نقد های متفاوت (۲۰۱۶/۲/۲۹)
- خانه
- بلاگ آرسنال
- Red Army
- نقد های متفاوت (2016/2/29)
اول از همه این نکته رو بگم که بعد از بازی های آرسنال معمولا دوستان پست میزنن و در مورد بازی و آمار و ارقام و بازیکنان مطالبی میزارن که شاید در نگاه اول فکر کنید پست بنده هم مثل همون پست های دیگرانه ، ولی در واقع مطالب این پست صرفا نقد یه تماشاگر بازی خواهد بود بدون آمار و ارقام و کپی برداری از سایت های دیگه و ...
دومین نکته هم اینکه میخواستم توی همون پست ها ، مطلبمو بزنم .. ولی چون مطالبم طولانی میشه و معمولا بعد هر بازی ای که ببینم قراره بیام و بنویسم ، بهتر دیدم جداگانه و با آپدیت اینکارو انجام بدم تا به دستور مدیران مطالب تیکه تیکه و پخش نباشن
.
.
***************************
نقد من یونایتد 3 - 2 آرسنال
سلام به همه
میدونم که همگی از این شکست ناراحتید
ولی باید بگم که دیروز ، تیم آرسنال (بازیکنا) شایسته برد نبودن
چیزی که امروز مینویسم فراتر از نقد یک بازی هست و موضوعیه که مدتهاست مدنظرمه ولی زمان مناسبی برای بازگو کردنش نداشتم
امیدوارم دوستانی که این متن طولانی رو میخونن ، با دقت و تامل و خواهشن کامل بخونن و اگر به جایی از این نوشته ایرادی وارد هست اشاره کنن که در کامنت ها پاسخگو باشم .. ممنون
1. با تیمی که اکثر مصدوماش برگشتن چرا به تیم من یونایتد که خیلی از بازیکناش نبودن باختیم؟
اگه بازی رو دیده باشید متوجه میشید یکی از بدترین بازی های آرسنال رو شاهد بودیم .. مخصوصا بعد از خوردن گل دوم
چند وقتیه بازی های آرسنال طوری شده که تا وقتی تیم حریف فشار هجومی روی خط دفاع نیاره ، خوب بازی میکنیم و نسبتا خوب نتیجه میگیریم ولی به محض اینکه تیم رو مورد پرس یا ضدحمله قرار میدن ، کل نظم تیمی از هم میپاشه
تیم آرسنال در زمان غیبت سانچز و ولبک و کوکلین و یا حتی رمسی و کوشیلنی ، بازی های درخشانی داشته که میشه گفت از نظر کار تیمی و هماهنگی (با بازیکنای نیمکت نشین) از این بازی بهتر بودن ولی دیروز با تقریبا همه بزرگانمون در ترکیب بازی کردیم ولی اگه به چهره بازیکنا دقت کرده باشید ، ناراحتی در صورتشون موج میزد .. حتی بعد از گل زدن خوشحالی گروهی نداشتیم و اصلا میشه گفت بازیکن خوشحالی در زمین نبود
من مطمئنم اگه حتی گل نخورده بودیم و گل اول رو میزدیم باز هم کسی خوشحالی چندانی نمیکرد
به نظرم کار از جایی میلنگه .. به نظرم مشکلی در همدلی بازیکنا ایجاد شده .. به نظرم مشکلی در ارتباطات بازیکنا با هم ایجاد شده که دقیق نمیدونم ولی شاید بعدا از جایی به گوش برسه
حتی سبک حرف زدن ونگر با بازیکنا فرق کرده بود و بی تفاوتیش نسبت به مسائل درون زمین مشهود بود
ناامیدی و بی انگیزگی و عدم تمرکز (و خستگی روحی) عامل این باخت بود
2. فرق ونگر با ونگال (فن خال) چیه؟
تیم منچستر بازیکنای خوبی داره (مثل آرسنال) و حتی از خرج کردن هم نترسیده و بازیکنای مختلفی خرید ولی وقتی به بازیهای منچستر نگاه میکنید میبینید که بازیکنا از نظر تاکتیکی نمیدونن قراره توی زمین چکار انجام بدن!! اگه منچستر میبره اغلب روی حرکات انفرادی بازیکنانش هست نه حرکات تیمی و به نظر میرسه هر بازیکنی فقط مسئول بازی خودشه و سعی میکنن در پست خودشون عملکرد مثبتی داشته باشن
ولی تیم آرسنال و ونگر ، بر مبنای تاکتیک پایه ریزی شده و بازیکنا فارغ از عملکرد فردیشون در بازی، به اجرای تاکتیک های مختلف میپردازن
اینجاس که جنس انتقادات به ونگر و ونگال با هم تفاوت پیدا میکنه
کسایی که به ونگال انتقاد میکنن ، میگن چرا تاکتیک درست و درمونی برای تیم ارائه نمیده و بازیکنا نمیتونن با کار تیمی ، بازی زیبایی یا نتایج خوبی داشته باشن
اما کسایی که به ونگر انتقاد میکنن میگن با اینکه تاکتیک های خوبی (و سبک و سیستمی عالی در بازی ها) ارائه میده ولی بازیکنای بزرگی رو به خدمت نمیگیره
3. مقصر باخت دیروز مرته ساکر و فلامینی بودن؟
اینکه بعضی هوادارا و متاسفانه منتقدا وکارشناسای فوتبال بعد از هر شکست دنبال مقصر فردی میگردن اشتباهیه که از روی احساسات و یا نگاه سطحی صورت میگیره
دیروز روی دوتا از گل ها گابریل و یکی دیگه از گلها کوشیلنی مقصر بوده !!! و توی بازی با بارسا مرته ساکر روی هر دوگل و فلامینی روی یه گل مقصر بودن!!
