تغيير سياست هاي كاری در آرسنال

بعد از تمام نتايج پرنوسان آرسنال در فصل جاري فوتبال انگليس و اروپا، آرسن ونگر سرانجام پذيرفت كه از شعارهاي غيرقابل اجرا و اهداف توهم آساي قبلي اش دست بردارد و به جاي تعيين رتبه و مقامي مشخص به عنوان هدف نهايي اين باشگاه لندني در پايان فصل جاري، صرفا بازي به بازي پيش برود.

آنها حذف نشده اند، اما...

آرسنال ظاهرا اين دلخوشي و دفاعيه را دارد كه هنوز مثل ابتداي فصل در صحنه هر 4 جام فرارويش قرار دارد و از هيچ يك حذف نشده است. در جام اتحاديه انگليس كه چندي پيش مرحله يك هشتم نهايي آن انجام شد، مردان ونگر با نتيجه يك بر 2 از سد بولتون گذشتند. در ليگ برتر بعد از فجايع ابتداي فصل به جمع 10 تيم نيمه بالايي جدول پيوسته اند، در جام حذفي منتظر شروع رقابت ها از ژانويه هستند و در جام قهرمانان اروپا هم با اندوختن 7 امتياز در 3 بازي نخست خود مدعي جدي صعود به مرحله حذفي نشان داده اند.
آيا اينها كافي است؟ فرقي كه ونگر با گذشته كرده، پرهيز از دادن شعارهاي غيرقابل تحقق است. او در فاصله اي نه چندان زياد تا شروع سال 2012 مي گويد: «هنوز هم معتقدم توان ذاتي تيم ما بيش از آني است كه خيلي ها مي پندارند و استعداد و كارايي نفرات آن به حدي چشمگير مي رسد، اما ما مجبوريم با احتساب آنچه پيشتر روي داده، از اين پس اهدافي معقول براي خود ترسيم و هر چيزي را كه قابل دستيابي نيست از دستور كار خود خارج كنيم. بنابراين براي ما ماندن در صحنه رقابت و حركت روز به روز و مسابقه به مسابقه، راه معقول تري است و به جاي اين كه بگوييم در انگليس چندم خواهيم شد و در اروپا تا كجا پيش خواهيم رفت، بهتر است فقط آينده بسيار كوتاه مدت و هر بازي و هر تحول و مقطعي را كه از راه مي رسد، آناليز و راجع به آن تصميم گيري كنيم.»

روح و روان ناراحت

در عين حال ونگر معتقد است كه بايد به نتايج اغلب مثبت اخير توپچي هاي شهر لندن اهميت بيشتري داد زيرا تعداد قابل توجهي از آنها دور از خانه به دست آمده اند.
سرآمد اين گونه نتايج پيروزي 0 ـ 1 در خانه مارسي فرانسه در گروه ششم ليگ قهرمانان اروپا بوده كه با گل دقيقه آخر آرون رمزي يكي از اعضاي لشكر جوان آرسنال حاصل آمد. سرمربي سابق موناكو مي گويد: «در اوايل فصل، تحت هجوم و اعتراضات زيادي قرار گرفتيم كه تيم ما و روح و روان آن را مختل و ما را از حالت عادي خارج كرد. الان به وضعيت معمولي بازگشته ايم، اما آن عارضه ما را مجبور مي كند از هر چيزي كه درازمدت است پرهيز كنيم و فقط به امروز و مسابقه پيش رو بينديشم. بعد از وضعيت فاجعه آساي ما در 45 روز نخست فصل هرگونه صحبت راجع به رتبه اي كه در پايان فصل جاري كسب مي كنم، مثل غرق شدن در توهم است. بهتر است از اين قضايا پرهيز كنيم و ابتدا تيم را به لحاظ روحي و جسماني به سلامت كامل برسانيم و كاملاتقويت كنيم و براي هر مسابقه اي طرحي مشخص بريزيم. از اين راه مي توانيم به سمت و سويي برويم كه تيم هايي مانند ما به آن نياز دارند و آن اكتساب جايگاهي امن در مسابقات پيش رو است.»

مشكل اصلي

حقيقت تلخ آن است كه جوانان آرسنال در 6 فصل گذشته تحت هدايت غيرعاقلانه و توام با توهم هاي ونگر هيچ جامي نبرده اند و اگر گوشمالي وحشتناكي كه يونايتد به تيم ناپخته ونگر و اين مربي پراشتباه در ابتداي فصل جاري داد، يك بهره در بر داشته، آن بيدار كردن نسبي او از خواب عميق غفلت و لزوم پرتجربه تر كردن تيمي بوده كه با سياست هاي اسفبار، آنقدر جوان شده كه در هيچ ميدان مهمي صاحب بينش لازم براي كسب برد نيست. راجع به آثار سوء جدايي مسك فابرگاس 24 ساله و سمير نصري 23 ساله از جمع آرسنالي ها در تابستان امسال و اين كه اين امر چقدر در سقوط فني آنها در اين فصل دخيل بوده، اظهارنظرهاي متعددي صورت گرفته، اما حقيقت آن است كه حتي اگر آنها هم بودند، تفاوت عظيمي در وضعيت آرسنال در مسابقات امسال به وجود نمي آمد، زيرا مشكل اصلي اين تيم نه مهره هاي رفته و مانده بلكه روش و انديشه اي است كه تيم با آن هدايت مي شود و همان انديشه است كه جذب بازيكناني پرشمار و جوان را به آرسنال در 7، 8 سال اخير موجب شده و در مرحله بعدي پرورش موثر آنان و در نهايت فروش آنها با ده ها برابر قيمت خريدشان را سبب شده است.
شايد از منظر اقتصادي فعاليت هاي ونگر، آرسنال را صاحب بهره هاي پرشماري كرده باشد، اما از نقطه نظر فني و ورزشي تيمي را كه در 8 سال نخست زمامداري ونگر در لندن برخلاف امروز تركيبي عاقلانه از مسن ها و جوانان بود و 3مرتبه قهرمان ليگ انگليس و 4 مرتبه هم فاتح جام حذفي اين كشور شد، از 2005 به بعد وارد برهوت بي مقامي ها و بي جامي ها ساخته است.

تنها دستاورد

ونگر معترف است كه بزرگ ترين آسيب برخاسته از نتايج تلخ ابتداي فصل، رخت بربستن اعتماد به نفس از اردوي آرسنالي ها بوده است. به طوري كه آنها ديگر حاضر و قادر نيستند حتي مسابقات خود با رقبايي متوسط را يك بازي از پيش برده بدانند و برعكس دائما به اين مي انديشند كه مبادا از نو غافلگير و خلع سلاح شوند.
براي تيمي با اين روحيات لرزان، ماندن در كورس رقابت هاي امسال، چيزي كه تا به حال رخ داده، به خودي خود واقعه اي ارزشمند است اما نكته منفي و نااميدكننده و قسمت بسيار بد ماجرا اين است كه شايد اين تنها چيزي باشد كه از آرسنال تا پايان فصل سر بزند و دستاورد اضافي و جامي نوبرانه بعد از سال ها حسرت آن را كشيدن، در انتظار ونگر و شاگردان ناپخته وي نباشد.

برگرفته از : time