احتمالات

مدت هاست آرسنال، تيم دوست داشتني همه ي ما، صلابت گذشتش رو از دست داده، هواداراني نااميد، ستارگاني كه چند وقتي مي درخشند و بعد به اين نتيجه مي رسن كه آرسنال نمي تونه اونا رو ارضا كنه و سر از جاهاي ديگه درميارن، پول هاي تضمين شده اي كه به جيب سهامداران باشگاه ميره، سابقه اي كه روز به روز داره محو وگنگ ميشه و خيلي چيزاي ديگه، وضع اين چند سال اخير باشگاست.

بيشتر از خيلي از شما (به خاطر سنم البته) طرفدار آرسنال بودم، اما چند وقتيه كه آرزوي ناكامي شديد (البته موقت) براي آرسنال دارم؛ نه اينكه دوسش نداشته باشم،نه، اما فكر مي كنم كه روند كژدار مريز فعلي روز به روز مارو بيشتر نابود ميكنه.

يه مثال مديريتي ميزنم كه شايد خيلي از شما شنيده باشين: اگه يه قورباغه رو داخل يه ظرف آب جوش بندازي، بلافاصله ميپره بيرون و خودشو نجات ميده، اما اگه اونو توي يه ظرف آب ولرم بندازي و آروم آروم حرارتش بدي، متوجه نميشه، دماي بدنشو با آب هماهنگ ميكنه و بالاخره ميميره. اين وضعيه كه ما توي اين چند وقته داشتيم. وضعي كه براي چهارمين باشگاه ثروتمند دنيا (تا پارسال سومين) اصلا قابل قبول نيست.

مديريت باشگاه آرسنال به طور قطع كارنامه ي موفقي رو از لحاظ اقتصادي داشته. درامد بالاي بليط فروشي، قرار گيري در جمع چار تيم برتر جزيره و سود ناشي از درامد تلويزيوني، سود رفتن به ليگ قهرمان و صعود از گروه (كه با خوش شانسي دور اول هميشه در ساده ترين گروه قرار گرفتيم، همه و همه باعث شدن كه سود سالانه ي سهام آرسنال به شكل قابل اطميناني مثبت باشه و البته همه ي اينا به بركت وجود ونگره. كسي كه هميشه تيمش رو طوري ميبنده كه سود (درامد منهاي هزينه) رو ماكزيمم كنه و در اين زمينه بين اون و مديريت رابطه ي دوجانبه ي قوي وجود داره. دستمزد بالاي ونگر براي من قابل توجيهه، نه به اين دليل كه توانايي فني بالايي داره ياينكه انگيزه و  اميد رو بتونه به بازيكنا تزريق كنه (چون فكر كنم خودش به اندازه ي كافي نداره)، بلكه به اين خاطر كه روش اون براي باشگاه سودآوري داره.

توجه كنيد كه بر خلاف تصورتون، باشگاه در مقايسه با سرمايش بدهي چنداني نداره و در اين زمينه به طور نسبي بدهيش از بسياري از باشگاه هاي موفق كمتره از جمله بارسلونا، منچستر، چلسي، رئال،... روند فعلي به دليل بدهي ناشي از ورزشگاه نيست بلكه تفكر مديريتي حاكمه كه دال بر كمترين سرمايه گذاري (و در نتيجه ريسك مينيمم) و بيشترين سوده. تفكري كه منحصر به امروز و ديروز نيست و اهداف ورزشي باشگاه رو در نظر نميگيره. خب من يا شما كه سهامدار آرسنال نيستيم، براي من اين مهمه كه تيم در مسير درست ورزشي و كسب افتخار حركت كنه و ...

خب برسيم به فرض اولم. اگر به طور مثال امسال ششم بشيم، باشگاه در مجموع نزديك به 60-70 ميليون پوند  ضرر ميكنه ( حذف درامد ليگ قهرمانان، كاهش سود تلويزيوني كه از انگليس ميگيره، كاهش درامد بليط فروشي در فصل آينده به دليل نبود انگيزه در هوادارن (اكثر هوادارا بليط هاي يك فصل رو  پيش خريد ميكنن) و حضور نداشتن در ليگ قهرمانان، از دست دادن يا كم شدن مبلغ اسپانسر هاي احتمالي،....). البته رقم بالا رو بدون هيچ دقتي گفتم، دوستان اگه اصلاحش كنن خوشحال ميشم. البته خيالتون راحت، پشتوانه ي مالي آرسنال به قدري قوي هست كه با اين اتفاقات، خيلي آسيب نبينه، اما خب در اين صورت( و يا در حالت بدتر، ادامه داشتن اين وضعيت براي يك سال ديگه) دوتا حالت ممكنه اتفاق بيفته:

