تفسیر سخنان سرمربی

 (فکر نکنم هر کسی حوصله ی خوندنشو داشته باشه.بیشتر واسه دل خودم نوشتم اما اگه واقعا کسی خوند باید بگم خیلی حوصله داره)

دوستان یه سوال : چرا همش می گیم هشت سال!؟ مگه با امسال 10 سال نمی شه؟

--------------------------

درباره ی بعضی از سخنان ونگر:"  ونگر باور دارد ثبات آرسنال در زمینه قرار گرفتن در جمع ۴ تیم برتر لیگ در ۱۷ سال گذشته نشان دهنده کیفیت باشگاه است... " اگر 17 تا رو 10 فرض کنیم.کسی واقعا این حرفو قبول داره؟ واقعا جز 4 تا بودن به معنای کیفیت هست؟ رکورد شکست ناپذیری چیزه فوق العاده ایه. تیم ونگر حتی در اوج خودش هم نتونست قهرمان اروپا بشه.یعنی مهم ترین جامو هنوز نتوست بگیره.اگه کسایی می خوان بگن لمن اخراج شد.در جوابشون باید گفت تیم ونگر فقط یک بار فقط به فینال رسید.حقیقت اینه که ارسنال هیچ وقت مدعی اصلی قهرمانی این  جام نبود.با تمام حرف هایی که منچستر با شناس قهرمان می شه که همه ی این ها بهونه است.فرگوسن 3 بار تونست این جامو بگیره اما با تمام تفکرا ونگر هنوز ارسن نتونست فکر نکنم از نظر تکنیکی فرگوسن نابغه باشه اما شاید جنگندگی که به بازیکنا انتقال می ده خیلی بیشتر از ونگر باشه(البته خیلی نمی شه خرده گرفت چون ارسنال کلا یه بار به فینال رسید که اونم زمان ونگر بود.!) 

---------------------------------

"بگذارید این طور نگاه کنیم. اگر بردن یک جام، به معنی قهرمانی در جام اتحادیه و دوازدهم شدن در لیگ است... من فکر می کنم مهم ترین مسئله برای کیفیت یک باشگاه و مدیریت آن، ثبات در دستاوردها باشد. "

عجب! حتی کسایی که این جامو می برن هم خیلی بهش افتخار نمی کنن.بله این بسیار بدیهی است.اما حتی این جام ساده هم تو 10 سال نتونستیم بگیریم! دقیقا ثبات در دست اوردها چی هست؟ مدیریت باشگاه دقیقا معنیش چیه؟ الان تیم های دیگه مدیریتشون بده؟الان دست اوردهای تیم های دیگه کمه؟ من گرفتن جام حذفی (که امسال احتمالش خیلی زیاده) رو به 10 سال جز 4 تا بودن بیشتر ترجیح می دم.لیورپول که همیشه از ما می باخت(بازی این فصل یه استثنا بود) تو دوران بدش جامحذفی رو گرفت اما ما چی؟صعود به لیگ قهرمانان و حذف شدن حتی با بردن دورتمند به عنوان اولین تیم انگلیسی که اونو تو خونه ی خودش برده یا اولین تیم انگلیسی که رئال رو تو مادرید برده یا اولین تیم انگلیسی که میلان رو تو خونش برده یا اولین تیمی که بایرن رو تو خونش برده چه افتخاری داره؟ جملاتی نظیر ما بارسایی که تو اوج قدرت بود رو با تیمی که ستاره نداشت بردیم یا میلان رو یا بایرن رو که خیلی قوی بود بردیم.از حرف هایی نظیر :فینال دروازه بان اخراج شد یا فن پرسی تو بازی بارسا اخراج شد(که نادون تقصیر خودشم بود که کار زرد اولو بگیره) یا زمین میلا بد بود (که واقعا هم بد بود) یا اخراج جسنی که اگه انصاف رو قرار بدیم 100% پنالتی بود و اگه همین موقعیت واسه ما پیش میومد امرا چنین حرفایی نمی زدیم.خراب کردن پنالتی اوزیل که معلوم نیست ونگر نمی دید تو تمرین ها پنالتی زن نیست که تقصیر خودشم نیست. وقتی بازیکنی که دروازه خالی هم دوست داره پاس بده(انتقاد نمی کنم)و همه اینو می دونست که بازیکن هایی شوت زن تر از اونم هستکه البته کلا ارسنال به غیر از پولدی خیلی شوت زن نداره (فکر کنم از صدر شنیدم برکمپ هم نبود درسته؟) یا حتی پنالتی دادن بازی برگشت کوش درسته که روبن زرنگی کرد اما واقعا تو این سن و تجربه نمی دونست و نمی تونست یکم دقت کنه(امسال کوش بد نبود اما تو پنالتی دادن رکور زد!)

