ترکیب و تاکتیک!

اول از همه بگم که این پست در مورد ترکیب و تاکتیک هست اما قرار نیست سیستم معرفی یا پیشنهاد کنه , البته کامنت های دوستان دیگه دست من نیست , هرکسی یه نظری داره.

خب بریم سر اصل مطلب , اصل مطلبی که قرار بود خیلی ساده بیانش کنم اما کم کم پیچیده شد!

آرسنال تا اینجای فصل در 4 جام(CL ,PL ,FA CUP , اتحادیه) بازی کرده و در تمامی مسبقات از یک نوع چیدمان استفاده کرده , همون 4-2-3-1 چند سال اخیر که هنوزم برای بعضی از طرفداران با سابقه زیاد دوست داشتنی نیست!

از 11 نفری که باید در زمین باشند , در شرایط طبیعی 6 نفر همیشه جاشون مشخصه و کسی به جاشون بازی نمیکنه.

1-ژسنی

5-گیبز----4-کوشینلی----3-مرته ساکر----2-سانیا

5تا بالا رو که تقریبا همه باهاش موافق هستن به جز طرفداران فرمایلن که به سرعت پایین مرته ساکر ایراد میگیرن.

اما نفر ششم , ژیرو هم در شرایط طبیعی در نوک پیکان خط حمله قرار میگیره اما به دلیل نداشتن مهره ای گلزن تر (نظر شخصی من اینه که باید به بنتنر بیشتر بازی برسه)

پس از ترکیب ثابت 5 نفر دیگه باقی میمونن که چیدمان این 5 نفر ی جورایی نشون میده که آرسنال قراره حمله کنه یا دفاع!

اگر فاصله بین گیبز تا ژیرو رو مثل شکل پایین نشون بدیم

6-آ

7-ب

8-پ 9-ت 10-ث

نفر ( آ ) معمولا فلامینی هستش

نفر ( ب ) معمولا رمزی

و شماره 9 یا همون ( ت ) در شرایط عادی ازیل حتی در بدترین شرایط برای حفظ کلاس ترکیب

این 3 تا پست معمولا به شکلی هست که گفتم اما در بعضی از بازی ها ونگر برای قوی کردن ساختار دفاعی از آرتتا به جای رمزی در پست 7-ب استفاده میکنه.

البته معمولا دفاع قوی میشه اما عملا شماره های 8 , 10 , ازیل و ژیرو رو فلج میکنه , ونگر در بازی هایی که کمی ترس از باخت داره از این ترکیب استفاده میکنه و معمولا هم نتیجه معکوس میگیره نظیر باخت به منچستر و ناپولی در این فصل.

و البته یه تغییر قشنگ که ونگر انجام میده اینه که روسیچکی رو در بازی های بزرگ در یکی از پست های 7 تا 10 قرار میده تا از تجربه ش استفاده کنه و اکثرا جواب میگیره از روسیچکی!

خب الان میخوام قسمت های قبلی پست رو نادیده بگیرم و برم سراغ شماره های 8 و 10 , دو بازیکن کناری که نقش عمده ای رو ایفا میکنن!

در 2 بازی آخر تیم در لیگ کازورلا شماره 8 بوده و والکات و نبری جوان شماره 10 تیم!

عملا بار نفوض میره به سمت شماره 10 ها چون کازورلا نسبت به این 2 بازیکن کمتر نفوض میکنه و متمایل به وسط هست!

البته قبل از برگشت والکات در پست شماره 10 هم کسایی بودن که متمایل به وسط بازی کردن مثل ویلشر که در اون بازی ها تمرکز حملات میره به قلب دفاع حریف!

6-فلامینی

7-رمزی

8-کازورلا 9-اوزیل 10-ویلشر

11-ژیرو

اما بعضی وقت ها در این فصل ترکیب تغییر کرده و تبدیل شده به ترکیب دلخواه ونگر که اصن 4-2-3-1 نیست!!

برای نمونه در بازی با وستهام آرتتا شماره 6 بود , رمزی و کاسورلا و اوزیل سر جاهای خودشون بودند و والکات شماره 10 بود , نیمه اول بدون گل تموم شد و نیمه دوم رو وستهام با گل شروع کرد!

اما یه تعویض کل بازی رو عوض کرد و بهتره بگم دلخواه ونگر کرد , یعنی بازیکن گوش تخصصی!

پودولسکی وارد میدان شد , در ظاهر یه تعویض عادی میاد اما ب ترکیب زیر نگاه کنید:

6-آرتتا

7-رمزی

9-اوزیل

8 -پودولسکی 11-ژیرو 10-والکات

به نوعی میشه گفت ترکیب از 4-2-3-1 تبدیل شد به 4-2-1-3!!

البته به نظر من وقتی شماره 7 ترکیب آرتتا نباشه (رمزی - ویلشر و حتی روسیچکی) باز هم ترکیب ما 4-2-3-1 نیست چون شماره 7 تقریبا هیچ نقشی در دفاع نداره و به نوعی ترکیب از 5 خط تشکیل میشه نه 4 خط , مثلا میشه گفت 4-1-1-3-1 یا 4-1-1-1-3!!!

همونطور که قبلا گفتم ترکیب ایده آل ونگر 4-2-1-3 هستش که تا اینجای فصل با توجه به مصدومیت ها شده 4-2-3-1

و میتونم بگم در بازی با فولهام پودولسکی در ترکیب اصلی قرار خواهد گرفت و در صورتی که چمبرلین هم بتونه بازی کنه با توجه به درصد آمادگیش و البته نفوذ ها میشه تا حدودی از ترکیب مورد علاقه ونگر لذت برد.

پایان