عذرخواهی از تمامی اعضای کانون

درست 176 روز پیش بعد از 12 سال طرفداری از همه خداحافظی کردم و رفتم
http://www.arsenal.ir/Blog/post.aspx?BlogId=47&PostID=8176
همون موقع هم گفتم که رفتنم به خاطر باخت های پرگل نیست رفتنم به خاطر جام گرفتن نیست رفتنم به خاطر بازیکن سرشناس نخریدن نیست رفتنم فقط و فقط به خاطر گم شدن فلسفه فوتبال آرسنال تو دست و پای در هم گره خورده بازیکن های تیم بود رفتنم به خاطر این بود که می دیدم تیم تحقیر میشه ولی پسرای آرسنال از این تحقیر شدن خیلی دلشون به درد نمیاد رفتنم به خاطر این بود که می دیدیم کسی در آرسنال نمی جنگه رفتنم به خاطر این بود که ترس رو توی ساق تک تک بازیکن ها به وضوح می دیدم
ولی باز با السیتی من رو دوباره به آرسنال دوست داشتنیم برگردوند. بازی مساوی شد ولی من در تمام طول بازی یه تیم جنگنده دیدم، تیمی که از حریف خطرناکش هیچ ترسی نداشت و برای کوچک ترین توپ ها می جنگید و اجازه نفس کشیدن رو به بچه پولدارای السیتی نمی داد. آرسنال این بازی همون آرسنالی بود که من همیشه دوست داشتم تیمی که تا لحظه آخر می ایسته تیمی که حتی اگه توی خونه خودش مساوی کنه من به احترامش کلاه رو از سرم بر میدارم
شاید هنوز مشکلات بسیاری وجود داشته باشه هنوز تمام کنندگی به تیم برنگشته، هنوز خط دفاع به راحتی قابل نفوذه، هنوز هم از روی ضربات ایستگاهی راحت گل می خوریم، هنوز هم وسط زمین توپای زیادی لو می ره ولی این تیم هنوز هم آرسناله نه شبح بی جان و خسته 176 روز پیش
گفتم بود که مشتقانه چشم انتظار روزی هستم که این روحیه به آرسنال برگرده تا تمام قد از تمام کسانی که تنهاشون گذاشتم عذرخواهی کنم ولی فکرشم نمی کردم که انقدر زود پشیمون بشم
حالا اینجام با سری به زیر افکنده از شرم که تنها جواب سلام شما توپچی های بامعرفت  می تونه سنگینی این شرمندگی رو کم کنه و سرم رو بالا بیاره
از همه عذرخواهی می کنم