آرسنال ۲-۱ شفیلد یونایتد

سلام و تبریک بخاطر برد

بازی به دو نیمه کاملا متفاوت تقسیم شده بود ، در نیمه دوم چند دقیقه از بازی یه روشی اجرا شد و بعدش سعی کردیم برگردیم به سیستم قبلی خودمون. توی صحنه های گل ها یه نکته ای هست که میخوام به طور خاص بهش اشاره کنم اونم اینه که وقتی په په به سمت راست اومد ویلیان در سمت چپ با حضور ساکا نیاز نبود خط رو بغل کنه ولی برعکس اوبامیانگ که با اضافه شدن ساکا به داخل میزنه ویلیان به پشت محوطه اضافه شد و یه شماره 10 کاذب رو اجرا کرد یعنی مثل یه شماره 10 در تبدیل مالکیت به موقعیت موثر بود چه با حرکات چه با ایجاد برتری عددی . در این شرایط کیفیت و تنوع حرکات ویلیان و خلوت شدن سمت چپ زمین یا بهتر بگم تعادل دو طرف زمین باعث شد که هر دوی این گلها به ثمر برسن. یعنی توی حمله یه جورایی سیستم 4231 توی اون لحظات اجرا شد.

البته اینجا اوبا مهاجم بود و باید در نظر گرفت 4231 در طول 90 دقیقه با حضور اوبا به عنوان وینگ یه مشکل بزرگ داره و اون جاگیری و کمک دفاعی اوبامیانگ و میل شدیدش به حمله ست که باعث ایجاد برتری 2 به 1 حریف روبروی دفاع چپ ما میشه که باید دید خریدی انجام میشه یا نه (به شدت بعیده) چون هافبکی مثل پارتی احتمالا بتونه اون فضا رو پوشش بده و به بازی تهاجمی تر و قشنگ تر تیم کمک کنه ، مشابه همون کاری که قبل تعطیلی فصل پیش جزیره بخاطر بیماری ها ، ژاکا توی 4231 انجام میداد
به نظرم بد نیست اگه قراره همچنان 523 دفاع کنیم توی بازیهای آینده بارهای بیشتری این سبک امتحان بشه و جزو پلن های ثابت تیم باشه

البته توی یه بازه ای از بازی توی نیمه اول یه چیز جدید هم امتحان شد که زیاد جواب نداد اونم 433 ای بود که بیشتر الننی و بعضی اوقات ساکا از هافبک عقب میومدن و فضای کنار مدافع های وسط رو مثل یک مدافع کناری/مدافع سوم پر میکردن و از اونجا به بازیسازی کمک میکردن که کمکی به بازی تهاجمی تیم نکرد.

به امید بازی های زیباتر و برد های بعدی.