بررسی لیگهای اروپایی قسمت دوم

بررسی لیگهای
اروپایی قسمت دوم

این قسمت:
ایتالیا

سلام

بعد دو هفته
امروز در خدمت شما هستیم با ادامه ی بررسی لیگهای اروپایی و طبق تعهدی که دادم (
تعهد با قول تفاوت دارد) امروز قصد داریم لیگ ایتالیا و روند آن و خلاصه دور همی
کمی در موردش یادداشت بنویسیم.

دوستان لطف
داشتند باز خوردها و واکنش های مثبتی نشون دادند(!!) و خلاصه لطفشون شامل حال ما
شد از طرفی این بازخورد سبب شد که برای این که در ادامه سطح یادداشت ها افت نکنه
تلاش بیشتری بشه چون به طور معمول از این به بعد هر چه نگاریده شود نا خود آگاه با
قسمت اول وبررسی لیگ آلمان مقایسه میشود و اندکی لغزش در سطح نوشته همانی میشود که
در اکثر فیلمهای سینمایی دنباله دار رخ می دهد چون مخاطب انتظار اثر سطح بالاتری
به نسبت قسمت اول دارد و نوعی پیش زمینه ذهنی در وی هست و ماندد خدافظی در اوجی که
برای همه ی افراد مطرح است...

اگر این متن و
متنهای بعدی به نظرتان ممکن است سطح پایین باشد لطف کنید به حساب مشغولیت ذهنی،
عدم تحقیق و مطالعه ی کافی بگذارید. اشکالی هم در شیوه وقوع رخدادی که در متن ذکر
شده هم دارید به شدت پذیرا هستم اگر کامنت کنید به این خاطر که تمامی این سطور نظر
شخصی بنده است و ممکن است متفاوت بوده و تحقیق کافی در مورد واقعه ی مورد ذکر
انجام نشده باشد (ایکاش این جمله ی آخری در تمام کارهای ما ایرانی ها به صورت مثبت
و نه برای تیکه انداختن، نهادینه شود:"البته نظر شخصیمه")

برای نوشتن این
سطور با توجه به این که امکان رفتن به ایتالیا وجود ندارد ایتالیا را با خود به
خانه آوردیم با تشکر از راه دور از "جوزپه تورناتوره"، "انیو موریکونه"، "فرانسیس فورد کاپولا" بابت فیلمهای
خاطره انگیز cinema paradiso  و The godfather که ماکتی از
ایتالیا و منش ایتالیایی به ما دادند خصوصا cinema paradiso  و همچنین سایت طرفداری
بابت نویسنده هایی که گاهی از ایتالیا مینویسند و سایت ورزش 3 بابت ویدئوهایی از
بازیکنان ایتالیایی.

 دوستان بابت این متن تلاش زیادی شده با ما همراهیتان
قوت دهنده برای ادامه دادن راهی که آغاز کردیم باشید.

راستی ایشالا
جامه خیریه رو ببریم

....

من به ایتالیا
ایمان داشتم. از موقعی که فوتبال دیدنو شروع کردم فوتبال با ایتالیا و لیگش گره
خورده بود. ساخته شدن برخی از خاطرات وذوق فوتبالیمو از ایتالیا دارم نمیتونستم
فوتبالو بدون ایتالیا تصور کنم. تا این که یه روز دیدم ایتالیا و فوتبالش دیگه مثل
قبل نیست انگار که فوتبال و ایتالیا گره ای با هم ندارن. کی اون گره رو باز کرده
بود؟ من چیکار کردم؟ من که از راه دور نمیتونستم کاری بکنم گره ای رو باز کنم و یا
گره ای رو ببندم ...همه جا رو تیمای نفتی گرفته بودن. تیمای ایتالیایی انگار اصلا
وجود نداشتن. طرفداراشون چه تو ایتالیا چه تو ایران چه... رنجور و خسته از غرق
بودن در گذشته ها باید تازه به دوران رسیده های نفتی رو تحمل میکردن .شاید این
تیمای نفتی گره رو باز کرده بودن؟ یادآوری خاطرات گذشته هم کم کم داشت تکراری
میشد. دون کورلئونه! من تقاضای عدالتو دارم... ..

