جکی جون...امید ما و...کشورش!

به دنیا آمدن هیجان انگیز جکی:چگونه ویلشایر -نابغه کوچک آرسنال- به امیدی برای خط هافبک انگلستان تبدیل شد....

درباشگاه سرمربیش ونگر در این زمینه اظهار میکند که با دیدن بازی جک به راحتی میتوان این نکته را که او تنها 18 سال سن دارد را فراموش کرد.
جک ویلشایر در اولین روز سال میلادی 1992 در فاصله 8 ماه مانده تا آغاز رقابت های لیگ حرفه ای (برتر) انگلستان به دنیا آمد و او هنوز بخشی از ساختار فوتبال ماست.
وی بازکنی بود که از سن 4 سالگی با سرعت بالا پیشرفت کرد. او همیشه در رده ای بالاتر از سن خودش بازی میکرد و از همسالان خود درخشان تر بود.
این داستان جکی است و این تنها شروع آن است.........


فوتبال در سن چهار سالگی

ویلشایر چهار ساله بود که علاقه خودش را به فوتبال با بازی در پارکی نزدیک خانه خانواده خویش در هیچین(Hitchin) هرتفور شایر(Hertfordshire) نشان داد.جکی برای پیوستن به باشگاه نوجوانان زیادی کوچک بود به همین دلیل او میبایست در مورد رفتن به مدرسه فوتبال نب ورت(Knebworth Youth Football Club) که تنها مدرسه در آن منطقه بود که کودکان را از سن 5 سالگی میپذیرفت تصمیم بگیرد..
اندرو (Andrew) پدر ویلشایر 45 ساله- طرفدار وستهام بود و برادرش تام(Tom) 21 ساله-هر دو فوتبال بازی می کردند. در حالی که خواهرش رزی(Rosie) 22 ساله -به اندازه ای بازیش خوب بود که توانست به تیم پسران مدرسه وایت هیل (Whitehill Junior School) در هیچین (Hitchin) راه پیدا کند-او یکی از دو نفری بود که به این مهم دست پیدا کردند- و در نهایت مادرش کری (Kerry) 43 ساله-طرفدار آرسنال بود.
جک هشت ساله شد وزمانی که برای تیم (Letchworth Garden City Eagles) بازی میکرد توسط یکی از استعداد یاب های (Luton Town) کشف شد. دین راستریک (Dean Rastrick) مدیر بخش توسعه تیم (Luton Town) در آن زمان -که در حال حاضر به عنوان یکی از مدیران تاتنهام مشغول به کار است-در مصاحبه ای با اسپورتس میل (Sportsmail)گفت: "جک کاملا متمایز بود،اون بی نظیر بود و تواناییهای بسیار زیادی داره اون کاملا به مرحله بلوغ رسیده.جک استثناییه."
جکی در نه سالگی با ما به اسکاتلند آمد و در مقابل رنجرز و سلتیک بازی کرد و در حالی که داشت در رده سنی بالاتر از خودش بازی میکرد به راحتی از پس این کار بر آمد. ذهنیت او با بقیه فرق میکرد، جک ذهنی بسیار پیچیده داشت.
در آوریل سال 2001 شان او کانر (Shaun O'Connor) یکی از استعداد یاب های آرسنال جک را کشف کرد و به او این فرصت را داد تا به توپچی های لندن ملحق شودتصمیم بسیار سختی بود و به معنای ترک دوستانش در لوتون (Luton) بود.
او تا آخرین روز ثبت نام منتظر ماند و نهایتا از لوتون جدا شد و به آکادمی آرسنال (Arsenal's Hale End Academy) در منطقه والتامسلو (Walthamstow) واقع در شمال لندن پیوست.


تقلید از بکهام

ویلشایر همزمان با این که تحصیلات خود را در مدرسه ای واقع در هیچین (Hitchin) ادامه می داد تحت سرپرستی استیو بولد(Steve Bould) و نیل بانفیلد(Neil Banfield) پرورش می یافت.
بازیکن افسانه ای و سرپرست بخش جوانان باشگاه آرسنال به جکی مدل وظیفه (role model) خطاب می کرد-بردلی در مصاحبه با اسپورتس میل (Sportsmail) در سال قبل گفت:
"من شخصا از دیدن بازی جک لذت میبرم از نه سالگی یعنی زمانی که روی او متمرکز شده ام او همه کارهایش را به نحو احسنت انجام داده"
"بعدا شما خواهید دید که وی چه استعداد ها و تواناییهای ذاتی دارد"
فران برادشو (Fran Bradshaw) مربی اسبق جکی در مدرسه ویچهیل(Whitehill) پسر دوست داشتنی و آرامی را به یاد می آورد- که به سبک بکهام بازی میکرد- و خبر از اندازه تعهد خود به فوتبال می داد.
او گفت: "تعهد و فداکاری او فوق العاده بود-او به عنوان یک بازیکن عادی به اینجا نیامده بود جک دارای عزمی راسخ بود و کارهای زیادی برای انجام دادن داشت .
او گاهی اوقات نا امید میشد از اینکه بچه های دیگر آنچه را که او بود نمی دیدند. او یک نابغه فوتبالی بود. جک همه این ویژگی ها را داشت. من برای او آرزوی موفقیت میکنم- جایی که او هم اکنون به آن رسیده مطمئنا بدون تلاش میسر نمی شد."
همانطور که او در تیم آرسنال کار خود را در گروه های سنی مختلف ادامه داد در تیم ملی نیز او در سن شانزده سالگی به تیم ملی زیر شانزده سال انگلستان دعوت شد تا یکی از دو بازی خود را در مقابل ایرلند شمالی برای این تیم انجام دهد.
او اولین بازی زیر هفده سال را یازده ماه بعد و در حالی که یک سال بالغ تر شده بود در سال 2007 و مقابل مالت انجام داد.
ولی او هیچ بازی مدرسه ای را تا سن پانزده سالگی از دست نداد. این فوق العاده است که میبینید او تنها تا چهار سال پیش کاپیتان تیم زیر چهارده سال مدرسه (The Priory school) بود.


