آنكه از تحقير شدن نمي ترسد هيچ وقت نخواهد جنگيد

الان نزديك به 3 ساله كه هر وقت وارد فضاي مجازي ميشم اولين سايتي كه سر مي زنم همين سايت هواداريه. اينو به اين جهت گفتم كه تاكيد كنم كه خيلي فعال نيستم و پست نميذارم ولي در تمام لحظات همراه سايت بودم. ولي الان مي خوام كه از همتون خداحافظي كنم.
ولي اين خداحافظي به خاطر 9 سال جام نبردن، بازيكن بزرگ نخريدن، يا حتي باختن نيست. من تو تمام اين 12 سال، طرفدار هيچ كدوم از اين چيزا نبودم. همه عشق و علاقه من فلسفه فوتبال آرسنال بود. فلسفه اي كه از اون تقريبا هيچ چيز باقي نمونده. ديگه نميشه پاي كساني وايساد كه از تحقير شدن نمي ترسن.
چطوري مي شه اين همه احساس و تعصب پاي آدمايي خرج كرد كه تو يك فصل 3 مرتبه به بدترين شكل ممكن تحقير شدن ولي هر دفه به روي خودشون نياوردن. كساني كه به تحقير شدن عادت مي كنند ديگر هيچ وقت نخواهند جنگيد. اگر حس مي كردم كه ذره اي اراده براي جبران اين همه حقارت وجود داره هيچوقت اين پيغام نمي ذاشتم. ولي بازي ديروز، بازي با ليورپول بازي با سيتي بازي با منچستر فصل قبل، و خيلي از بازي هاي ديگه اي كه تو همين چند سال انجام شد نشون داد كه در آرسنال ديگه تقريبا هيچ كس اراده جنگيدن نداره.
ديگه طاقت شنيدن سر كوفت و تحقير و گوشه و كنايه رو ندارم. قبول كنين كه تا همين جا هم خيلي مقاومت كرديم و بارها شكست ها رو فراموش كرديم ولي تحمل ديدن تيمي كه به تحقير شدن عادت كرده واقعا غير قابل تحمله.
شايد خيلي ها بگن كه هنوز مدعي جام حذفي هستيم ولي دوستان من هيچ وقت براي جام طرفدار اين تيم نبودم. بردن جام با اين تيم سرشكسته هيچ افتخاري نداره. درسته كه در اين فصل تا مدت ها در رتبه اول بوديم ولي تيمي كه براي هفته ها صدر جدول بود فقط لباس آرسنال رو مي پوشيد. در مواقع حساس حتي سايه اي از آرسنال هم درش ديده نمي شد.
خيلي چيزها بايد در اين تيم عوض شه. هيچوقت فكر نمي كردم كه اين جمله رو بگم ولي آرسنال بايد از ونگر عبور كنه. ونگر بايد در تيم باقي بمونه ولي نه در پست سرمربي. ونگر از ستون هاي فلسفه آرسناله ولي به نظرم بايد خون جديدي در كالبد اين بيمار رو به مرگ جريان پيدا كنه. ونگر عزيز، ونگر كبير ازت خواهش مي كنم كه براي نجات فرزندي كه خودت متولد كردي و به اينجا رسوندي آخرين فداكاري رو انجام بده، بذار آرسنال با عبور از تو باز هم به جايگاه اصليش برگرده.
دوستان همه تون رو به خدا مي سپرم.
اميدوارم يه روز، روزي كه روح اصيل آرسنال در كالبد اين بدن بي رمق دوباره حلول كنه باز هم به جمع شما برگردم