مقایسه ونگر با فرگوسن

ماجر از کجا شروع شد.
از این ورزشگاه نکبتی. یا از قهرمانی بدون شکست و رکورد شکست ناپذیری.

جایی که ونگر گفت رویاش قهرمانیه بدون شکسته و اینه که میتونه.
نمیدونم انگیزشو بعد از اون از دست داد یا واقعا به هدفش در تیم داری رسید.( همون قهرمانی بدون شکست)
بگذریم.
اصل مطلب مقایسه دوران بعد از قهرمانی هاییه که این دو مربی به دست آوردن.

هر دو مربی بعد از اینکه تیم های خوبی داشتن و اون تیم ها پیر شدن دست به جوون گرایی زدن.
یک جا مربیی که به فکر تیم و هوادارا بود که میبینیم هنوز از اون تیم پیرش بایکنهایی موندن. گیگز و اسکولز. یعنی فرگوسن وقتی اومد جوون گرایی کنه یک دفعه همه بازیکناش رو بیرون نکرد و یک دفعه موجی از بازیکنهای جوون و بی تجربه رو وارد تیم نکرد.
پروژه جوون گراییش از سال 2003 شروع شد و میبینیم تا الان هنوز تموم نشده.در حالی که به کلی تیم رو عوض کرد و فقط فردیناند از اون تیم باقی مونده.
در حالی که ونگر به یک باره.پیرس.ویرا کمپل. کول.برگکمپ و لورن رو از دست میده و بعد از اون هانری لیونبرگ و گیلبرتو سیلوا. و در عرض دوسال از اون تیم فقط یک بازیکن رو باقی میزاره.حبیب کولو توره. که درنهایت به خاطر گالاس خائن با اون سابقه درخشان در خیانت از تیم بیرونش میکنه.بازیکنی که فقط حقشو میخواست و گفت کاپیتان کردن گالاس توهین به تاریخ باشگاهه.البته همطون میدونید که گالاس با تیم چکار کرد و به چه شکلی رهاش کرد.البته باز هم ونگر حرکتش رو تکرار کرد. در یک دوره دیگه با خالی کردن تیم از هافک دفاعی. تو سالی که گیلبرتو رفت. فلامینی که اون زمان بهترین هافک دفاعی بود رو فروخت و لاسانا دیارا رو هم ساده از دست داد. که نشان از عدم مدیریتش داشت و به یک باره سانگ رو آورد تو ترکیب اصلی.که کار غلطیه و بدنامی رو برای سانگ آورد.
(یک مقایسه با فرگوسن. توجه کنید که فرگوسن در عرض چند سال نانی رو به ترکیب اصلی آورد.)
به نظر من اساس بی وفایی بازیکنها از اونجایی گذاشته شد.جایی که ونگر به خاطر هم وطنش باسابقه ترین بازیکن باشگاه رو کنار گذاشت.

ببخشید طولانی شد و همچنین به خاطر نگارش بدم معذرت میخوام. اصلا حوصله خوب نوشتنو ندارم.حالم به خاطر جریان سانگ گرفتست
درنهایت فکر میکنم دوران ونگر تموم شده. چون ونگر با مدیرای پول پرست هم دست شد و سر هوادارا رو شیره مالید. به هردلیل دلسوزی یا توتئه. خیانت خیانته و از نظر من ونگر خائن تر از فابرگاس.نصری و رابین عزیزه