تحلیل بازی امشب: بازم دورتموند؟!...

   داشتن مربی کاریزماتیکی بنام یورگن کلوپ، وجود تمشاگرانی بسیار متعصب در وستفالن، دیدن سبکی بسیار مهیج،یا... یا شایدم سبکی که درون مایه ی اون "جنگیدن برای هر توپ" باشه و ... و همه و همه ی اینها واسه معرفی تیمی بنام دورتموند هستش. تیمی که شاید این روزا کمتر کسی پیدا بشه که ازش بدش بیاد! اما ما هم... ما هم مهیج و زیبا بازی میکنیم، مگه نه؟... ما هم صاحب سبکی پاک و دیدنی هستیم، مگه نه؟...و ... و همه ی اینهام برخی از ویژگیهایی هستند که تیمی رو ساخته بنام آرسنال!
اما "خاص بودن یه عنوان است و زیبا بودن یه اعتبار!"... و صد البته که آرسنال هر دو را دارد!
.
.
.
  خوب دوستان خواستم که یه پیش در آمدی از بازی داشته باشیم... اما نمیخوام که از بحث اصلیمون دور بشیم. بهرحال هممون میدونیم که دو تیم چگونه بازی میکنن اما بعضی نقاط قوت و ضعف هستند که شاید نتیجه بازی امشبو تعیین کنه؛ که البته بستگی به مربیان و بازیکنان دو تیم داره که چطور از این نقاط قوت استفاده میکنن...
.
.
  نقطه قوت کلیدی دورتموند مقابل آرسنال:
.
   تیمی بسیار سریع:
  اگر به آمار بازی این تیم مقابل فرایبورگ نگاه کنیم، میبینیم این تیم تمایل زیادی برای بازی سازی از دفاع دارد تا جایی که بیشترین تعداد پاس را دو مدافع وسط این تیم داده اند: سوکراتیس با 102 و نون سوبوتیچ با 105 پاس. حتی در کل میشه گفت تعداد پاسهای مدافعان از مهاجمان این تیم نیز بیشتر بوده است: تعداد پاسهای مدافعان:299 و تعداد پاس مهاجمان: 149! این آمار کمی عجیب است؛ چرا؟ چون بیشتر تیمهای سطح بالا که بازی سازی را از دفاع آغاز میکنند، مهاجمانشان تعداد لمس توپ به مراتب بیشتر را دارند؛ شاید بشه گفت که دورتموند بیشتر از ضد حملات سود میبرد تا از بازی مالکانه! در واقع میشه گفت که این تیم هنگامیکه توپ را در اختیار ندارد، به ضد حمله فکر میکند و اتفاقا آنرا هم به خوبی اجرا میکند. آمار هم این را نشان میدهد؛ بخصوص اگر میزان دوندگی این تیم در بازی پارسال در اشبورتون رو بخاطر بیاریم: فکر کنم چیزی حدود 106 کیلومتر در مقابل 96. اما این سؤال پیش می آید که دورتموند چگونه ضد حمله میزند؟ میتوان برای جواب چند دلیل را آورد:
1- برخلاف خیلی از تیمها دورتموند بیشتر سعی بر این دارد که توپ را در کناره های زمین بدزدد؛ به اصطلاح فنی تر بیشتر در کناره ها توپ ربایی میکند: 4 توپ ربایی تأثیر گذار و 6 تکل از بازیکنان کناری( یا اونایی که تمایل بیشتر به کناره ها دارند) شاید این ادعا را ثابت کند. اما جالب تر اینجاست که دورتموند بیشتر حملات و ضد حملاتش رو از گوشه چپ خودش طرحریزی میکنه: جایی که اریک دورم با 74 بار لمس توپ در مقابل 60 بار لمس توپ لوکاس پیژک قرار داره... البته مطمئنا دورتموند این را بخوبی میداند که بیشتر ضعف ما در سمت چپ ماست و شاید این گردش توپ را عوض کند؛ یعنی لوکاس پیژک بیشتر حمله کند.
2- پرسینگ شدید این تیم در یک سوم میانی تیمهای حریف نیز دلیل خوبی میتواند باشد. مطمئنا دوندگی بسیار بالای این تیم مدافعانمان را اذیت میکند؛ بخصوص پر مرته ساکر.
