هواداری یا بیقراری

 این که یکی میگه من طرفدار یه تیمم درست نیست . به نظرم شاید اولش یه بهانه های کوچیک مثل علاقه یه نسل خوب از فوتبالیستهای یه تیم خیلی ها عاشق یه تیم میشن ولی به نظرم این فقط یه تبه که با چند فصل ناکامی فروکش میکنه و اثرش از بین میره.



 به نظرم اگه بعد از اون تبه یه چند تا دلیل واسه ی خودمون داشته باشیم و
پیدا کنیم این دوست داشتنه عمیقتر میشه و تبدیل به عشق پایان ناپذیر میشه.



  خیلی ها (البته توی ایران)شاید فکر کنن که چرا یه سری از آدمها طرفدار
تیم های کوچیک میشن ولی دلایلش خیلی سادست ، میتونه تعلق یه شخص به شهرش
باشه ، اما بازم این خیلی هارو قانع نمیکنه که چرا مثلا یه تیم مثل
پونفررادینا که فکر کنم توی دسته دوم اسپانیاس توی ورزشگاهش فقط به حدود صد
تا دویست نفر از هوادارای رئال مادرید جا میده . چرا اونا مثل ایران
ورزشگاهو پر از هوادار رئال نمیکنن.



  به نظرم اونا سوای بحث اصلیتشون  ، به این استقلالشون نسبت به بقیه جاها
اهمیت میدن . چون تیم فوتبال مثل ارتششونه که جلوی دشمن ایستاده و اونا هم
با حمایت تدارکات ارتش شونو فراهم میکنن که همون تشویق تیمشون باشه.



  به نظرم این یه حلقه ی گمشده توی فوتبال ایرانه که توی ایران معمولا بین
استقلال یا پرسپولیس همیشه یه انتخاب از طرف بچه ها وجود داره که همینو تا
بزرگسالی هم ادامه میدن.



  این درست نیست. چرا  سایر تیم ها هوادار ندارن ؟



چرا فقط دوتا تیم باید هوادار میلیونی داشته باشه مگه هر شهر نمیتونه یه تیم داشته باشه؟

 

  اگه هوادار ندارن پس چرا تشکیل شدن ؟



  چرا باید با اتوبوس و کیک و ساندیس هوادار جمع کرد ؟



  من نمیگم مثل تیم های اروپایی هوادارا رو تیغ بزنیم حرفم اینه که فوتبال
ما مشکل اساسی داره و این دلیلی محکم برای انحطاط فوتبال ماست که هویت
هوادارای ما معلوم نیست.



  آیا صرفا ملاک پخش زندس ؟



  به راستی اینکه هر آنچه دیده بیند دل کند یاد درسته ؟



  این چیزیه که توی ذهن مردم ساخته شده که مسلما غلطه.





 بحث دیگه ضعف آدم هاست.



کسی که اطلاعاتی نداره میره سراغ قوی ترین تیمی که میبینه.تا این جا اشکالی
(شاید) نداره ولی بعدش این که هر کس چهار پنج تا تیم رو ادعا کنه که
طرفدار پر و پاقرصه ، اینه که آدمو میسوزونه.



  طرفو میبینی میگه من هم طرفدار رئالم و هم بارسا اخه اگه اینو تو اسپانیا بگی که شلوارتو میکشن رو سرت.



  یا مثلن میگه که من هم طرفدار آرسنالم هم منچستر ، دیگه نمیدونه که آرسنال با سه تا تیم خیلی کری داره و یکیش منچستره.



از یه منظر دیگه دلیل دیگه ای هم وجود داره که اینه که مثلن با طرفداری بارسا میتونم دهن بقیه هم کلاسی هامو ببندم.



آخه آدم عاقل ، چرا برای اینکه خودتو توی هواداری نشون بدی توی هر کشور
اروپا طرفدار یه تیم میشی که به اصطلاح پوز اونایی رو که طرفدار تیم های
ضعیف تری البته توی اون زمان هستن رو به خاک بمالی .اینو گفتم چون این جور آدما سال به سال رنگ عوض میکنن.



به قول دکتر صدر طرفداری نه فضیلته نه رذیلت.ولی انگار توی ایران هست.همین
دیگاه های کوچیکه که فوتبال مارو انقدر نتیجه طلب کرده و دیگه فوتبال پایه
ای وجود نداره.





  حالا از ایران که بیاییم بیرون میرسیم به اروپا و بحث همیشگی پخش زنده .





1 )  بحث جذابیت :





  لیگی که دوتا تیم از کره ی دیگه داره و  چهار پنج تا تیم  متوسط که هر
چند سال یه بار چند تاشون ضعیف میشن و به جرگه تیمای ضعیف میپیوندن.



  آخه شاید این دوتا خیلی کیفیت کارشون بالا باشه ولی فوتبال بازی بین دوتا
تیمه و وقتی یه طرف خیلی قوی باشه و طرف دیگه خیلی ضعیف اصلا به دل آدم
نمیچسبه.



ولی لیگی مثل انگلیس میبینیم هر هفته احتمال شکست بزرگان هست گو این که
اوایل امسال دوتا تیم شهر منچستر یه کم با بقیه فاصله داشتن ولی رفته رفته
تیم ها به هم نزدیکتر شدن  و تنور مسابقات داغ تر شد .



این از وضعیت هیجانش!!!!!!!





 2 ) بحث سیاسی :





  این کار زشت که اسمشو گذاشتن تحریم ، چند تا بعد منفی داره که یکیش اینه :
مگه رابطه ما با آمریکا دوستانست که مسابقات NBA نشون داده میشه و اخبارش
گفته میشه ؟



  دلیل دوم اینه که : مثلا وقتی دو نفر با هم قهرن دیگه این چه ربطی به بچه هاشون داره که باید با هم حرف نزنن ؟



  آخه شما رابطه رو با انگلیس قطع کردی ، دستت درد نکنه ولی می خوام بدونم
آخه تیم آرسنال ، چلسی ، لیورپول یا بقیه تیم ها چه ربطی به سیاست داره آخه
.



  مگه طرفدارای این تیما موج سبز راه انداختن که دیگه اسمی از اونا برده نمیشه ؟



  سیاست با سیاست مشکل پیدا کرده ، مردم دو تا کشور که با هم مشکل ندارن !!



  میدونم این حرف ها به گوش کسی نمیرسه ولی چه کنم تریبونم همین جاست دیگه.





 نتیجه : اینکه با سیاست ها دوگانه ی رسانه فرهنگ تماشاگری ما به بدترین و
پست ترین شکل خودش در اومده و رسیده. خودشون (گزارشگرها و سیاست گزاران)
مثل حزب باد فقط تیمایی رو نشون میدن که چند صباحی بهترن ولی از این ور
انتظار دارن که تماشاگر ها توی ایران ، توی استادیوم بعد از باخت فحش ندن .
البته من خودم مخالف صد در صد این کارم ولی باید دید که مشکل از کجا اب
میخوره. اینم فرهنگ سازیشونه.میگن همیشه از تیمتون حمایت کنید ولی خودشون حزب بادن!!!!!!!!!!





      ***عشق است هوادای واقعی فوتبال ، با یه باخت هم به تیم بد و بیراه
نگید ، صبر واژه ایه که دیگه توی ایران مخصوصا توی فوتبالش دیگه به چشم
نمیخوره ، همه دوست دارن یه شب همه چی تا ته باشن و راجع به همه چی بعد از
دو سال فوتبال دیدن نظر میدن***