مربی، مدیر، سهامدار

سلام دوستان

می‌خام نظر شما رو هم بدونم.

آرسنال از پنج جزء تشکیل میشه که میخام نقش هر کدوم اونا رو
توی روند ضعیف فعلی بررسی کنم.

1-    بازیکنا: خیلی از بازیکنای امروز آرسنال، لیاقت پوشیدن
پیرهن مقدس آرسنال رو ندارن؛ ژورو،  گیبس،
رمزی، والکات، آرتتا و ... . نه فقط از لحاظ تکنیکی، تاکتیکی و هوشی توانایی بازی
کردن در بالاترین سطح معتبرترین لیگ فوتبال رو ندارن بلکه تعصب و انگیزه ای هم
توشون دیده نمیشه. به نظر من به هیچ وجه نمیشه اونا رو توی وضعیت فعلی آرسنال مقصر
قلمداد کرد، چون بیشتر از این نیستن و اگه مثل گدای داستان شاهزاده و گدا لیاقت
پوشیدن پیرهن آرسنال رو ندارن، به خودشون برنمی گرده. بلکه باید دید چرا اینجا
هستن؟ چرا بعضی ها پسرفت داشتن؟ چرا انگیزه بهشون تزریق نمیشه؟ چرا از قبل از بازی
بازنده ان؟ و .... در هر صورت اون پولش رو میگیره و کسی رو هم مجبور نکرده بازی
کنه. همینه که هست...

2-    مربی: به شخصه اعتقاد دارم ونگر ضربات بزرگی رو در چند سال
اخیر به تیم زده. از امضا نگردن قرارداد بیش از یک سال با بازیکنای بالای 30 سال
که نیازی نیست نقش ونگر رو توش یاداوری کنم، تا خرید بازیکنای بی‌کیفیت و بازی
دادن به اونا برای ایجاد ارزش افزوده. از همه مهمتر اعتماد به نفس خودش رو از دست
داده و حتی دیگه خودش هم اعتقاد زیادی به پیروزی نداره. اگه میخاین بفهمین مربی
خوب یعنی چی یه نگاهی به فرگوسن بندازین که با بازیکنایی که اصلا در حد بازیکنای
سیتی نیستن و لشکری از مصدومین داره پا به پای سیتی برای قهرمانی رقابت می‌کنه و
آخرش هم قهرمان میشه. من به شخصه فکر میکنم ونگر یه سهامدار جزء توی آرسنال باشه
که اینقدر به فکر پول دراوردن و سوددهی باشگاهه. این معموله که باشگاه ها اسطوره
هاشون رو سهامدار می کنن تا براشون وفادار بمونن. به خصوص اگه این اسطوره مربی
باشه که با خرید و فروش بازیکنا نقش مهمی در اقتصاد باشگاه ایفا کنه! با وجود
اینکه رد ونگر رو میشه توی خیلی از ناکارامدی های باشگاه مشاهده کرد، به شخصه
اعتقاد دارم که تقصیر اون هم نیست. اون هم مثل بازیکنا یه حقوق بگیره که با وجود
اینکه هیچ کار خاصی انجام نداده کارفرماش ازش حمایت می کنه و پول خوبی میگیره.
ابدا هم استرسی بابت باخت نداره. تازه وقتی بازیکنات خراب باشن کسی به تو ایراد
نمی گیره. فکر کنید اون بخاد بره توی رئال کار کنه که اگه یه فصل نتیجه نگیره
اخراج بشه. تازه الان فن و فوت لیگ انگلیس رو میدونه و نمیخاد آخر عمری خودشو
درگیر یه کار کاملا متفاوت کنه. به نظر من آرسنال برای ونگر بهشته و تقصیر این وسط
به دوش مدیریته که اجازه میده مربی با این نتایج باز هم به کارش ادامه بده.

