وی
که آلمانی و زاده شهر برلین است و بعد از افشای تقلب ها و تبانی های بزرگ و
پرشمار در ابتدای سال ۲۰۰۵ مجبور به کناره گیری از حرفه اش و سپس تا پایان
عمر از داوری محروم شد، زمانی لو رفت که مشخص شد خودش روی نتیجه مسابقه ای
از دور اول جام حذفی فوتبال آلمان در بیست و یکم آگوست ۲۰۰۴ بین تیم های
پادربورن و هامبورگ شرط بندی کرده است. او روی برد پادربورن که به لیگ های
ایالتی آلمان تعلق داشت در برابر رقیب معروف دسته اولی اش شرط کلانی بسته
بود و برای این که چنین اتفاقی بیفتد، هر کاری از دستش برآمد، انجام داد.
او در حالی که هامبورگ ۲ بر صفر پیش افتاده بود، یک مهاجم هامبورگ (امیل
امپنزای بلژیکی) را در همان نیمه اول اخراج و این تیم را ده نفره و سپس دو
پنالتی مشکوک به سود پادربورن اعلام کرد و این تیم کم نشان بازی ۲ بر صفر
باخته را ۴ بر۲برد و به مرحله بعدی راه یافت.
بعد از رو شدن این تقلب، هویزر هم از حرفه
داوری کناره گرفت و هم از عضویت در هرتابرلین استعفا داد زیرا امیدوار بود
با این کار فدراسیون فوتبال آلمان پرونده وی را مختومه کند و پیگیر سایر
کارهای او نشود، اما فدراسیون نشینان که شک کرده بودند این تنها کار خلاف
هویزر نباشد، به تحقیقات خود پیرامون او که در زمان رو شدن تقلب هایش فقط
۲۶ سال داشت، ادامه دادند و بزودی بر آنها مشخص شد که شک هایشان معقول بوده
و هویزر فقط آن یک خلاف را انجام نداده بلکه در همکاری با یک گروه خلافکار
اهل کرواسی، دیدارهای متعدد دیگری را نیز طوری قضاوت کرده بود که این
تبهکاران می خواستند و پاداش این گونه قضاوت ها را هم از این مردان شرق
اروپایی گرفته بود. هویزر نه فقط سایر موارد تخلف و رشوه گیری و تعداد
مسابقات «بد قضاوت کرده» خود را رو کرد بلکه به اطلاع دادستان های ژرمن
رساند که تعدادی دیگر از داوران آلمانی نیز این خطا را انجام داده و مثل وی
رشوه های کلانی گرفته و نتایج برخی مسابقات را به شکلی درآورده بودند که
خلافکاران می خواستند. اضافه بر این، هویزر شهادت داد که پای تعدادی از
بازیکنان هم وسط است و برخی فوتبالیست ها نیز از شرط بندان متخلف شرق
اروپایی پول هایی گرفته بودند تا نتایج مسابقات را به شکل دلخواه آنها
درآورند. در این سیستم شرط بندان می توانستند با اطلاع قبلی از نتایجی که
با همت (!) داوران به دست می آید، روی نتیجه بازی ها شرط بندی و روی همان
تیمی تمرکز کنند که قرار بود برنده شود.
در
پی این اتهامات و افشاگری ها، پلیس آلمان ۱۹ نفر دیگر را هم بازداشت کرد و
یکی از دستگیر شدگان ـ که داوری به نام دومینیک مارکز بود ـ مثل خود هویزر
به دردسر جدی افتاد. با این اوصاف به نظر می رسید مجازات قضایی شدیدی در
انتظار هویزر باشد و حتی در قوانین جزای آلمان تا ده سال حبس نیز برای این
گونه موارد پیش بینی و در نظر گرفته شده، اما هفدهم نوامبر ۲۰۰۵ فقط حبس دو
سال و پنج ماهه برای او و ۵/۱ سال زندان برای مارکز مقرر شد و حتی سران
شبکه فساد کرواسی نیز بیشتر از سه سال به زندان نرفتند، کسی چه می داند.
شاید آنها با کمک قاضی های دادگاه هایشان روی مدت حبس شان هم شرط بندی کرده
بودند!!
