی بهترین بازیکنان هم ممکن
است اسیر خرافات شوند و زمانی که از بهترین ها صحبت می کنیم، منظورمان، پله
است. این اسطوره برزیلی، یک بار یکی از پیراهن هایش را به کودکی اهدا کرد،
ولی بلافاصله به شدیدا از فرم ایده آل خارج شد. او از یکی از دوستانش
خواست آن پیراهن قدیمی را پیدا کند.

آن دوست یک هفته بعد دوباره آن
را بدست آورد و به پله پس داد که باعث شد سریعا به فرم فوق العاده گذشته اش
بازگردد. مساله این بود که دوست پله نتوانسته بود آن پیراهن را پیدا کند و
پیراهن شبیه دیگری را به فوق ستاره برزیلی داده بود. اگر آن شخص چنین
دروغی به پله نمی گفت، تاریخ فوتبال بسیار متفاوت تر نوشته می شد.

8- لورن بلان و فابین بارتز

یکی از ویژگی های بصری جام
جهانی 1998، بوسه لوران بلان بر سر تاس فابین بارتز قبل از هر بازی تیم ملی
فوتبال فرانسه بود. در حقیقت در رسیدن به مقام قهرمانی جهان برای اولین
بار، اعضای تیم ملی فرانسه به انواع و اقسام مراسمات و اعمال خرافی دیگر هم
روی آورده بودند. از جمله این که تمام بازیکنان در مسیر حرکت از هتل به
سوی استادیوم محل بازی، باید دقیقا در سر جای خود می نشستند.

آنها همچنین باید در رختکن،
همگی باهم و درست قبل از آغاز بازی به آهنگ فمنیستی I Will Survive اثر
گلوریا گاینور گوش می دادند. اما به هر حال نمی توان تیم فوق العاده آن
دوران فرانسه و شایستگی آنها در فتح جهان را با مطرح کردن چنین خرافاتی زیر
سوال برد.

9- جان تری

کاپیتان سابق تیم ملی انگلستان
در نشریه میرور به جان کراس گفته قبل از هر بازی باید حدود 50 عمل خرافی را
انجام دهد. لیست این اعمال بسیار طولانی و پیچیده است.

قبل از هر بازی، جان تری به
ترانه های مشابهی از آشر که در یک سی دی جمع آوری شده اند، گوش می دهد؛
اتومبیل خود را در یک محل همیشگی پارک می کند؛ همیشه در یک صندلی مشخص در
اتوبوس تیم می نشیند؛ چسب های نواری دور جوراب هایش را دقیقا 3 بار می
چرخاند و طول آنها را همیشه در یک اندازه مشخص حفظ می کند. او همچنین یکی
از قطعات مورد استفاده در لباس هایش را به مدت 10 سال عوض نکرد تا اینکه در
مسابقه ای خارج از خانه مقابل بارسلونا آنها را گم کرد.

10- کلو توره

این بازیکن ساحل عاجی همیشه
اصرار دارد به عنوان آخرین بازیکن وارد زمین شود. به نظر عادت بی ضرری تلقی
می شود، اما همین رسم باعث شد توره در یکی از بازی های لیگ قهرمانان مقابل
رم در قالب تیم سابقش، آرسنال، به دردسر بزرگی بیفتد.

در آن بازی، همبازی اش در پست
مدافع میانی، ویلیام گالاس، که در نیمه اول آسیب دیده بود و مورد درمان
قرار داشت، نتوانست بلافاصله از آغاز نیمه دوم وارد زمین شود و توره هم از
حضور در زمین قبل از گالاس سرباز زد که باعث شد بازی بدون او از سر گرفته
شود. توره در نهایت بدون اجازه داور وارد زمین شد و به خاطر بی نظمی اش در
جریان مسابقه کارت زردی بیجا را به جان خرید!