مرگ فوتبال

نارضایتی در خون ماست.در سال های اخیر
یادداشتهای زیادی خوانده ایم راجع به مرگ سینما.برخی بر این باورند که سینما دیگر
تمام شده و هیچ فیلمی ارضایشان نمی کند.در فوتبال هم متفکرانی هستند که فوتبال را
رو به اتمام می دانند.آرسن ونگراز تعداد زیاد بازی هاس هر فصل نگران است.هضم کردن این
همه بازی تکراری برای فوتبال دوستان،سخت است یک جا دیگر فوتبال نمی کشد و تمام می شود.

این نارضایتی از فوتبال وارد تیم های ملی هم شده.فرگوسن مدعی است که
حضور در لیگ قهرمانان را به حضور در یورو و جام جهانی ترجیح می دهد.بعضی هم معتقند
صدای خرد شدن استخوان های فوتبال ملی زیر پای فوتبال باشگاهی به گوش می رسد.

فوتبال عوض شده است در زمان های نه چندان دور بازیکنان در فوتبال
باشگاهی می درخشیدند به این امید که به تیم ملی راه پیدا کنند و افتخار آفرینی
کنند.اما الآن هدف بازیکنان وقتی در تیم ملی شان توپ می زنند این است که نظر یک
باشگاه مطرح را جلب کنند.چه بر سر فوتبال آمده است؟

همین روز هاست که خبر مرگ فوتبال را در اخبار تلوزیونی اعلام کنند و
همه ی طرفداران پله و مارادونا و بکن بائر به یاد گلزنی های ستاره محبوبشان بیفتند
و بغض کنند.

آیا فوتبال ملی مرده است؟هوادار ترکیه که از شدت هیجان برگشت دیوانه
وار تیمش در لحظات پایانی یورو2008سکته می کند و میمیرد جوابش منفی است.ایتالیا که
برای حذف نشدن در یورو2012 جان می دهد جوابش منفی است.دیوید بکام که اعتراف کرده
از شدت ناراحتی حذف انگلیس  پای تلوزیون
بغض کرده جوابش منفی است.

تا شایعه مرگ سینما پخش می شود شاهکارها پدید می آیند و منتقدان را
خفه می کنند. فوتبال هم همین است تا به تکرار می افتد،مسی و رونالدو را پدید می
آورد.مسی و رونالدو که تکراری شدند.ویلشر و هازارد را معرفی می کند.

فوتبال باشگاهی اما هنوز نفس می کشداین را هوادار بارسلونا که از شدت
خوشحالی حذف کردن میلان  تا صبح نمی خوابد
می گوید.این را طرفدار نا امید آرسنال که پس از زدن گل دوم به بایرن مونیخ 8 دقیقه
پای تلوزیون میخکوب می شود می گوید.

تیری هانری با گلی که در بازگشت به آرسنال به ثمر رساند،به خیلی ها
فهماند که فوتبال جز جوشش زیبایی و احساس در مستطیل سبز نیست.  دیوید بکام با پیوستن به PSGدر این
سن و در قله ثروت نشان داد که خود فوتبال است که مهم است نه شهرت و ثروتی که در پی
آن است.

راستی مگر امثال بکام و هانری و ونگر 
تا چه زمانی زنده خواهند ماند.فوتبال بعد از آن ها چگونه ادامه خواهد یافت؟

آیا ثروتPSGو رئال
مادرید و چلسی و من سیتی بر فوتبال حکومت خواهد کرد یا بازی ماشینی آلمانی ها؟شاید
هم بازی چشم نواز آرسنال و فلسفه اش هنوز پا بر جا مانده باشدو در آن روزگار هم
زیبایی را به فوتبال هدیه دهد.