من هنوز امید دارم ...

سلام به همه ی طرفدارای آرسنال
بعد از این که از منچستر باخیتیم خیلی ناراحت بودم به یاد روزی افتادم که بازی برگشت تو سال 2008 بود یا 2007 که بازی در مقابل با منچستر بود گل هانری مارو 1_1 کرد که در دقیقه 84 بود که با گل ونپرسی 2_1 بازی رو بردیم بردی شیرین به وسیله مردی که دیگر در آرسنال نیستم غم این رو نمیخورم که چرا تو آرسنال دیگه نیست بالاخره خییلی از بازیکنان از خیلی از تیم ها میرن ولی خوب دیگه هم نمیگن طرفداراشون که کدوم تیم ها این ها رو به توی این میدان و گوی اوردند ولی خوب این خیالی نیست بیشتر از این ناراحت شدم که امروز اون بازی برعکس شد خیلی این بازی برام سخت بود که باختیم
ولی هنوز امیدوارم به اینده وقتی به یاد قدیم می افتم ساله 2005 چه تیمی داشتیم یا اینکه از قدیم ترش هانری رو کی هانری کرد و تو فرانسه پشت سر هم گل میزد ما هانری رو هانری کردیم برکبمب از تیم ما بود و ویرا هم از تیم ما بود و افتخارش واسه کسای دیگه نصری رو ما نصری کردیم و افتخارش واسه سیتی و فرانسه شد به گمونم تیم فرانسه بیشترین کارشو ما کردیم پیرس با اون هافبکش یا لیونبرگ با اون پاس کاریاش و گلزنی ها و یا سیمن با اون دروازبانیش که هنوز که هنوزه به نظرم  هیچکس به پاش نمیرسه نمیدونم کی میگه منچستر و بارسا در گذشته اسطوره بودن ما یا لی دیکسون که با اون شوت هاش همه ی رو تو قوطی کرده بود وای دیوانه کننده است این بازی های قدیمی و یا شوت های فنی وینتربرن رو که وسط یا هیجده قدم رو نمیشناخت یا سول کمپلی که مثل یه دیوار بود واسه  دفاع و کسی نبود رد کنه و وقتی با توره یک میشدن مگه کسی بود حالا رد کنه آدم میخواست رد کنه
گل کمپل به بارسا رو یادتونه خدای من چه گلی بود داشتم اون موقعه رقص بندری وسط خونه میرفتم  یادش بخیر بخدا
کاپیتان رو یادتونه تونی ادامز رو میگم توپ زیر پاش در نمیرفت گل پشت گل یعنی نمیدونم کلش رو توپ بود یا توپ رو کلش
دنیس برکمپ رو که اصلا نمیدونم این چطوری همش میزد به تیرک میرفت تو گل وای خدای من میشه مثل اون دوباره تو تاریخ بیاد ؟
هانری رو که فک کنم همه یادشون باشه
پیرسم که دیگه همه میشناسینش بهترین هافبک بود



اینارو گفتم که به این فکر فرو بریم چه بودیم چه شدیم خیلی ها اومدن و خیلی ها رفتن ولی فقط بعضی ها مثل اسطوره رفتن و بهترین اونا هانری بود
نمیدونم هنوز اون پیرهن آرسنال که روش نوشته O2 رو دارم خیلی بهش اعتقاد دارم وقتی یادم میاد چه خاطراتی باهاش دارم همه ی سختی الان رو یادم میره
کی فکر میکرد با پارسال به چلسی بزنیم اونم با این اختلاف کسی بگه همش به خاطر رابین بود کم لطفی کرده والکاتی که گلش مثل توپ تو ذهنم هست و داشتم از خوشحالی میترکیدم وای
واسه همه مون خیلی لحظات خوبی بود پس درسته که گذشته ها گذشته ولی گاهی باید به گذشته باشگاهمون به نازیم که با کمک هیچ کس اومدیم بالا بدون کمک کلیسا یا چیز دیگه ای ما خودمون بودیم و هستیم و می مونیم تا بهمون بگن طرفدار آرسنال با غیرت ترین طرفدارا هستن که با وجود هشت تا خوردن بازم سر خم نمیکنن ما همونیم که با هم میمونیم و بازهم تیم مون رو دنبال میکینیم
پس همه باهم بمونیم تا دوباره این آرسنال رو آرسنال قبلی کنیم با افتخار و با عظمت مثل هایبری نه مثل امارات


ممنون از اینکه خوندینش نظرم بدین ممنون میشم