اگه بخواهیم اینطوری به باخت ها (و گل های خورده) نگاه کنیم باید هر دفعه با یه ترکیب جدید بازی کنیم و بازیکنی که مرتکب اشتباه شده از ترکیب بره بیرون!!
یه روز چک اشتباه میکرد (در بازی های اول فصل)
یه روز اوسپینا
یه روز مونرال و کوشیلنی
یه روز هم سانچز .. ژیرو و رمسی و چمبو و آرتتا (گل به خودی)
و مطمئنن در روزهای آینده هم بقیه بازیکنا
پس مشکل گل خوردن تیم ، بازیکنی که روی گل نقش داشته نیست چون این موضوع برای هر تیمی پیش میاد و هر گلی که به ثمر میرسه ، بر اثر اشتباهی از تیم صورت میگیره
مثل گل هایی که به منچستر زدیم و هر دو اشتباهات خط دفاعی منچستر بوده
اگه حضور ذهن داشته باشید ، در پیش فصل یه نقدی در مورد مهاجم و گلزنی در تیم نوشته بودم که دلیل اصلی تیم رو گل نزدن های مکرر میدونستم .. الانم شما رو ارجاع میدم یه بار دیگه نگاهی به اون پست بندازید
تیمی که در بازی های مختلف با ایجاد فشار روی حریف نتونه گل بزنه ، از همین نقطه ضعف (حضور بازیکنا در فاز هجومی) ضربه میخوره و منجر به گل خوردن میشه
و به نظرم عامل ناامیدی و روحیه بد بازیکنا همین موضوعه که بازی زیبایی در فاز هجومی ارائه میدن ولی منجر به گل نمیشه (مثل دقایق ابتدایی بازی) و رفته رفته بازیکنا میدونن که مثل بازی های قبل قراره از همین حملاتشون ضربه بخورن
4. چرا آرسنال میبازه ولی تاتنهام و لستر میبرن؟
اولین و مهمترین دلیل اینه که همه تیم های مقابل آرسنال ، آرسنال رو تیمی فراتر از آرسنال میبینن و میدونن که امکان داره آرسنالی که جلوش بازی میکنن ، بارسلونا !! باشه به همین دلیل با ذهنی آماده برای دفاع (متمرکز) به زمین میان
در صورتی که با اینکه لستر صدرنشینه و تاتنهام دوم ، اما تیمایی که در مقابلشون بازی میکنن هنوز هم این دو تیم رو بادکنکی میبینن که راحت میشه سوراخش کرد .. به همین دلیل برای برد جلوی تیمای لستر و تاتنهام وارد زمین میشن (مثل بازی من سیتی - لستر) و فضای زیادی در اختیار بازیکنای این دوتیم قرار میدن که اگه جلوی آرسنال هم این فضارو ایجاد کنن ، مطمئنن آرسنال بازیهاشو میبره
دومین دلیل ، فشار رسانه ها و هوادارا هست که همیشه تیم رو تحت فشار قرار میده در صورتی که تیمای تاتنهام و لستر میدونن که اگه از اینجا به بعد همه بازیهارو ببازن بازم کار بزرگی انجام دادن
5. چرا راشفورد و ولبک بهتر از همه بازی کردن؟
همیشه توی فوتبال ، حرف اول رو انگیزه و آمادگی میزنه
راشفورد بخاطر نوظهور بودنش و تجربه جدیدی که در شهرت داره ، بسیار باانگیزه هست
همینطور ولبک که بعد از مدتها مصدومیت برگشته و در مقابل تیم (و مربی) سابقش قرار گرفته بود
اگه به گذشته نگاه کنید ، همین انگیزه رو در بازیکنایی مثل سانچز میدیدیم که از وقتی توقعات از این بازیکن بالا رفته ، نتونسته از نظر روحی - روانی به خودش مسلط بشه
خب تا اینجا همه نظریاتی بود که به ذهن من رسیده بود
اما چرا باید این مشکلات برای آرسنال پیش بیاد؟!!
به عنوان نتیجه گیری باید بگم که :
در بزرگ بودن آرسن ونگر و تفکراتش شکی نیست ولی این مشکل 60% به ونگر برمیگرده و 40% دیگه به خود بازیکنا که این 40% هم متاثر از ونگره !!