1- هيات مديره ي ناراضي به شدت مديريت (گازيديس و دوستان) رو تحت فشار قرار ميده ولي اونو تغيير نميده. اين فشار به مديريت دو حالت به وجود مياره:

1-1- گازيديس به نتيجه ميرسه كه با ونگر ديگه نميشه اوضاع رو كنترل كرد و دوره ي پيرمرد به سر اومده. حتي ممنكه تعويض ونگر يكي از دلايل شرايط هيات مديره باشه. در هر صورت جناب مدير يكي ديگه به جاي ونگر مياره و البته پول زيادي در اختيار اون قرار ميده تا بتونه امسال نتيجه بگيره. مديريت پول خرج ميكنه چون جايگاه خودشو به شدت در خطر ميبينه.

به نظر من با توجه به دوستي گازيديس و ونگر و نفوذي كه اون در مديريت داره و علاقه اي  كه هنوز تعداد زيادي از هوادار به اون دارن اين اتفاق نميفته.

1-2 گازيديس دست ونگر رو از خيلي كارا كوتاه ميكنه و كنترل بيشتري روي امور جذب، دستمزد، .... ميگيره. همينطور براي اون اهدافي تعيين ميكنه و در كل فشار روي ونگر بيشتر ميشه. البته ونگر نشون داده يكي از دلايل ضعفش همينه كه بر خلاف مربيان ديگه فشاري (نه از طرف مديريت و نه اكثر هوادارا) روش نيست، و هر وقت فشار به معناي واقعي روش ايجاد شده تونسته نسبتا خوب نتيجه بگيره. در هر صورت مديريت دست و دل بازي مي كنه و پول زيادي رو براي خريد بازيكن در اختيار ونگر ميزاره و اونو مجبور ميكنه خريد كنه. البته ونگر هم چون احساس خطر ميكنه اينكار رو انجام ميده.

اين اتفاق به نظر من محتمل ترين حالت ممكنه، چون گازيديس هنوز اعتقاد داره كه با ونگر ميتونه در آينده سيستم سوددهي مطمئن رو براي باشگاه داشته باشه و علاقه اي به كار كردن با مربياني، كه ممكنه در آينده كه باشگاه دوباره به ثبات رسيد براي اون مشكل به وجود بيارن رو نداره.

2- حالت كلي بعدي اينه كه هيات مديره و در راس اونا استن كرونكه و عثمانوف به اين نتيجه برسن كه آرسنال به نقطه اي رسيده كه تفكرات فعلي مديريتي جوابگو نيست و با داشتن گازيديس و ونگر هرچقدر هم كه پول خرج كنن به جايي نميرسن. در اين سناريو، گازيديس تعويض ميشه و بعيد ميدونم مدير بعدي به ونگر اعتقادي داشته باشه (البته طبيعي هم هست، ونگر برخلاف دستمزد بالاش چند ساليه كه جزو 10 مربي برتر سال نيست. البته فكر كنم اوضاع از اين هم خراب تره).  در ضمن ونگر در بسياري از كارهاي مديريتي دخالت ميكنه كه بعيد ميدونم مدير بعدي بخاد مربي همچين قدرتي داشته باشه. در ضمن، از نظر مدير جديد اوضاع داغون آرسنال با تغيير دو سه تا بازيكن درست نميشه و بايد تغيير كلي و در كل تفكر اتفاق بيفته. مدير جديد ميدونه كه هيات مديره با توجه به دست و دلبازيش ديگه به چهارمي راضي نيست و اينبار بايد براي قهرماني اونم نه در جام اتحاديه بجنگه. پس ونگري كه نشون داده مرد قهرماني نيست رو كنار ميزاره.

اين سناريو به نظرم احتمالش خيلي بالا نيست و با توجه به موفقيت گازيديس در چند سال گذشته و با توجه به سيستم فرصت دهي نامحدود آرسنال، بيشتر به اون فرصت داده ميشه.

نتيجه: من فكر ميكنم كه بهترين حالت اين باشه كه آرسنال نتيجه نگيره ( چون باز ما چهارم بشيم همين آش و همين كاسست) و محتملترين اتفاق اينه كه باشگاه پول زيادي در فصل نقل و انتقالات خرج ميكنه و اختيارات ونگر كم و فشار روي اون زياد ميشه و اگرچه اميدي ندارم در هر صورتي با ونگر قهرمان ليگ يا ليگ قهرمانان بشيم، اما اوضاع خيلي بهتر ميشه.

ببخشيد سرتونو درد آوردم. اينا نظرات من بود و ممكنه با نظرات شما 180 درجه فرق داشته باشه. منتظر كامنتاتون براي بحث و تبادل نظر هستم.