کشور ایتالیا
جنوبی ترین مردم اروپای سر سبز. مناطق ساحلی گرم و مناطق شمالی کوهستانی. جزایر
آتشفشانی فعال ..کوههای آلپ و آپونین، کشور مد و پوشاک، هنر و معماری نقاشی .اسپاگتی
و پیتزا! کشوری تاریخی مذهبی با مردمی خونگرم و مذهبی... کشوری که حتی شکل کشورش
در نقشه ها خاص است!در یک کلام خاص ترین کشور اروپا ...در صدر  لیست سفر جهانگردان

نکته:"
هیچوقت منکر برده داری و استعمار در هیچکدام از کشورهی به اصطلاح متمدن اروپایی
نشوید.ایتالیا که از همان جنگهای گلادیاتوری به بعد کارنامه ی مشخصی دارد".

اما در کنار تمام
این جاذبه های ایتالیا، فوتبال ایتالیا هم نقش مهمی در شناساندن نام کشور ایتالیا
به جهانیان دارد کشوری با 4 عنوان قهرمانی جام جهانی و دارای باشگاه های معتبر و
بازیکنان الهام بخش عشق فوتبال ها. فوتبالی که خوراک نوستالژی بازیست..میتوان برای
هر جنبه فوتبال ایتالیا قلم ها زد .منبع الهام خوبیست. مثلا کلمه ی : تیفوس!

با توجه به رابطه
ی تنگاتنگی که فوتبال با عوام دارد و به خاطر مردمی بودنش پرطرفدارترین ورزش
دنیاست لازم میبینم که اندکی در مورد ایتالیا بحث و بررسی شود.

کشور ایتالیا به
همراه چین و ایران جزو تاریخی ترین امپراطوری های جهانند و در نتیجه دارای جاذبه
های فرهنگی و تاریخی و آداب و رسوم خاص خود می شوند  تمدن روم و آثار باستانی هایی که به یادگار
نهاده توریست و جهانگردی ایتالیا را مطرح میکند و مردمان ایتالیا شناخته شده ترین
مردمان جهان میشوند اما این همه ی ماجرای ایتالیا نیست ایتالیا در تقسیمات سیاسی
خود حدود 20 ناحیه و در هر ناحیه چندین استان داشته و چندین شهر و... البته دو
کشور سن مارینو و واتیکان ! مثلا ناحیه ی معروف "توسکانی" «که دختره ی سینما پارادیزو رفت اونجا». از نظر جغرافیایی  شمال کشور ایتالیا کوههای آلپ قرار دارد و این
منطقه در همسایگی فغانسه و سوئیس و "آلمان"!! به علت نزدیکی با کشورهای مذکور و رفت و آمد تاریخی و
فرهنگی با آنها.... مردمانی با نظم تر، یخ و اروپایی تر به طور  یک کلام مردمی شبیه سایر مردمان مناطق توسعه
یافته دارد و کارخانجات و سرمایه های خارجی ایتالیا در آنجاست (از اثرات جهانی شدن
). در سینما پارادیزو مردی شمالی که در آن مناطق ساکن است همیشه بر روی مردم جزیره
آب دهان میریزد. حتی بلیط های بخت آزمایی هم برای شمالی هاست !!

تقابل سنت و
مدرنیته، دریا و کوهستان، زمین کشاورزی و کارخانه خلاصه ی سرزمینی اروپایی است که
ایتالیا نام دارد.

شهرهای میلان و
تورین دو شهر مشهور شمال ایتالیا هستند .این دو شهر توسعه یافته ترین شهرهای
ایتالیا هستند مراکز مد و لباس و صنعت و تجارت ایتالیا و البته به علت داشتن
سرمایه تیمهای فوتبال و بازیکنان مشهور...