3- وجود بازیکنان سرعتی مثل اوبامیانگ هم میتواند دلیل خوبی باشد؛ که اگه اشتباه نکنم رکورد 30 متر اوسین بولت را شکسته است، البته به گفته ی خودش!
4- خطوط نزدیک به هم این فرصت را به تیم دورتموند میدهد که به خوبی پرس کند و در نتیجه به خوبی ضد حمله بزند!
.
.
  اما آیا میتوان این نقطه قوت را خنثی کرد؟ مطمئنا، بله. اگه بازی برگشت دورتموند با رئال مورینیو را در نیمه نهایی سی ال به یاد بیارید، میشه گفت راه مقابله با آن باز کردن این تیم است؛ چرا؟ چون( به نظر خودم) خطوط سیستم این تیم به هم نزدیک است و اگر بتوان توپ را حفظ کرد، شاید خطوط آنها هم از یکدیگر دور شوند و فرصت برای ایجاد موقعیت فراهم آید. که خوشبختانه تیم ماهم تیمی است که نشون داده در حفظ توپ موفق است. البته مهار بازیکنی بنام milos jojic که با 2 پاس کلیدی در بازی با فرایبورگ خیلی تأثیرگذارتر از بقیه ی هافبک های میانه این تیم بود، میتواند بیشتر به موفقیت کمک کند.
.
.
.
چند نکته:
1- یکی از نقاط ضعف این تیم دورتموند در مهارت های فردی مدافعان این تیم در مقابل مهاجمان تکنیکی است؛ که البته ما ابزار استفاده از این ضعف رو داریم: الکسیس سانچز
2- نزدیکی خطوط این تیم این فرصت رو میتونه برامون بوجود بیاره که از پشت مدافعین وسط این تیم استفاده کنیم؛ با این اوصاف میشه گفت پاسهای عمقی خیلی سودمند باشه برامون
3- همونطور که پر مرته ساکر گفت شاید مشکل اصلی ما در خط دفاع، درست بکار نگرفتن دفاع منطقه ای است که من امیدوارم با بازگشت گیبز در این بازی به مشکل نخوریم.
4- میانگین قدی دورتموند 183.9 هستش که میانگین خوبی است که با توجه به نقطه ضعفمون در توپهای هوایی میتونه مشکل ساز باشه
5- شاید در حال حاضر بهترین جا برای اوزیل کناره ها هستش؛ چرا؟ چون در بحث فنی( که البته من در حدی نیستم که بحث کنم و شما بهتر از من میدونید) اگه بازیکنای میانی تحت فشار باشن بهتره که اونارو به کناره ها منتقل کنیم تا از زیر فشار خارج بشن. اوزیل هم یکی از اوناس. مطمئن باشید اوزیل مقابل بازیکنای فیزیکی سیتی شاید نمیتونست کارایی خودشو ثابت کنه، هر چند در کناره هام نتونست. ولی میشه گفت با آوردن اوزیل به میانه ی یک سوم حریف حتی شایدم کارایی ویلشر پایین میومد در مقابل سیتی!
6- اینو هم بگم بازیکنان در مقابل سیتی نشون دادند که خیلی تکنیکی هستند با 23 دریبل موفق در مقابل 13!
.
.
.
  خب این پستم تموم شد امیدوارم استفاده ی کافی رو ازش برده باشید. بازم میگم اگر کم و کسری داشت به بزرگی خودتون ببخشید. بهر حال یکم دیر گذاشتمش؛ باور کنید وقت کافی نداشتم. ضمنا امیدتون رو هم هیچوقت از دست ندید. ما میتونیم دورتموندو براحتی ببریم هر چند میدونم که خیلی سخته این حرف رو بزنم!
در آخرم یه بیت شعر رو میزارم، هر چند بی ربطه، ولی پست رو شاید از حالت بی روحی دربیاره. البته با عرض پوزش از کسی که این رو نوشته و کسی هم که این رو گذاشته بود:(اگه تکراری هم بود ببخشید)
به شیخ شهر گفتم کارت ریاست، گفت
                                              آن کس که شیخ هست و ریا کار نیست، کیست؟!...
با تشکر
مخلص همه ی توپچیها