بررسی عملکرد آرسنال و لسترسیتی (۱۶-۲۰۱۵)

خانه
بلاگ آرسنال
Red Army
بررسی عملکرد آرسنال و لسترسیتی (16-2015)

به گفته اکثر صاحب نظرای فوتبالی ، آرسنال این فصل در بهترین فرم خودش قرار داشته و همچنین اکثر تیمای رقیب (چلسی و منچسترها و همینطور لیورپول) با افت محسوسی فصل رو شروع کردن (هرچند منچستر سیتی اول فصل با چند برد متوالی اوضاعش رو سروسامون بخشید اما همه میدونن که از نیم فصل دوم فصل قبل ، ثبات منچسترسیتی زیر سوال رفت و کسی برای فصل جدید حساب ویژه ای روی این تیم باز نمیکرد)

چه اتفاقی افتاد که آرسنالی که شانس اول قهرمانی در فصل 16-2015 بود ، در رقابت با لسترسیتی ِ بی ادعا و غیر مدعی قافیه رو باخته؟

آرسنال

اگر نگاهی به عملکرد تیم آرسنال ، از ابتدای نیم فصل دوم فصل 15-2014 تا انتهای نیم فصل 16-2015 بندایم متوجه میشیم در این فاصله زمانی ، بدون شک یکی از بهترین تیمای اروپا ، آرسنال بوده

در پیش فصل 16-2015 هم آرسنال با خرید پترچک یکی از ضعف های اصلی فصول گذشته رو به خوبی جبران کرد و در بازی خیریه تونست چلسی آماده (قهرمان فصل گذشته) رو در یک بازی برتر شکست بده

اما چه اتفاقی افتاد که آرسنال نتونست این روند رو ادامه بده؟

وقتی به بازیهای آرسنال در ابتدای فصل نگاه میکنیم ، متوجه میشیم که آرسنال برای چیره شدن بر تیمهای مختلف (هر تیمی با هر قدرتی) به دو اِلمان مهم اتکا داشت : 1. هماهنگی 2. باور فردی

تا جایی که حتی بایرن مونیخ ِ بدون شکست نتونست جلوی آرسنالی که در اوج هماهنگی و باور فردی (بعد از شکست مقابل المپیاکوس و زاگرب) رسیده بود ، قد علم کنه!

اما ...

مشکلات آرسنال از مقطعی شروع شد که بازی های جام حذفی - اتحادیه و لیگ قهرمانان در هم پیچید و در حساس ترین مقطع فصل (بین بازی رفت و برگشت با بایرن) به دلیل فشردگی بازی های لیگ / اتحادیه / لیگ قهرمانان ، چند بازیکن تیم مصدوم شدن و بازیکنای دیگه ای مثل اوزیل و سانچز و کوشیلنی و ... به دلیل خستگی از فشار بازیهای مختلف درصدی از توان و آمادگیشونو از دست دادن

آرسنال به خاطر سبک ویژه ای که ارائه میده ، نیاز به تمرکز و هماهنگی بیشتری نسبت به تیمای دیگه داره به همین دلیل وقتی مصدومیت ها در تیم پیش میاد ، عدم هماهنگی در یک منطقه از زمین باعث میشه هارمونی تیم در اجرای حملات و دفاع از بین بره و هرچه بازیکنای بیشتری (که از اول فصل با دیگر بازیکنا هماهنگ بودن) از ترکیب اصلی خارج بشن ، به همون مقدار ناهماهنگی و اختلال در نظم تیمی و هارمونی ِ بازی ِ آرسنال به وجود میاد

و مطمئنن وقتی عدم هماهنگی بین بازیکنای تیم وجود داشته باشه ، به مرور اعتماد بازیکنا به همدیگه از بین میره و روحیه تیمی هم به مشکل برمیخوره

تیم آرسنال تا وقتی که مصدومی در بازیکنای اصلی خط دفاعی (مونرال - کوشیلنی - مرته ساکر - بلرین) نداشت (حتی با وجود خستگی) کاملا متمرکز و کم اشتباه بازی میکرد

همینطور تا وقتی که هافبک های کناری (سانچز و رمسی) و همچنین هافبک دفاعی های تیم (کازورلا - کوکلین) در ترکیب اصلی (به صورت همزمان) حضور داشتن ، هماهنگی و تعامل فوق العاده ای بین فاز دفاعی تیم و فاز هجومی برقرار بود ولی با مصدومیت کازورلا و کوکلین و جابجا شدن رمسی در ادامه از پست هافبک راست به پست هافبک دفاعی هماهنگی بین جناح راست تیم از بین رفت و با اینکه رمسی در پست هافبک دفاعی دوندگی و تلاش فوق العاده ای داشت ولی هرگز نتونست جای خالی کازورلا که شاخص ِ توازن تیم در فاز دفاعی و حمله بود رو پر کنه

آرسنال رفته رفته (در بازی های بعدی) با مصدومیت های کوتاه مدت بازیکنای مختلف ، نتونست به هماهنگی ِ کامل در ترکیب اصلی برسه و هر بازی غیبت یکی دو بازیکن باعث شد تا لغزشی در گوشه ای از تیم شاهد باشیم