یک چیز ویژه

جک مدرسه را یک سال زودتر در سن پانزده سالگی ترک کرد و چون تا رسیدن به سن شانزده سالگی نمی توانست قانونا از بورسیه آرسنال استفاده کند بنابراین با یک نفر دیگر که یک سال از او بزرگ تر بود این یک سال را در خانه ای اجاره ای سپری کرد. به هر حال جک پیش از این یکی از اعضای زیر هجده ساله های تیم آرسنال به شمار می آامد.
در فوریه سال 2008، یک ماه پس از تولد شانزده سالگی و با حقوق هفتگی 75 پوند در هفته جکی اولین حضور خود را برای تیم ذخیره ها انجام داد.اولین حضور او در تیم اصلی آرسنال در ماه سپتامبر اتفاق افتاد که جک در دقیقه 84 بازی مقابل بلکبرن وارد زمین شد و نام خود را به عنوان جوان ترین بازیکن آرسنال -که در لیگ برتر انگلیس بازی کرده- در تاریخ ثبت کرد. در حالی که فقط 16 سال و 265 روز داشت. ده روز پس از این ماجرا جک اولین گل خود را برای باشگاه در رقابت های جام اتحادیه در بازی مقابل شفیلد که با برد شش بر صفر آرسنال همراه بود به ثمر رساند.
کوین بلکول(Kevin Blackwell) سرمربی وقت تیم شفیلد آن شب را به خوبی به یاد می آورد و در این باره می گوید:"ما بازی تیم ذخیره آرسنال را دیده بودیم و در مورد جکی آگاه بودیم ولی هوشیاری و حرکات او حتی بعضی از بازیکنان با تجربه ما را نیز متعجب کرده بود."
"وقتی من الان به بازی که جک در 16 سالگی به نمایش گذاشت می نگرم، انتخاب برای تیم ملی فقط یک روند طبیعی میتواند باشد.جک از بازی مقابل یک تیم بزرگسال شوکه نشده بود او از بازی مقابل 60 هزار تماشاگر شکه نشد پس هیچ دلیلی در گیج شدن برای یافتن توپ روی پای خود نخواهد داشت."
"من به سختی می توانستم آنچه را که میبینم باور کنم. این آرزوی هر مربی است که بازیکنی تا این حد با اعتماد به نفس داشته باشد که تحت هر موقعیتی قادر باشد پاس درست را به منطقه ای درست برساند."
"وقتی من داشتم او را می دیدم در حالی که پیاپی از سایر بازکنان تیم در خواست توپ میکرد حتی زمانی که یار حریف در پشت سر او قرار داشت، فقط این نکته را به خودم یاد آور می شدم که اون پسر فقط 16 سال سن دارد.این یکی از آن لحظه هایی در دوره حرفه ای شماست که فقط می توانید دستان خود را بالا بگیرید و بگویید:واقعا این اتفاق مخصوص بود!!!"

بازیکن افسانه ای آرسنال و مقاله نویس اسپورتس میل(Sportsmail) - مارتین کیون-اولین بار جک را در تمرینات تیم اصلی در همان فصل دید که شماره 19 به وی داده شده بود و با انجام 8 بازی توانست اولین قرارداد حرفه ای خود را به ثبت برساند.
کیون گفت: آرسن ونگر قبلا کمی کمرنگ تر در مورد او صحبت کرده بود.او پاس های جکی را دوست داشت-که از بقیه ویژگی های جکی بارز تر بود-که به چه سادگی جک توپ ها را پاس میداد.
تمامی باشگاه به داشتن جکی افتخار میکنند به این که او از تیم های پایه باشگاه رشد کرده و اکنون می تواند با بازیکنان خارجی تیم رقابت کند.
ویلشایر به تیم جوانان آرسنال کمک کرد در سال 2009 جام اتحادیه را به بالای سر ببرند و همچنین در ماه فوریه هفدهمین بازی برای تیم زیر 19 ساله های انگلیس در مقابل اسپانیا انجام داد. او در ماه اگوست به تیم زیر 21 ساله های انگلیس دعوت شد و تا قبل از کریسمس هفتمین بازی خود را برای تیم اصلی آرسنال انجام داد.
ولی مطمئنا جکی جایگاهی برای ترکیب اولیه آرسنال برای بازی های لیگ نداشت.....



