بررسي

موضوع صحبتم تابستونيه كه با تمام خوبي بدي هاش خيلي زود تموم شد...تمام اين صحبتا چيزايي بود كه تو ذهنم در تابستون گذشت و بعد از يه سكوت 3 ماهه خواستم نقل و انتقالاتو به صورت يكم تخصصي مرور كنيم...
به شحصه هميشه به كاراي آرسن ونگر هميشه Trust كامل داشتم ولي اين تابستون طوري شد كه شايد بهتره بگم آرسنو بهتر از قبل شناختم...بعد از 8 سال ناكامي و از دست دادن بهترين بازيكنا و جايگزين كردن بازيكناي به نسبه كم كيفيت به جاي اونا بخاطر وجود بدهي هاي سنگين،حالا طوري شد كه يكم به باشگاه بيشتر اطمينان داشته باشيم...
بعد از پيروزي هاي مكرر در 10 هفته پاياني فصل گذشته كه تيم از 30 امتياز ممكن 26 امتيازو كسب كرد كه اگه اين پيروزي ها در فصلاي گذشته بود آرسن ونگر مطمئن بود که میتونه ترکیب تیمش رو حفظ کنه هرگز دست به خرید نمی زد ولي از ابتداي تابستون امسال بخاطر اينكه وضعيت مالي تيم طوري شده بود كه ميشد كه به قول جف سوپر سوپر كواليتي اضافه كرد،ونگر و مسولا قول خريد بازيكن تاپو دادن و مطمئنا اگه قصد بستن دهن هوادارا بود اين خريد ميشد در اوايل تابستون انجام بشه تا چنين انتقاد هايي در بازي هايي مثل ويلا و فنرباغچه نشه...البته بعضي دوستان اونو بخاطر اين كه در كنفرانس ها ميگفت كه تركيب قدرتمندي در اختيار داريم مسخره ميكردن ولي به هر حال بي راه هم صحبت نميكرد...اون عملكردي كه ما الان از ژيرو و رمزي ميبينيم تو تمرينات تور پيش فصل ميديد كه ما چنين چيزيو باور نداشتيم...
اما خروج بازيكناي غير مفيد كه فقط باعث افزايش هزينه ها ميشدن خودش اقدامي بسيار قابل تحسين بو كه به نظرم ارزش فراوانيو داشت...به هر حال اين كار هم باعث شد كيفيت تيمي بالا بره و با اضافه شدن بازيكناي جوون تر و با استعداد كميت از دست رفته هم پر بشه...
 آرسن ونگر باید اثبات می کرد که تیم به همون خوبی هست که اون باور داره هس و هیچ راهی بجر نشون دادن اون تو زمین وجود نداشت كه از شانس بد در همون بازي اول مقابل ويلا همه چي يك باره خراب شد كه البته یکی دیگه از اتفاقات غیر قابل پیش بینی در این تابستون بود كه آرسنو به جاي كار كردن در نقل و انتقالات در روزاي حياتي پاياني مجبور به واكنش دادن به انتقادا كرد...كه با پيروزي در 3 ديدار بعدي یقینا خیلی از شک و تردید ها و بد بینی ها در مورد آینده تیم رو کاهش داد.
در فصل نقل و انتقالات مطمئنا گزينه هاي زياد مد نظرمون بودن اما این تابستون داستان متفاوت بود. ونگر می دونست بعد از سال ها توان مالی لازم رو در اختیار داره تا نه تنها حداقل به یکی دو نفر از اولویت های اولش برسه بلکه دهن ها رو هم ببنده و ثابت کنه باید به حرفه هام باور داشته باشی...كه سرانجام در روزاي آخر موفق به خريدن مسوت اوزيل شديم همون بازيكني كه تو عرضه چن ساعت بعد از حضورش ركورد فروش پيراهنامونو شكست...و تمام عكس العمل هاي هوادارا رو 180 درجه تغير داد.
همونطور که در جریان انتقال اوزیل متوجه شدیم به واسطه داشتن یه مربی مثل ونگر برتری های خاص خودمون رو هم داریم و نميشه همه چيزو پول دونست و از اون طرف هم نميشه گفت كه هيچ وقت براي خريد بازيكن تاپ در مقابل ديگر تيما شانسيو نداريم...
اين تابستون بازم من به اين جمله كه"" چیزی رو که مردم دوست دارند بشنوند رو بهشون بگید نه چیزی که واقعا هست"" ايمان آوردم...
بازم خوبه يادي كنيم از منابع به نسبه معتبر كه تا آخرين لحظه نتونستن فرد مورد نظر آرسنالو تشخيص بدن و با اون همه ادعا فقط بلد بودن جو خرديد نكردن و ناميديو بدن كه خوشبختانه در اين امرم ناكام موندن...

به نظرم اين جمله يكي از از زيباترين جملاتي كه تا الان شنيدم...


Maybe We Can Surprise You


Brave Men Keep Their Promises

آرسن ونگر در مصاحبه با الجزيره اسپورت:

ما بعد از سال ها در اين تابستان پول كافي براي خريد بازيكن رو داشتيم...ولي وضعيت ما طوري بود كه انگار جيبتون پر از پول باشه ولي هيچ مغازه اي باز نباشه كه از اون خريد كنيد...بيشتر وقتمون در تابستان رو براي خريد سوارز تلاش كرديم ولي اين تلاش جواب نداد و نتونستيم ليورپول رو قانع به فروش سوارز كنيم...و در حالي كه اميد كمي براي خريد بازيكن داشتيم بالاخره اوزيلو در بازار يافتيم و تلاش فراواني براي خريدش انجام داديم تا بالاخره موفق به خريداريش شديم...