مخصوصا در بین مدافعا که (در نیم فصل دوم) در سه بازی پشت سرهم به یاد ندارم چهار مدافع یکسان داشته باشیم

لستر سیتی

تیم تقریبا یکدست در تمام نقاط زمین

اشمایکل ، دروازه بان نسبتا خوبی که در فصول گذشته هم عملکرد نسبتا قابل قبولی داشته

خط دفاع و هافبک هایی که با اینکه زیاد توپ لو میدن اما بخاطر دوندگی و هماهنگی فوق العاده ای که بازی به بازی در بینشون به وجود اومد تونستن تا اینجای فصل نقاط ضعف همدیگه رو پوشش بدن و نسبت به همدیگه اعتماد و باور داشته باشن

و ستاره های نوظهوری که عملکرد خیره کننده ای داشتن : ریاض مارز و جیمی واردی

هماهنگی بی نظیری که بین بازیکنای لسترسیتی وجود داره به دلیل ترکیب ثابتی هست که در هر بازی دارن و به دلیل اینکه مجبور نبودن در بازیهای زیادی (به صورت فشرده) بازی کنن ، ریکاوری کامل بعد از هر بازی داشتن و البته با خوش شانسی از عدم مصدومیت های طولانی ، بازیکنا چشم بسته توی زمین همدیگه رو پیدا میکنن (چیزی شبیه به وضعیت بازیکنای آرسنال در ابتدای نیم فصل اول)

لستر سیتی بعد از بازی سوم در جام اتحادیه و همچنین بعد از بازی دوم در جام حذفی ، از این دو جام کنار رفت تا با تمرکزی 100درصدی به دنبال ادامه صدرنشینی لیگ برتر باشن

اگر به بازیهای لستر نگاه کرده باشید و اگر نقد های اول فصل بنده رو خونده باشید به شباهت فوق العاده ی تیم لستر سیتی در فصل 16-2015 با تیم چلسی در فصل 15-2014 پی میبرید!!

مالکیت نسبتا کم توپ + استفاده از اشتباهات حریف + بردهایی با حداقل گل (1-0) که دقیقا مثل بازی های فصل قبل چلسی ، اغلب بازیهای باخته شونو در دقایق آخر یا مساوی کردن یا بردن!!

نتیجه گیری :

آرسنال تا اینجای فصل 45 بازی داشته که اگه بازی خیریه رو هم بهش اضافه کنیم میشه 46 بازی

و نباید فراموش کنیم که 4 بازی از این 46 بازی ، در مقابل بایرن مونیخ و بارسلونا بوده

و نبایدفراموش کنیم که 4 بازی از این 46 بازی ، در خارج از کشور بوده که این مسافرت خارجه در بین دو بازی دیگه آرسنال انجام شده ، یعنی در فاصله حداکثر 3 روزه

لستر سیتی با احتساب کلیه بازیهای فصلش ، فقط 36 بازی داشته که 10 بازی از آرسنال کمتر هست و هیچ بازی ِ خارج از کشوری نداشته

آرسنال زیر فشار رسانه ای بعد از هر شکست مقابل تیمای چلسی (2×)، المپیاکوس ، زاگرب ، بایرن و بارسلونا بوده (حتی بعد از تساوی برابر تاتنهام و لیورپول در خانه)

اما لستر سیتی همیشه بخاطر توجهات خاص رسانه ای ، روحیه ای مضاعف گرفته

رانیری همیشه بخاطر عملکرد تمیش مورد تمجید بوده

ونگر حتی بعد از برد 2-1 برابر لستر سیتی در خانه ، مورد نکوهش قرار گرفت

جیمی واردی از اول فصل برای هوادارا به یک نماد قدرت تبدیل شد

ژیرو حتی بعد از درخشش در بازیهای مختلف (حتی بعد از هتریک) از طرف هوادارا با بی مهری روبرو شد

لستر سیتی بدون هیچ مسئولیتی در هر بازی به زمین میره

تیم آرسنال با کوله باری از مسئولیت ها (نبردن لیگ در سالهای طولانی + مدافع قهرمانی جام حذفی + نبردن لیگ قهرمانان و ...) به زمین میره و همیشه منتظر بدترین انتقادها حتی بعد از بازیهای خوبی (مثل بازی برگشت مقابل ساوتهمپتون ، لیورپول و بازی رفت با بارسلونا) باید باشه!

حرف آخر ...

آرسنال باشگاه فوق العاده ایه .. بازیکنا و کادر فنی خوبی داره ولی بدشانسه

اگر تیم آرسنال در بازی جام اتحادیه نمیترسید که جلوی تاتنهام ببازه

اگر تیم آرسنال از حذف شدن در بازیهای جام حذفی نمیترسید و با تیم دوم بازی میکرد و فشاری روی خودش برای دفاع از عنوان قهرمانی نمیدید

و اگر تیم آرسنال در لیگ قهرمانان حذف میشد و یا فصل قبل اصلا به این لیگ راه پیدا نمیکرد ، شاید الان با 10 امتیاز اختلاف ، صدرنشین لیگ برتر میبود و به نظر من در لیگ برتر انگلیس با اینهمه فشار و فشردگی ، در جایگاه خوبی قرار داره