 حال بیایید یک پرانتز باز کنیم:

در نظر گرفتن
ایتالیا به عنوان کشوری صرفا فرهنگی مذهبی و یا مد و لباس صحیح نیست. مهمترین
خاصیت فوتبال همانطور که میدانیم تاثیر گذاشتن بر عوام است. قهرمانی آلمان در جام
جهانی فوتبال علاوه بر ارزش ورزشی ارزش معنوی دارد که قابل مقایسه نیست.

فوتبال ایتالیا
مدتهاست که حال خوشی ندارد بدین علت عوام توجه خاصی به این کشور برای کشف جزئیات و
دقیق تر خیره شدن نمی کنند وگرنه ایتالیا از منظر تولیدات لوازم خانگی،اتومبیل،
پوشاک ورزشی و کشاورزی در زمره ی سر آمدان جهان است. فقط لحظه ای فکر کنید موج
تحسین از آلمان بعد از جام جهانی و این که میگویند همه چی تمامند. فقط نگاه کنید
به این که برخی از دوستان در سایت طرفداری اقامت آلمان دارند!! آلمان میدانست که
فوتبال در کنار موسیقی تاثیر گذار ترین روش برای شناساندن کشور است و بین الملی
ترین زبان که حتی نیازی به آموختن آن نیست بنابر این علاوه بر ساختن کمپ برای خود
در برزیل، یک شهر را آباد کرد! آلمان؟! فرزندان هیتلر غرور در خونشان است!! با این
حال هنوز هم دنیا را میخواهند ولی این بار از طریق فوتبال

 حال اگر ایتالیا قهرمان جهان میشد مشخصا دوباره
بر سر زبانها می اوفتاد سرمایه های مادی و معنوی سرازیر میشدند..

پرانتز بسته

در جنوب وضع
متفاوت است. الهام بخش ترین بخش ایتالیا جنوب است سواحل آفتابی در امتداد چکمه،
جزایر سیسیل و ساردنی و مزارع و کوههای آتشفشانی.هوایی که مناسب مردمان اروپایی
برای گذران تعطیلات و یا دوران نقاهت است مکانی برای استراحت و تفکر و فیلم ساختن
و کتاب نوشتن: چه فیلمهای سینمایی و کتابهایی که با جنوب ایتالیا پیوند نخورده
است. مردمان اروپایی خسته و بیمار از کار و روزمره گی، سرمای هوا و مردم و چیزی که
من آنرا "اثرات تکنولوژی" مینامم به جنوب میروند. لفظ جنوب در کشورهای
اروپایی به صورت عرف ایتالیاست. "نیچه" در ایتالیا مهمترین آثار خود را
نوشت.

 اما این همه ی داستان جنوب نیست! بخشهای خوب و
سینمایی و خاطره انگیزش است. در جنوب مردمان پیوندهای خانوادگی قوی و مستحکمی
دارند که در اروپا فقط در آنجا پیدا میشود و به همین علت برای مردمان اروپا عجیب
است. خانواده هایی گرم و صمیمی مذهبی متعصب. کافیست به فیلمهای سینمایی جوزپه
تورناتوره و سه گانه ی پدر خوانده نگاه کنید. جزئیات را در آنجا ببینید آنجا انگار
اروپا نیست شما به عنوان ایرانی در آنجا احساس غربت نخواهید کرد اما مانند همان
صحنه ی مربوط به اسب و دادن نقش به داماد دون ویتو کورلئونه، گروه هایی که مافیا
مینامند مانع از ورود شرکتها و صنایع و خارجی میشوند. نژاد پرستی ایتالیا از آنجا
ریشه میگیرد. ماریو بالوتلی و بواتنگ و اشکهایشان.

