نگاهی کلی به رئئئئئئئئئئئئئئیس{ونگر)

وقتی او به باشگاه آمد، فقط آرسنال را دگرگون نکرد، بلکه تمام تیم های انگلیسی از تمرینات وی استفاده می کردند. او یکی از اولین مربیانی بود که یک رژیم غذایی مناسب برا بازیکنانش اعلام می کرد. چیزی که عملکرد ها را به طور موثری بهتر می کرد.تیم ها آرسنال در سال ها قبل برای تجدید قوا متکی بر بارهای شکلات، چیپس و الکل بودند. ولی این بعد از مربیگری آرسن ونگر تغییر کرد. کسی که یک رژیم غدایی سخت گیرانه که متشکل از پاستا، گوشت سفید، سبزجات و آب معدنی بود را ارائه کرد. چیزی که تاثیر فوق العاده ای داشت تا حدیکه ستارگان فوتبال و کارشناسان ورزشی نیز به آن اشاره نمودند و یکی از آخرین تمجید ها از این رژیم غدایی مربوط به جیمی کاراگر، دفاع وسط سابق لیورپول، است که این را ابراز کرد که چقدر سخت است که در زمین بازی از یک بازیکن آرسنال آماده تر و بهتر باشی.

این مرد سابق لیورپولی گفته است:” آرسنال اولین تیمی است که از کراتین – یک مکمل که به افزایش قدرت بدنی و بازگشت ماهیچه ها به حالت اولیه کمک می کند—استفاده کرد. ما می شنیدیم که چگونه آن ها از رژیم غذایی جدیدی پیروی می کنند و ویتامین های مورد نیاز را می خورند. شما نمی توانید تیم ونگر را از کار بیندازید.”

برخی از تغییرات این مرد فرانسوی یادآور هربرت چاپمن مربی افسانه ای آرسنال می باشد، که در ارائه فوتبال تهاجمی و ارائه سیستم های مدرن آماده سازی شبیه ونگر بود. سبک فوتبال آرسنال سریعا تغییر کرد و آرسنال شروع به بازی کردن با سبکی چشم نوازتر کرد و شعار های “آرسنال خسته کننده” به سرعت دفن شد. همینطور معرفی او باعث شد تا بازیکنان خارجی فوق العاده ای نیز به باشگاه آرسنال اضافه شوند که برخی از آن ها بعد ها به عنوان اسطوره های آرسنال از آن ها یاد شد.

از نظر آماری، آرسن ونگر موفق ترین مربی تاریخ آرسنال از نظر پیروزی در جام ها بوده است. با این حال مسئولیت او در آرسنال مانند هربرت چاپمن فراتر از پیروزی در جام ها رفت. فلسفه ونگر همواره این بود که از خود میراثی به جای بگذارد. او این ایده را به مسئولان باشگاه داد که ورزشگاه جدیدی بسازند. ورزشگاهی که در نهایت مورد توجه همگان قرار گرفت و آرسنال در سال ۲۰۰۶ به ورزشگاه جدید خود که “امارات” نام گرفت نقل مکان کرد.

ر سال های بی جامی

ارسنال خیلی زود با یک مشکل اجتناب ناپذیر رو به رو شد و برای باشگاهی که یک سال بدون جام یک شکست محسوب می شد، بی جامی یک داستان هر ساله شده بود. تاجران نفتی پولداری در تیم های چلسی و منچسترسیتی با خرج های سرسام آور پدید آمده بودند و منچستریونایتد نیز حتی با داشتن بدهی های سنگین عقب نمانده بود.

با این حال، مسئولان آرسنال تصمیم گرفتند که کار را راحت ادامه ندهند و “خودکفا” شوند—و آرسن هم به این نظر احترام گذاشت و به عنوان کسی که باید این کار را در باشگاه اجرا می کرد، آن را ستود. بعد از قهرمانی در جام حذفی در سال ۲۰۰۵ آرسنال به مدت هشت سال کامل نتوانست که جام دیگری به کمد افتخارات خود بیافزاید. اگرچه آن ها چندین بار به یک قدمی جام رسیدند ولی در فینال ۲۰۰۵ لیگ قهرمانان به بارسلونا باختند، در فصل ۰۸-۲۰۰۷ صدرنشینی را با رده سوم تعویض کردند و همینطور در فصل ۱۱-۲۰۱۰ نتوانستند فینال جام اتحادیه را از بیرمنگام ببرند.

این شکست در پیروزی جام ها باعث شد تا بهترین بازیکنان آرسنال به دنبال جام به باشگاه های دیگری بروند ولی تنها مردی که به باشگاه وفادار ماند، مربی فرانسوی آن ها بود که پیشنهاد هایی برای مربیگری در تیم هایی همچون رئال مادرید و پاریسن ژرمن داشت ولی به توپچی ها متعهد ماندوقتی که به صورت جداگانه هشت سال آخر ونگر را مورد بررسی قرار دهیم، این برای باشگاه یک شکست بوده و برای تیمی همانند آرسنال این یک مسئله غیرقابل تحمل است. ولی اگر همه چیز را در یک چارچوب قرار دهیم، در می یابیم که این اصلا بد نبوده است. این بسیار مهم است که حساب کنیم که هیچ تیمی در لیگ برتر به غیر از آرسنال نتوانسته است که ورزشگاهی اختصاصی برای خود بسازد و در فصل بعدی آن سقوط نکند.

از طرفی دیگر آرسنال توانست ورزشگاهی بزرگ در یکی از گران قیمت ترین شهرهای جهان بسازد و تحت سرمربیگری آرسن ونگر تنها دیگر برای کسب جام تلاش نمی کند ولی هرگز از رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا باز نمانده است.

در نتیجه یک ایثار مالی که ونگر مجبور به انجام آن بود، آرسنال هم اکنون یک ورزشگاه پر زرق و برق دارد که می تواند درآمد زیادی از آن بدست آورد چیزی که آرسنال را از رقابت کردن از نظر مالی با تیم های پولدار جهان در سال های آینده مطمئن می سازد. در زمان های دشوار ونگر کماکان مثل یک شاه باقی ماند، حتی زمانی که از کمبودها شاکی بود و می توانست از باشگاه برود،  وفاداری خود را نشان داد.

حرکت به سمت جلو

با توجه به این که باشگاه در طول سال گذشته قرارداد همکاری سودمندی امضا کرده است، وضعیت مال باشگاه به نظر با ثبات می رسد و حالا نوبت آرسنال است که دوباره جام های قهرمانی را ببرد.این مرد فرانسوی در سال ها اولیه خود نشان داد که توانایی گرفتن جام به به نحو احسن داراست و حالا نوبت ونگر است که به آن سطح بازگردد. 

بعد از ۸۹۹ بازی

بعد از 998 بازی

حال دوستان امسال انتقاد  ها از ونگر شدید تر شد فشاری بیشتری روش بود.زمین خوردنش بعد بازی سیتی واقعا دردناک بود ونگر هم داره نشون میده این چند سال مجبور بوده به فروش. امسال نگاه کنید بازیکنارو حفظ کرد اوزیلو اضافه کرد الانم داره میجنگه برا حفظ ستاره هاش برای مثال واقعا  دیگه هر کاری کرد اما سانیا ساز جدایی سر میده.

دیگه ونگر یه جورایی نماد ارسناله به امید سال های درخشان پیش رو با رئیس دیگه وقتشه.ممنون وقت گذاشتید