عیاری در قرن ۲۱

در مثال‌هایی در زیر به توضیح و تشریح برخی از این بازیکنان وفادار
می‌پردازیم. نکته قابل ذکر این است که این افراد بر اساس هیچ ترتیب خاصی
انتخاب شده‌اند و در ابتدا یا انتها بودن هیچ‌یک از اسامی، بر اساس ترتیب
خاصی نیست.

اگر بخواهیم به تفکیک چند لیگ
معتبر باشگاهی در مورد این بازیکنان اشاره کنیم بهترین گزینه در دهۀ 50 تا
70 در لیگ برتر انگلیس کسی نیست جز سر بابی چارلتون. بابی چارلتون در اواسط
دهه 50 در منچستریونایتد شروع به فوتبال کرد و تا سال 1973 در خدمت شیاطین
سرخ بود و توانست برای قرمز‌ها در 606 بازی 199 گل به ثمر برساند و خود را
در لیست وفاداران تاریخ منچستریونایتد ثبت کنند. در همین تیم منچستر
می‌شود به بازیکنانی مثل رایان گیگز، پل اسکولز، روی کین و حتی اریک
کانتونا اشاره کرد که توانستند جایگاه ویژه‌ای در نزد هواداران کسب کنند.
پل اسکولز و رایان گیگز در تیم‌های پایه منچستر شروع کردند و به غیر از
شیاطین سرخ در تیم دیگری توپ نزدند که این نشان از وفاداری بیش‌ از
اندازه‌شان به تیم دارد. اریک کانتونا هم از سال 92 که در اولدترافورد حاضر
بود توانست در 5سال حضورش هواداران زیادی را مجذوب بازی و تعصب خود به
تیم‌اش کند. در لیگ برتر به غیر از منچستریونایتد تیم آرسنال هم از این
قائله مستثنا نبود. توپچی‌ها در سال 1995 بازیکنی را تیم خود دیدند که 11
سال برایشان زحمت کشید و تمام تلاشش را برای حفظ وجهه آرسنال به کار برد.
دنیس برکمپ محصول باشگاه آژاکس آمستردام هلند بود  که در اواسط دهۀ 90 به
جمع توپچی‌ها اضافه شد. برکمپ در 11 سال حضورش در هایبوری توانست در 315
بازی رسمی‌اش 87 گل به ثمر برساند تا یکی از وفاداران به مکتب توپچی‌ها لقب
بگیرد. از دیگر بازیکنان وفادار می‌شود به استیون جرار اشاره کرد که از
سال 1998 تا کنون در خدمت قرمز‌های بندر لیورپول است. استیوی توانسته در
405 حضوری که در میادین برای لیورپول داشته 89 گل به ثمر برساند و خود را
جزو اسطوره‌های باشگاه لیورپول لقب دهد.

در
لیگ سری آ ایتالیا هم می‌توان نمونه‌های مشابهی را یافت. پائولو مالدینی،
بدون شک یکی از بزرگترین و وفادارترین بازیکنان ایتالیاست. پائولو کار خود
را از جوانان میلان در سال 1978 شروع کرد و پله پله در سن سیرو بالا آمد تا
در سال 1985 اولین بازی رسمی‌اش را برای روسونری انجام داد. در 24 سالی که
مالدینی بزرگ در قلب دفاعی شیاطین قرار داشت 647 بازی انجام داد و توانست
29 گل به ثمر برساند. بدون شک وفاداری ال کاپیتانو برای تمامی فوتبال
دوستان اثبات شده است. دیگر اسطوره باشگاه‌های ایتالیا آلساندرو دل پیرو
است. بازیکنی که توانست خودش را جزوی از شناسنامه یوونتوس کند. آلکسی در
سال 1993 از تیم پادووا پای به عرصه بزرگی به نام یوونتوس گذاشت. از اولین
دیدار رسمی وی تا آخرین دیدارش در ترکیب بیانکونری آبستن حوادث بزرگی برای
وی شد. تمامی رکوردهای بانوی پیر ایتالیا را جا به جا کرد و خود را به
عنوان شناسنامه یوونتوس معرفی نمود. هنرمند کوچک توانست در 19 سالی که در
خدمت یوونتوس بود در 513 دیدار رسمی به میدان برود و 208 گل به ثمر برساند.
وفاداری او برای هواداران‌اش بدون شک اثبات شده بود. زمانی که فلورنتینو
پرس با پیشنهادهای اغوا کننده سعی در جذب او برای قوهای سپید داشت، وی تیم
دوم تورین را انتخاب کرد و هرگز حاضر به ترک این باشگاه نشد. وفاداری او در
اشک‌های هوادارانش خلاصه می‌شد که در آخرین حضورش در لباس یوونتوس در
ورزشگاه خانگی می‌شد در چشمانشان دید.

در
لالیگای اسپانیا هم می‌توان به چندین نمونه اشاره کرد. ایکر کاسیاس
دروازبان شماره یک رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا فوتبال خودش را در 22 سال
قبل فوتبال خودش را در مدرسه رئال مادرید آغاز کرد و پله به پله ترقی کرد
تا به تیم اول رئال مادرید رسید و هم‌اکنون 13 سال است که در سطح اول
فوتبال اسپانیا بازی می‌:ند و در 457 دیدار رئال مادرید به میدان رفته است.
کارلس پویول هم دقیقا سرگذشتی مشابه ایکر کاسیاس دارد. او هم از سال 1993
فوتبالش را در باشگاه پابلو ده‌سگور آغاز کرد و بعد از دو سال وارد آکادمی
لاماسیا در بارسلونای اسپانیا شد. وی نیز از سال 1999 در تیم اول بارسلونا
جای گرفت تا کنون توانسته در 347 بازی‌یی که برای ابی و اناری ها انجام
داده 10 گل به ثمر برساند. بدون شک این دو بازیکن نیز از وفادارترین
بازیکنان فوتبال اسپانیا محسوب می‌شوند.

با
این تفسیر در قرن 21 باید دید که باز هم وفاداری در خون بازیکنان حرفه‌ای
فوتبال جریان دارد یا اینکه جای خود را به مادی‌گرایی و سانتی‌مانتالیسم
داده!

پ.ن:
آمار ارائه شده برای بازیکنانی که اسامی آنها ذکر شد فقط در لیگ معتبر
داخلی و جام حذفی آن کشور لحاظ شده و مجموع بازی‌ها و گل‌ها نیست.