3-    مدیریت: مدیریت آرسنال یه مدیریت کاملا محافظه کارانه است
که سود باشگاه رو با کمترین ریسک تضمین کنه. کسب سهمیه اروپایی، صعود از مرحله
گروهی و بعضا تا 8 تیم لیگ قهرمانان و فروش دو سه بازیکن در هر فصل این سود رو
نوید میده که امسال هم اگر تاتنهام ناگهان اوج نمی‌گرفت هدفشون براورده میشد.
البته حتی مدیریت هم با فروش بازیکنای تعیین کننده‌ای که تضمین کننده‌ی سودهای
بزرگتر هستن مثل سسک، مخالفه، اما وقتی وضعیت تیم اینه، کسی هم علاقه ای به موندن
نداره.

شاید بعضی ها یادشون بیاد،
رئال در سال 2000 مقروض ترین باشگاه جهان بود، ولی مدیریتش یکی از دارایی های
باشگاه رو فروخت و شروع به خرید بازیکن هایی مثل فیگو و رونالدو کرد و از اون موقع
بود که رئال شد. شاید باز بگید که خیلی مقروضیم. بارسلونا هم در همین حد بدهی داره
و همینطور رئال. دقت کنید این تمام بدهی باشگاهه و مثلا شامل بدهی به امیریتس هم
میده که باشگاه قرار نیست پولش رو بهش برگردونه. بارسلونا با وجود بدهی زیادش
همچنان از بانک های در حال ورشکستگی اسپانیا وام می‌گیره، در حالی که آرسنال با
وجود دارایی‌ یک میلیارد و صد میلیونی و در نتیجه اعتبار بیشتر نمیخاد از بانک های
ثروتمند انگلیسی وام بگیره. و اصلا هم تمایلی به فروش یکی از املاک باشگاه یا
واگذاری سهام بیشتر برای کسب سرمایه نداره. شکی نیست که مدیریت بزرگترین مشکل
آرسناله، حتی هر ثانیه مربی گری ونگر هم به مدیریت برمی‌گرده که مسئول نظارت بر
عملکردشه؛ اما با وجود این، از اونجا که اون هم حقوق بگیر روساست و طرز تفکرش
اینطوریه نمیشه بهش ایراد گرفت.

4-    روسا: این آقایون هم که اصلا ایرادی بهشون وارد نیست. برای اینا
باشگاه حکم یه ماشین پولسازی رو داره که آخر هر سال باید چند میلیون دلار سود به
جیباشون سرازیر کنه. فقط مشکل اینه که مثه مالکای چلسی و سیتی عاشق فوتبال نیستن
که باز هم خیلی ربطی نداره. اینا بدون کمترین ریسکی درآمدشونو دارن (البته تا
امسال) پس نباید از عملکرد مدیریت ناراضی باشن.

می بینین دوستان. یه سلسه
مراتب مشکل دار که همه همدیگه رو تایید می کنن و بنابراین نباید شاهد اتفاق مهمی
باشیم. البته امسال یه خرده فرق داره که فرقشو میگم! و اما مهمترین و با ارزشترین
جزء آرسنال:

5-    هوادارا: بیانگر پول نقد و درامد سهل الوصول، شهرت،
محبوبیت، عامل پیروزی و .... اینجا جاییه که من اعتقاد دارم مشکل اصلی نهفتست.
اگرچه پاک ترین عضو زنجیره هستیم اما ساده لوحی و اعتماد بیجای ما اوضاع رو به
اینجا رسونده. بارسلون 2001 رو یادتونه؟ که با مدیریت خوان گاسپارت داشت نابود
میشد؟ ستاره هاش مثل فیگو و ریوالدو فروخته شدن و ....؟ اما هوادارا چیکار کردن؟
اما تیمو تحریم کردن. تحریم تیم یعنی سقوط درامد فروش بلیط، درامد محصولات، درامد
آکادمی های فوتبال، ارزش سهام، کاهش ارزش پخش تلویزیونی، تبلیغات و .... در یک
کلام یه فاجعه. این کار زنجیره رو از بالا تکون میده. اول سهامدارا که به شدت ضرر
می کنن و مدیریت رو بازخواست می کنن و بعد تغییر در تفکرات مدیریتی که امیدوارم
اوضاع رو درست کنه.

آرسنال امروز مثل یه ققنوس
پیر میمونه. امیدوارم بمیره تا از خاکسترش ققنوسی جوون بلند شه و به آسمون بره.