ادامه تفکرات عمو میشل!

1)اول فوتبال
به عقیده من اولویت سران ورزشی اروپا باید و باید فوتبال باشد،چون در این رشته رگه هایی از اقتصاد،سیاست و ... نمایان است و بنابراین همانطور که یک ریشه قدرتمند درختی خوش فرم می سازد،پرداختن به فوتبال می تواند به بارور شدن استعدادها در تمام سطوح بیانجامد.

2)مثلث همکاری
چنانچه فیفا،یوفا و اتحادیه کشورهای مختلف همکاری پیوسته و مناسبی داشته باشند،حلقه ارتباطات تنگ تری می یابند و انبساط فکری درنهایت روند پرورش استعدادها و آموزش را تسریع می کند.

3)اتحاد و رهبری
یوفا دیکته نمی گوید و با این که ذاتا سلطه جوست اما بر وفاق بین تمام اعضایش تاکید دارد.همه ارکان فوتبال یک کشور(لیگ،باشگاه ها و بازیکنان)در تصمیم گیری ها نقش دارند.اصلا شاید به همین دلیل کمیته ای ویژه تشکیل شده تا از میان نظرات مختلف،بهترین تصمیمات را استخراج کند.هدف،برقراری ارتباط نزدیک با هواداران است،حتی در فصول تعطیلی فوتبال.

4)حکومتی دموکرات
یوفا و اعضایش یک حکومت قدرتمند هستند(بر منکرش لعنت!)،حکومتی معتقد به دموکراسی،آزادی و شرح وظایف مشخص.اتحادیه فوتبال اروپا همیشه و با تمام توان از زیرمجموعه هایش دفاع کرده و حق زدن حرف آخر و اتخاذ تصمیم نهایی را برای آن ها محفوظ نگه داشته است.البته هیچ محدودیتی هم فرا روی زیرمجموعه ها قرار ندارد.

5)گسترش گسترده
فوتبال به عنوان ورزشی مردمی متعلق به تمام مردها،زن ها،دخترها و پسرهاست و یوفا هم هدفی غیر از گسترش گسترده این پدیده در اروپا را ندارد.تقریبا اکثر دست اندرکاران می دانند سرمایه گذاری کلان در فوتبال،در سایر جنبه های مهم یک کشور تاثیر به سزایی دارد.پس پیش به سوی محلی گرایی،بومی گری و البته ملیت گرایی.

6)پرورش جوانان
اتحادیه فوتبال علاوه بر تصمیمات ورزشی،مسئولیت های پدرانه ای هم دارد،به خصوص در قبال بازیکنان زیر 18 سال.بازیکنان این رده سنی تکامل نیافته اند و به همین دلیل حضور آن ها در جایی خارج از زادگاه شان بی خطر نیست.یوفا برای جلوگیری از انتقال زودهنگام و هدر رفتن استعداد نوجوانان برنامه های بسیاری در سر دارد.

7)کنترل شرط بندی
شرط بندی یکی از راه های کسب درآمد از فوتبال است اما از آنجا که به ذات پاک این ورزش لطمه می زند،چندان قابل قبول نیست.بنابراین یوفا برای مبارزه با شرط بندی های غیرقانونی که تاکنون دست خلاف خیلی از رئیسان را از آستین هایشان بیرون آورده،برنامه های محدودکننده ای در نظر دارد.

8)نهادینه کردن بازی جوانمردانه
رعایت بازی جوانمردانه حتی بیرون از میدان هم الزامی است و بر این اساس در نظر گرفتن برنامه ای اقتصادی جهت رشد بازی پاک به معنای الزام باشگاه ها به نهادینه کردن روح احترام در تک تک ارکان زیرمجموعه هایشان است.البته بودجه بندی برای بازی جوانمردانه،رقابت میان کشورها را در پی ندارد.در واقع اتحادیه ها از این طریق با خودشان مبارزه می کنند.

9)تیم ملی و باشگاه ها
این دو،اساس رقابت های فوتبال را تشکیل می دهند.در کمیته ویژه یوفا همواره راه های مختلف برای ایجاد تعادل بین بازی های ملی،باشگاهی و فراقاره ای مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

10)احترام
احترام،شعار روز فوتبال اروپاست.احترام به تنوع،کمال،وقار و سلامت بازیکنان،مربیان،داوران،رقیب و هواداران.پیام یوفا شفاف به نظر می رسد:مبارزه دائمی و بدون توقف با نژادپرستی،خشونت و دوپینگ.فوتبال در همگرایی توده ها نقش مهمی دارد و به نوعی پیوند دهنده سلایق گوناگون است.از نظر یوفا رنگ پوست همیشه تحت الشعاع یونیفورم،ماهیت تفاوت زای خود را از دست می دهد.یوفا تحمل افعال منفی و مطرود را ندارد،چون معتقد است فوتبال الگویی جهان شمول به حساب می آید.

11)عرضه برند
هدف آخر،عرضه مدل اروپایی فوتبال به بازار این ورزش است.این سیستم که بر پایه ارتقا بنا شده،فرصت رقابت را برای همه به وجود می آورد.اصلا مگر هدف فوتبال و ورزش غیر از این است؟
از آن جا که یوفا،فوتبال را شغلی متفاوت از سایر مشاغل می داند،در جا زدن حتی به مدت یک صدم ثانیه را برنمی تابد.اتحادیه فوتبال اروپا علاوه بر دفاع از ارزش های ورزشی،در صورت لزوم ایده های مفید خود برای بهبود سطح کیفی رقابت ها را به دنیای خارج تحمیل می کند


والسلام...


منبع:ماهنامه نیمکت