------------------------------------------

"البته که ما می خواهیم قهرمان بشویم اما فکر می کنم اگر به ثباتی که ما طی 15 یا 17 سال اخیرمان نشان داده ایم نگاه کنید و آن را با تمام باشگاه های دیگر مقایسه کنید، این سخت ترین چیزی است که می توانید به دست بیاورید."

واقعا؟ تیمی مثل منچستر یونیتد تو این مدت چنین کاری نکرد؟رئال بایرن میلان(میلان امسال اینجوری شده) یوونتوس بارسا

بیایم انگلیس رو نگاه کنیم همین چلسی که دیگران می گن با پول به این جا رسیده چند ساله که تو 4 تا هست؟از وقتی جون گرفته در هرصورت بود.تو این مدت با تیم نسبتا ضعیفش تونست قهرمان اروپا بشه(خواهشن اونا شانسی بردن و اتوبوسی بازی کردن و... بزارین کنار) اقا در هر صورت شدم! درباره ی ثبات می شمه اینجوری هم به قضیه نگاه کرد:تیمی که(البته با منچستر) مدعیه اصلی قهرمانی (در زمان ونگر و در یکی از درخشان ترین دوران باشگاه که البته مدیون ارسن هست) بود.بهتره درباره ی ثبات این جوری نظر داد که همیشه جز مدعیان باشه نه واسه سهمیه بجنگه!

------------------------------------------------

"این باشگاه به من فرصت داد اما فکر می کنم در دوره ای مهم از عمر این باشگاه، من وفاداری خودم را نشان دادم."

دمت گرم!جدی گفتم بدون مسخره کردن.وقتی تیم های دیگه ای با دست مزد به احتمال زیاد بالاتر تو رو خواستن نرفتی, این واقعا قابل ستایشه.ولی شاید یه معنی وفاداری این باشه که اگه واقع نمی تونی نتیجه ی لازم رو واسه باشگاهی در سطح ارسنال بگیری بهترین کار رفتن باشه. جایی خوندن که گواردیولا گفت وقتی دیدم نمی تونم چیزی به تیم اضافه کنم رفتم. در صورتی که اگه می موند در بدترین شرایط و بهترین شرایط رئال سالی حداقل یک جام رو می گرفت.

-----------------------------------------------------------

و یه چیزه دیگه این که چرا ونگر هیچ وقت از جام نگرفتن انچنان حرف نمی زنه؟ چرا همش چهارم شدن جز کیفیت 10 سال اخیر ارسنال شده؟ چرا به جای گفتن جملاتی نظیر بازیکنان جوانی(که البته اگه فرنسوی باشن خیلی بهتره!) داریم که در اینده فلان کار را می کنند یا این که ما در وضعیت مالیه خوبی قرار داریم هیچ وقت این انتقاد رو قبول نمی کند که چرا جامی برای باشگاه در 10 سال نیاورده نمی گوید؟

-----------------------------------------------------------------

درباره ی کسایی که مخالف 100% رفتن ارسن ونگر کبیر هستن و بعضی ها می گویند که اگر بریه وضعیت ما بدتر از منچستر می شه(بد می شه حالا بدتر نمی دونم) اقا فوتباله دیگه یکی میره یکی میاد.هانری با اون همه افتخاراتی که با باشگاه گرفت رفت(خرم ان نغمه که مردم بسپارند به یاد!) دو یا سه فصل بعدش تیم رو غلطک میوفته.فکر نکنم جیرود تو این سایت طرفدار داشته باشه(اگه باشه خیلی خیلی کم!) حداقل مربی یا بازیکن می خره یا در هر صورت ایشونو بازی نمی ده.به سانوگو بازی نمی ده.خیلی از بازیکنا که همیشه می گن ونگر پدرمه خیلی خوبه بعدش هیچ کار مثبتی نمی تونند بکنن و بی غیرت بازی می کنن حساب کار دستشون میاد که دیگه اینجا باید از دل و جون کار کنند(به خصوص اگه مربی یه خورده یاغی باشه)

------------------------------------------------------------------------

درباره ی کسایی که می گن بازیکن ها مقصرن نه ونگر چطور وقتی ارسنال تیم هارو درو می کرد کار ونگر بود اما وقتی می بازن فقط تقصیر بازیکن هاست؟

مصدومیت های باشگاه هم شانس یا بداقبالی نیست مشکل از یه جا می لنگه

-----------------------------------------------------------------------------

ونگر از هر چی حرف می زنه به غیر از جام. جام حذفی که به احتمال 90% گرفتیم.حتی اگه لیگ هم بگیریم باز هم به نظرم ارسن باید بره یه تیم دیگه که تو اونجا قطعا نتیجه های خیلی خوبی می گیره و میراثی که باقی گذاشته و کارنامه ی درخشانشو قبل از این که نابود بشه به یکی دیگه بده.

         زندگی صحنه ی یکتای هنر مندیه ماست              هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود

                    صحنه پیوسته بجاست

                                                              خرم ان نغمه که مردم بسپارند به یاد!