 بدین علت تیمهای جنوبی مهد ستاره ها هستند ولی
همگی به شمال می روند. با رفتن بازیکنان به شمال، شهری تا صبح نمیخوابد.

اما فوتبال
ایتالیا در هنگامی که وضع اقتصادی ایتالیا مطلوب بود مهد ستارگان بزرگ بود و این
را میشد از وفور بازیکنان بزرگ از دیر باز مشاهده کرد. انتخاب اول بازیکنان
ایتالیا بود با لیگی قدرتمند که صاحب شش تیم فوق العاده بودند ملقب به شش خواهر:
یووه، اینتر میلان، آث میلان، رم،لاتزیو،پارما،فیورنتیا و تیمهایی که با تک ستاره
هاشان قلب ها را تسخیر میکردند: ناپولی و مارادونا.

«نظر شخصی»:به
علت وسعت و پراکندگی جغرافیایی و ویژگی های متفاوت مردمی ایتالیا کامل ترین و
بهترین فوتبالیستها را دارد و نیازی به آوردن بازیکن از خارج از ایتالیا به مانند
آلمان ندارد. بازیکن خونسرد و یخ آلمانی وار میخوایی؟پائولو مالدینی از شمال بیار.
بازیکن پر شور و پر حرات و درگیر میخوای؟ رینو گاتوسو از جنوب بیار.

مهمترین نکته در
لیگ ایتالیا به غیر از دفاع ایتالیایی که اضهر من الشمس است داشتن رابطه با هوادار
است هوادار تیفوسی ایتالیایی بازیکنی که با هوادار رابطه ی خوبی نمیتواند برقرار
کند به هیچ وجه وفق نخواهد شد ایتالیا محل بازیکنان کم رو و خجالتی نیست. مثال های
بسیاری از بازیکنانی هست که در ایتالیا موفق نبوده اند  نه به خاطر ضعف بدنی و محکم نبودن بلکه به خاطر
عدم بر قراری رابطه با هواداران حتی هنگامی که از یک تیم ایتالیایی به یک تیم دیگر
نقل مکان کنند نیز تضمینی برای موفقیت وجود ندارد..

نمیدانم از اثرات
مربوط به آب و هوا در مورد انسانها گفته ام یا نه آب و هوا در همه ی موارد خلق و
خویی و.. بر مردم آن کشور و منطقه موثر است به علت شباهت آب و هوایی ایتالیا با
آمریکای جنوبی کمتر فوتبالیستی از آمریکای جنوبی وجود دارد که در ایتالیا به
موفقیت نمیرسد  مثلا کاکا در 22 سالگی در
میلان به اوج می رسد. لیگی  مملو از
آرژانتینی.برزیلی شیلیایی: مارادونا، باتیستوتا رونالدو زانتی سالاس.....

رابطه ی
فوتبالیستها با بازیکن به قدری محکم است که ایتالیا مهد بازیکنان تک تیمه بوده و
خواهد بود. لیستی بلند بالا... بازیکنانی که در هنگام مشکلات مالی تیمشان از
تیمشان حقوقی نمیگیرند (دامیانو توماسی از رم)، مواقع ازدواج بازیکن تمامی مردم رم
به ازدواج دعوت میشوند (فرانچسکو توتی)، بازیکنانی که با وجود سقوط تیمشان به سری
بی بانوی خودشان را تنها نمیگذارند(دل پیرو، بوفون،ندود و..)، بازیکنانی که هنگام
سقوط تیمشان میگریند، بازیکنانی که ایتالیایی نیستند ولی مجسمه شان در شهر ساخته
میشود به تیم رقیب می روند به تیم سابق گل می زنند و اشک میریزند و مجسمه شان
شکسته می شود(باتیستوتا: فیورنتینا، رم). بازیکنانی که با وجود عوض کردن تیمهای
متعدد و رفتن از باشگاههای رقیب به رقیب محبوبند: بودای کوچک: روبرتو باجیو.
افرادی که اگر الان سفری کوتاه مدت به شهر باشگاهشان داشته باشند مردم دسته دسته
خاطرات را با هم مرور خواهند کرد:مارادونا و ناپل

لیگی که شماره
پیراهن ها بازنشسته میشود، حتی استادیوم ها را به نام بازیکنها مینامند. این دیگر
آخرش است چه چیزی از این بالاتر.

