تیری هانری ها باید زاده شوند نه به موزه روند...

هر سال با شوق فتح لیگ برتر با شور پای بازی ها می شینم گاهی پس از پایان بازی آنقدر شادم که همه ی دنیا را خبر می کنم مثل بازی مقابل منچستر که این فصل با سه گل بردیمشون و گاهی آنقدر غمگینم که هیچ کس نمی تواند هم صحبتم شه مثل بازی هایی چون موناکو،دیناموزاگرب ، بایرن مونیخ.

از این وضعیت خسته شدم دلم می خواهد رنج ثابتی داشته باشیم ، دلم می خواهد تیری هانری ها زاده شوند نه به موزه روند...دلم میخواهد بازیکنی چون تیری آنری داشته باشیم که خیالمان از گل زنی تخت باشد،دروازبانی چون فولاد مثل دیوید سیمن، دفاعی بتونی چون ویرا و اسطوره هتی تکرار نشدنی چون پیرس،برگکمپ،لیونگبرگ،آنلکا،پتی،اوورمارس،یان رایت و و و و و.....

این ها درد های تکراری یک توپچی دل شکستس