فوتبالیست کامل

بعد از سپری کردن 9 سال در آرسنال جکی مدت 5 ماه را به صورت قرضی در تیم بولتون سپری کرد و این باعث تبدیل شدن جوان مستعد توپچی ها به بازیکنی شد که قادر به بازی در زیر فشار سنگین لیگ برتر است.
مربی تیم اوون کویل (Manager Owen) در باره جک گفت :" به عنوان یک بازیکن جوان ، او باهوش ، محکم ، ذهنی قوی و هدفی درخشان داشت."
"او یک فوتبالیست کامل است.جک میتواند در عرض زمین بازی کند، میتواند در وسط زمین بازی کند و حتی میتواند به عنوان مهاجم دوم به کار گرفته شود.تمام کارهایی که انجام می دهد نشان از کلاس بالای بازی وی می دهد."

"در اولین روز تمرین او یک تکل خشن روی پای کوین دیویس رفت و بلافاصله از این که یکی را تلافی کرده خوشحال شده بود."
من با خودم گفتم :""اکر تو می تونی پا به پای کاپیتان من باشی، پسر تو کاری که من می خوام رو انجام دادی ." اون میتونه یه بازیکن رو درگیر کنه ، می تونه پاس های طلایی بده ، می تونه گل بزنه و همچنین ترکیبی از اینا رو انجام بده ."
در حالی که جک تنها 18 سال سن داشت، به اندازه کافی بالغ شده بود. او بسیار قابل احترام بود و سریع مورد توجه دیگران قرار می گرفت .
"هر بار او را در حالی که از نظر قد و قامت رشد کرده است میبینم نه تنها به عنوان یک بازیکن بلکه به عنوان یک مرد."
"در اوایل این فصل ما یک بازی خارج از خانه مقابل وستهام داشتیم که جک به همراه تیم آمد یک شب قبل از دیدار به هتل آمد تا به هم تیمی هایش سلامی بگوید (خوش و بش کند) ."
"من فکر میکردم که او کلاس های بسیاری از بازی رو به نمایش گذاشته-و نشانه رضایت از این که ما چه نقشی را در در دوره ورزشی او رقم زده ایم."
"هیچ از دست رفته ای برای جک وجود ندارد فقط یک نگرش بزرگ درباره فوتبال و زندگی پیش روی اوست."
بازی های فوق العاده او در بازی های پیش فصل مخصوصا انتخاب به عنوان بازیکن برتر زمین و کمک به آرسنال در حفظ جام امارات، ونگر را قانع کرد که وی توانایی لازم برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی را دارد. فابیو کاپلو سرمربی تیم ملی انگلستان نیز جک را به عنوان یکی از امید های آینده تیم ملی زیر نظر گرفته و ویلشایر اولین بازی ملی خود را برای تیم بزرگسالان در تاریخ یازده آگوست برابر یونان -که با برد دو بر یک انگلیس همرا بود- انجام داد.
محکم بازی کردن ویلشایر با وجود داشتن تنها 173 سانتی متر قد زیر سوال نخواهد رفت چون تکلی که ویلشایر ماه قبل در بازی با بیرمنگهام - که با برد دو بر یک آرسنال همراه بود- به روی پای نیکولا زیگیچ زد به خوبی گواه این مسئله است. ولی مقایسه های مکرر وی با بردلی از نظر ونگر توجیه شده است.
در شبکه اجتماعی فیس بوک گروهی با نام (خداوند ویلشایر را آفرید به خاطر این که بردلی را از دست داد) وجود دارد که بیش از 2200 عضو دارد. جک نیز خودش در ماه آگوست به این شبکه ملحق شد و هم اکنون بیش از 38000 نفر عضو صفحه رسمی او هستند. هم چنین او به شبکه نوییتر پیوست جایی که 40000 نفر عضو آن هستند.



و این داستان ادامه دارد..........

البته نکات قابل ذکر دیگری نیز وجود دارد که از میان آنها می توان به پیشنهاد استوارت پیرس (Stuart Pearce) در ماه سپتامبر قبل از بازی تیم زیر 21 ساله های انگلیس مقابل پرتقال به ویلشایر اشاره کرد که گفت :"ویلشایر باید چشمش را از توپ بر دارد". و پس از آن طی یک حادثه ناگوار شبانه در لندن جک حین یک زد و خورد خیابانی دستگیر شد.
ولی دوشنبه ونگر اظهار کرد: "من فکر میکنم او آماده پذیرفتن فرصتی جدید است، او کاملا متعهد شده است ، او ترکیب خوبی از استعداد هوش است و او هنوز بسیار جوان است. این برای او بسیار خوب است که حس کند بخشی از تیم ملی است."
قرار داد 5 ساله جدیدی که او چند هفته پیش با آرسنال امضا کرد نشان دهنده تواناییها و مهمتر از همه عزم راسخ جک است.
به امید اینکه زودتر به ترکیب تیم برگرده و خدمات شایان خودش رو به تیم بکنه!!