«نظر شخصی»:شاید
بپرسید چرا ایتالیا بازیکنانی با ویژگی های مختلف دارد؟ فارغ از دفاع کاتاناچیویی
چرا آلمان هرگز در بدترین شرایط ایتالیا از پس ایتالیا بر نمی آید؟ چرا اسپانیا
قهرمان  یورو 2008  که عصر طلایی اسپانیا را کلید می زند در ضربات
پنالتی ایتالیای نچسب دونادونی را می برد؟ چرا در همان سال 2006 و رسوایی معروف
کالچو پولی ایتالیا قهرمان جهان میشود؟ به نظرم درست است که هر چیزی نیاز به آموزش
و دوره دیدن دارد ولی هیچ چیزی جای استعداد و روحیه را نمیگیرد. روحیه ی ایتالیایی
خاص است، غذایش خاص است فرهنگش خاص است کشورش خاص است . با وجود مدافعین سر سخت
کاتاناچیویی بازیکنانی«لیستی بلند بالا» ظهور میکنند که  کاری را با توپ می کنند که ساموئل یروینیان با
ویولن میکند جوزپه تورناتوره با دوربین، انیو موریکونه با نت نوشتن. قطعه ی خودش
را میخواند.

درست است که شما
با ساعتها تمرین کردن، ممارست و سختی، تبدیل به ماشینی قدرتمند شوید که همه چیز را
از بین ببرد و گل بزند و گل بزند مانند دانش آموز شاگرد اولی که انواع اقسام کتبها
و مسائل را حل میکند تا هر سوالی را که دید مشابهی را در ذهنش داشته باشد تا به
راحتی به پاسخ برسد دقیقا از همان روشی که آموخته است اما این دانش آموز ممکن است
مساله ای را ببیند که ندیده باشد این یک چالش بزرگ است..

من کشور آلمان را
به مانند آن دانش آموز و میان بازیکنان فعلی با تمام احترام کریستیانو رونالدو را .هر
چند بحث و جدل فعلی در صفحه ی مجازی که بعد از آمدن نام کریستیانو رونالدو دائما
مطرح میشود مبحثی جدا را می طلبد که ان شا الله اگر لطف خدا شامل حال ما شود تا
بتوانیم بنویسیم.

 ولی کشورهایی مثل برزیل و ایتالیا و آرژانتین
و... این کشورها نوابغ را پرورش می دهند کسانی که هنرمندند مسائل را طور دیگری می
بینند شاید شما هم مانند درس و دانشگاه مانند افراد آلمانی باشید و یا دیده باشید
ولی افرادی را ببینید که مسائل را به روشی خلاقانه حل میکنند انگار که دارند اسم
خودشان را به شما می گویند. دلیل موفقیت ایتالیا در مقابل آلمان همین است. ممکن
است مهاجمی در تمام 90 دقیقه هیچ کجای بدنش به توپ نخورد و دائما در منطقه ی
آفساید باشد اما در لحظه ای خود را نشان میدهد. استعداد بدون پشتکار که بی فایده
است. گل مسی به ایران را ماها با تمام وجود درک میکنیم.در سختی ها هم که کافیست دو
شخصیت مانند ری نو گاتوزو و مالدینی در تیمت باشد تمام تیم از هر منطقه ای از
ایتالیا که باشد مانند یک پازل است کار ماشین را مختل میکند«نیمه نهایی 2006 آلمان
ایتالیا»

اما چرا فوتبال و
لیگ ایتالیا اکنون کمتر مطرح است؟ مشکلات اقتصادی بخشی از قضیه است بخش بزرگتر و
مهمتر از بین رفتن جذابیت لیگ ایتالیا برای سرمایه گذاران و اسپانسرها و شرکتهای
بزرگ است.

