تحلیل دربی امروز:ضیافت استمفردبریج با چاشنی انتقام

 

  مورینیو: " ونگر متخصص شکست است." درست بعد از این جمله ی کوتاه بود که بازم هواداران دو تیم جنگ های لفظی رو شروع کردند. بازم سؤالات قدیمی بر سر زبان ها افتاد؛ "چه تیمی، تیم اول لندن است؟"و یا یکم عمیقتر" ونگر یا مورینیو؟". این مسئله بین هواداران دو تیم ختم نشد، بلکه هوادارای تیمای دیگر رو هم مجبور به جواب دادن کرد. اما آیا جواب 6-0 بود!!! من که میگم نه! چرا؟ چون مورینیو خودش را مقابل مربی حریف قرار میدهد اما ونگر تمیش را مقابل تیم حریف. عمق ماجرا چیز دیگری میگوید و هزاران دلایل دیگر... سخت است ولی جواب دادن به این سؤال به چیزی فراتر از نتیجه نیازمند است. پس چاره چیست؟ به آینده نگاه کن و از فوتبال تیم خود لذت ببر...
.
.
.
  چلسی؛ تیمی با دو رویکرد متفاوت:
مورینیو تیمش را در تمام بازیایی که در پریمیر لیگ انجام داده با آرایش 4-2-3-1 روانه میدان کرده است. اما با این حال شیوه بازی آنها متفاوت بوده است. تفاوت شیوه بازی آنها بیشتر به مالکیت توپشان بستگی دارد. بعنوان مثال میتوان گفت که آنها در بازی مقابل اورتون و سیتی که مالکیت کمتری داشتند، به ترتیب با 31 و 42 درصد مالکیت توپ، در مجموع 51 تکل، 25 دریبل، 28 خطا و 18 شوت داشته اند. در حالی که در دو بازی خود مقابل سوانسی و ویلا آمار متفاوتی داشتند، به ترتیب مالکیت توپ 55 و 63 درصد، 23 تکل،25 دریبل، 23 خطا و 47 شوت داشته اند. اما با این حال آنها در دو بازی خود مقابل سیتی و اورتون 7 گل و در مقابل سوانسی و ویلا هم 7 گل زده اند. دلایل زیادی میتوان آورد که دلیل برابری و یا قدرت چلسی در حمله را بیان کند:
.
حضور سسک فابرگاس:
فابرگاس معمولا یا در کنار ماتیچ یا در پست هافبک هجومی به کار گرفته شده است. چیزی که بیشتر خودش را نشان میدهد متوسط 3.3 پاس کلیدی است که در هر بازی داشته است که نسبت به بقیه بازیکنا بیشتر بوده است. به همین دلیل او توانسته 6 پاس گل بدهد. علاوه بر اینها او متوسط 1.3 دریبل داشته است. مطمئنا همکاری های او با هازارد هم نقطه قوت خوبی است؛ چرا که یک دو هایی که او با هازارد درست میکند هم باعث نفوذ بیشتر از جناحین هم باعث برتری نفرات در کناره ها میشد که گل دومشان مقابل سوانسی به همین خاطر بود؛ درست مانند رمزی و اوزیل پارسال!
.
تعادل چلسی در خط هافبک:
اصولا وقتی از تعادل بحث میشود که بازیکنان نقش یکدیگر را تکمیل کنند؛ در چلسی ماتیچ و رامیرس بیشتر نقش تخریب کنندگی و قطع توپ را دارند. ماتیچ با متوسط 3.5 تکل، 1.7 توپ ربایی، 1.2 خطا و 2.8 بار دفع خطر این ادعا را ثابت میکند.در مورد فابرگاس هم که به اندازه ی کافی بحث شد. هازارد هم بازیکنی است که بسیار تیم را کمک میکند. گره های بازی را بسیار به راحتی باز میکند؛ او متوسط 5.2 دریبل در هر بازی داشته است که آمار عالیی است. البته نقش هازارد بیشتر باعث شده است که آزپیلیکوئتا بیشتر نقش دفاعی بگیرد و کمتر نفوذ کند؛ آمار نشان میدهد که آزپیلیکوئتا بیشترین توپ ربایی را داشته است: متوسط 2.5 در هر بازی. هم چنین او با 3 تکل بعد از ماتیچ بیشترین موفقیت را داشته است. او حتی 4.2 بار دفع توپ داشته است. البته این نشان از کمک نکردن او به هازارد نیست! اما آنطرف تر ایوانوویچ خیلی خوب نفوذ میکند و حتی شوت میزند. دلیلش هم بخاطر بازیکنایی است که در سمت راست قرار میگیرند که هافبک هایی هستند که بیشتر متمایل به مرکز زمین بازی میکنند و فضا را برای ایوانوویچ خالی میکنند: متوسط 2 شوت در هر بازی از او. هم چنین بیشترین حملات چلسی در سمت راست انجام میگیرد( اگر درست حساب کرده باشم حدود 38 درصد حملات چلسی در سمت راست بوده است).
.
دقت شوتزنی خوب کوستا:
کوستا در هربازی میانگین 3.5 شوت داشته است که تا بحال 8 گل هم زده است. جالب است که او در بازیایی که چلسی مالکیت کمتری داشته بیشتر در کناره ها بوده است(بخصوص نزدیک به هازارد). این کار چند ویژگی مثبت دارد: 1- به قابرگاس اجازه میدهد هم بیشتر و هم با کیفیت تر پاس عمقی بدهد؛چرا که اگر کوستا در وسط باشد آنگاه فابرگاس مجبور میشود پاسهای عمقی اش را بیشتر متمایل به کناره ها بدهد که مطمئنا دقت آن پایین خواهد آمد.2- بتواند از زیر فشار مدافعان خارج بیاید بخصوص وقتی که کحوستا خطر مصدومیت را در پیش دارد.3- بتواند از فضای ایجاد شده بین مدافعان کناری و وسطی در کنار هازارد استفاده کند و آنها را اذیت کند. و البته شاید دلایل دیگری هم داشته باشد. البته در کنار اینها تیم چلسی تقارن خوبی را در ضرباتش به سمت دروازه حریف دارد؛ بعنوان مثال آنها در بازی با اورتون از 8 ضربه ای که در چهارچوب داشته اند 2 تای آنها به سمت راست، سه تا به سمت راست و سه تا هم به وسط دروازه بان حریف بوده است. در بازیای دیگر هم میتوان این تقارن را مشاهده کرد که باعث میشود شانس گلزنی شان بالا برود( البته ناگفته نماند که این واژه تقارن رو من دارم بکار میگیرم. بسیار عذر میخواهم).
.
.
.
نقطه ضعفی برای آرسنال؛ مصدومیت:
حتما انتقاد جوی بارتون را خوانده اید. اما به وضوح میتوان گفت که مصدومیت ها عامل بازی خوانی بقیه ی مربیان بوده است. چرا؟ چون خیلی راحت میشه فهمید که ترکیب آرسنال نسبت به بازی با گالا خیلی نمیتواند تغییر کند. برای همین دست ونگر اصلا باز نیست. علاوه بر این آنها سه شنبه و ما چهار شنبه بازی کردیم. نمیخوام جو منفی ایجاد کنم اما کفه ی ترازو در این بازی بیشتر به نفع چلسی سنگینی میکند!!!...
.
.
.
آیا چلسی نقطه ضعفی دارد؟!:
مطمئن باشید هیچ تیمی بدون نقطه ضعف نیست. یا حداقل تا به اینحال اینطور بوده است.  من در بازی با سیتی هم به این نکته اشاره کردم که میانگین وزن مهاجمان تیم ما با احتساب ژیرو و سانوگو 75.16 کیلوگرم است. که اگر ژیرو را کم کنیم این رقم به چیزی حدود 72 کیلوگرم خواهد رسید. این در حالی است که میانگین وزن مدافعان چلسی چیزی حدود 83 کیلوگرم است! به راحتی میتوان نتیجه گرفت که چلسی مدافعان کندی دارد. بازیکن سرعتی بنام دنی ولبک میتواند دفاع تیم را آزار دهد...
.
.
.
چند نکته:
1- در لیگ آرسنال از 7 گلی که دریافت کرده است 4 تای آنها ضربه سر بوده است و با توجه به میانگین قد بالای تیم چلسی نسبت به ما(184.2 به 182.5 سانتی متر) میتواند هشداری برای آرسنال باشد.
2-آرسنال در 6 بازی اخیر خود مقابل چلسی پیروز نشده است که امیدواریم اینبار طلسم بشکند.
3- چلسی بیشترین گلهای خود را در بین دقایق 30 تا 60 انجام داده است.
4- شورله یکی از تعویضی های خوب مورینیو بوده است؛ دلیلش هم میتواند باز کردن دفاع حریف باشد. نمونه ی آنرا میتوان در بازی با سیتی مشاهده کرد.
5- امیدوارم که توپچی ها در جریان بازی خود را کمتر درگیر با کوستا کنند چرا که او خیلی خوب نشان داده که در این کار ماهر است: بجز بازی با سیتی او حتی در بازی با اورتون با هاوارد دروازه بان این تیم هم درگیر شد...
6- اگر دفع منطقه ای خوبی داشته باشیم مطمئنا میتونیم خیلی از حملاتشون رو خنثی کنیم. اگر به موقعیت های چلسی نگاه کنید میتوانید به راحتی ببینید که آنها خیلی توپ را نگه میدارند در حالی که هیچ بازیکن حریفی آنها را دفع نکرده است و یا حتی روی پای آنها نرفته است(منظورم خطا کردن نیست).
.
.
.
از همتون ممنونم که وقت گذاشتید و این مطلب رو هم خوندید؛ کم وکسری ها هم رو به بزرگی خودتون ببخشید. از اینکه طولانی هم شد عذر میخوام. صمیمانه متشکرم...

"هنر چیزی است که برای آن زندگی میکنیم. اصلا میشه گفت هنر و زندگی  خوب در یک راستا هستند. مهم اینست که ما در خلاف جهت آن نباشیم. با این حال موسیقی میتواند راهکار خوبی برای تشخیص جهت باشد... و من خیلی خوشحالم که آرسنال موسیقی وار با رهبری ونگر فوتبال بازی میکند؛ موسیقی بنام ونگربال. اما آیا ونگربال و ساز هایش به تنهایی کافی هستند؟! مطمئنا نه!... و من خیلی خوشحالم که یه موتزارت داریم." موتزارت کوچک تولدت مبارک







با تشکر
مخلص همه ی توپچی ها