یعنی اگه مشکل ونگر حل بشه ، مشکل بازیکنا هم حل میشه
اما مشکل اصلی ونگر کجاست ؟ مگه نه اینکه یه مربی باید فهم و درک فوتبالی داشته باشه و کار بلد باشه ؟!! خب همه کارشناسا معتقدن ونگر این قابلیت رو داره .. پس مشکل این نیست
به نظر بنده حقیر مشکل اصلی ، حس و رابطه پدر و فرزندی ای هست که بین ونگر و بازیکنا وجود داره !
رابطه ای که ونگر رو مجاب میکنه تا بازیکناشو فراتر از یه بازیکن دوست داشته باشه
رابطه ای که مانع میشه تا امثال آرتتا ، دیابی ، روسیچکی ، فلامینی و ... که جایی در فوتبال با طراوت امروزه ندارن رو فراموش کنه
رابطه ای که باعث میشه نتونه بازیکنایی مثل چمبرلین و والکات رو بفروشه و بازیکنایی در کلاس جهانی جایگزینشون کنه (البته منم به عنوان هواداری که با تک تک بازیکنای تیم خاطره دارم دلم نمیاد کسی از تیم بره)
پس باید چکار کرد؟ چاره کار چیه؟
به نظر بنده حقیر سه راه کار وجود داره :
1- ونگر از تیم بره !!! که مطمئنن حتی مخالفای ونگر هم نمیتونن تضمین بدن اگه ونگر بره ، تیم به این زودیا با تغییرات سبکی سیستمی اُنس بگیره و به قول معروف وضعیتش مثل منچستر نشه .. و خیلی از هوادارا (مثل بنده) براشون خیلی خیلی سخته آرسنال رو بدون آرسن ونگر ببینن
2- بازیکنای تیم غربال بشن و یا سبک تیم کلا عوض بشه !! که شرایط این از قبلی هم سخت تره چون هم بازیکنا دوست داشتنی هستن و هم سبک بازی آرسنال که وقتی هم میبازه ، بییننده ها فوتبال زیبا دیدن
3- ترکیب انرژی جوونی با تجربه !!
این مورد ، موردی هست که بنده پیشنهاد میدم و به نظرم معقول ترین روشی هست که تیم رو از بحران دربیاره
اگه نگاهی به تیم تاتنهام بندازید متوجه میشید که خریدی انجام نداده که بتونه این تیم رو از جایگاه پنجم تا دهم هر ساله جدا کنه و به صدر جدول نزدیک کنه و تنها تغییری که در تیم صورت گرفته حضور یک مربی پر انرژی در تیم هست که باعث تهییج بازیکنا و استفاده از توان حداکثریشون شده
همچنین اگه به رابطه مربیایی مثل انریکه - گواردیولا - مورینیو و حتی رانیری (که دل جوونی داره) نگاه کنید متوجه میشید که انرژِی ِ جوونی و جاه طلبیشون مستقیما به بازیکنا منتقل میشه
باشگاه آرسنال میتونه با اضافه کردن یه مربی جوون در کنار سرمربی گری ونگر ، این انگیزه و انرژِی جوونی رو به تیم منتقل کنه
به نظرم جدا از آرسن ونگر که به عنوان سرمربی آرسنال عملکرد خوبی داشته و داره ، مربی های تیم از سن و سال نسبتا بالایی دارن و همون رابطه پدری که قبلا گفتم مانع شور و انرژی در تیم شده
اگه به خونواده هایی که پدری با سن و سال بالا فرزندی در خونه با سن کم دارن نگاه کرده باشید ، متوجه میشید که این فرزند نسبت به بچه های دیگه ای که پدر جوونی دارن ، کم تحرک تر هستن و اغلب بچگی نمیکنن!
این اتفاق در آرسنال هم افتاده و همین کم حاشیه بودن بازیکنای آرسنال هم از آثار این رابطه پدرو فرزندی میتونه باشه
شاید اگه شخصی مثل تیری هانری و رابرت پیرس و یا حتی مربیای جوونی شبیه به پوچتینو جذب بشه تا در کنار ونگر حضور داشته باشن اولا این شور و نشاط از دست رفته رو به تیم برمیگردونن و ثانیا خیال هوادارا رو از جانشین آینده ونگر راحت میکنه
چیزی که در تیم های منچستر با رایان گیگز و چلسی با دروگبا شاهدش هستیم
ببخشید که طولانی شد ولی چیزی بود که مدتها پیش میخواستم بگم ولی حس میکردم زمان مناسبی نیست ولی بعد از این افت روحی بازیکنا لازم دیدم که به این موضوع اشاره کنم
به امید موفقیت باشگاه در آینده ای نزدیک
آخرین اخبار آرسنال
جزئیات بلاگ
Red Army
تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۲/۱۰
بازدید پست : ۲,۲۰۱ بار
کل بازدید: ۱۴۲,۴۳۲ بار
بازی بعدی آرسنال
آرسنال
VS
ناتینگهام فارست
۱۴۰۳/۹/۳ ۱۸:۳۰
بازی قبلی آرسنال
چلسی
1
-
1
آرسنال
۱۴۰۳/۸/۲۰ ۲۰:۰۰