«نظر شخصی»: در
مورد ارتباط هوادار با بازیکنها گفتیم . اگر به خاطر داشته باشد در فینال سال
گذشته ی جام حذفی ایتالیا 2014 ناپولی فیورنتینا بازی جنجالی ای بود که با وساطت
بازیکنها با هوادارها به اتمام رسید و صحنه ی معروف صحبت مارک همسیک با یکی از
لیدرها!

اسم لیدر که می
آید نا خود آگاه به یاد لیگ ایران و قلعه نوعی و دایی و..... بقیه و صحنه بریدن سر
اسب و دادن نقش به داماد دن ویتو کورلئونه میفتیم! جالب است ولی واقعیت اینست که
جدا از بحث مشکلات اقتصادی ایتالیا، مشکل اصلی در همان صحبت کوتاه مارک همسیک با
لیدرها خلاصه شده است :"ریسک تکرار کالچوپولی ". سرمایه گذار و پخش
کننده تلویزیونی از تکرار دوباره کالچوپولی می ترسد. وقتی سال گذشته رینو گاتوزو
برای ادای پاره ای از توضیحات فر اخوانده شد و حتی مربی یوونتوس نیم فصل محروم بود
مشخص شد که کار از کار گذشته است. سرمربی تیم قهرمان  لیگ ایتالیا که محروم میشود حالا بقیه ی تیم ها
ول معطلند! حالا چه کسی جرئت می کند لیگ ایتالیا را پخش تلوزیونی کند؟ چه کسی
میرود در ایتالیا بازی کند؟ ایتالیا برای رونق دوباره ی لیگ خود باید این لکه را
پاک کند و استعداد یابی دوباره ای را از سر بگیرد که این مورد دوم باز هم انسان نا
خود آگاه یاد سر بریده ی اسب میوفتیم!!. لیگ ایتالیا و تیمهای ایتالیایی میبایست
در اروپا نتایج بهتری بگیرند. حذف یووه و صعود گالاتاسرای با حضور یووه آغاز
ماجراست. سهمیه ایتالیا در لیگهای اروپایی به عملکردشان در لیگهای اروپایی بستگی
دارد نه به کسب 90 امتیاز به بالا در لیگ داخلی. اگر سهمیه ی ایتالیا در اروپا
کمتر و کمتر شود لا جرم حداقل 10 سال کار سخت لازم دارد آن هم از نوع نگرش
آلمانی!!

 نکته ی تیکه انداختنی: اکثر بارش ها و نزولات
آسمانی کشورمان از غرب و  دریای مدیترانه
است که به آن جبه ی هوای مدیترانه ای می گویند. نمیدانم احتمالا ما هم اخلاق خاص
ایرانیمان را فرستاده باشیم مدیترانه رفته باشه به یونان و ایتالیا!! شاید!

خلاصه ی مبحث:
حال طرفداران تیمهای ایتالیایی را ما آرسنالی ها به خوبی درک میکنیم آنها هم مانند
ما قدیمی هستند و مانند بازیکنهایشان وفادار. امیدوارم ایتالیا و تیمهایش برگردد.
شبهای شنبه و یکشنبه ماها غیر از آرسنال هر هفته بازیهای جذابی داشتیم (دوران
راهنمایی و دبیرستان من) شوچنکو رونالدوی سفید و آن ضربه ی معروف به بوفون و
گلهایش به اینتر. آدریانو و شوتهای سهمگینش برگردان الکس دل پیرو و ضرات ایستگاهیش
و مرده خوری های تره زگه کاپیتان توتی. خاطره بازی شنبه ها یکشنبه ها ...موفق باشید